در نبرد علیه سرطان ، "درمانهای هدفمند" از پزشکی به انسان و حیوان در حال تکامل است

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

لنفوم شایعترین سرطانی است که در سگها و گربه ها تشخیص داده می شود. همچنین این یک سرطان بسیار شایع در انسان است. این یک فرصت منحصر به فرد است که در آن افراد به طور بالقوه می توانند از گزینه های درمانی ایجاد شده برای حیوانات خانگی و بالعکس بهره مند شوند.

در افراد ، لنفوم معمولاً به صورت هوچکین (HL) یا غیر هوچکین مانند (NHL) طبقه بندی می شود ، که NHL شایعترین شکل است. انتشار لنفوم سلول B بزرگ (DLBCL) شایعترین شکل NHL در افراد است. اگرچه اشکال مختلف لنفوم در سگ وجود دارد ، اما رایج ترین شکلی که در بیماران سگ تشخیص می دهیم ، مشابه DLBCL است که در انسان دیده می شود.

به طور سنتی ، هم در افراد و هم در حیوانات ، NHL تحت شیمی درمانی با استفاده از داروهای سیتوتوکسیک در پروتکل "CHOP" درمان می شود. داروهای شیمی درمانی در این پروتکل ، اگرچه م effectiveثر هستند ، اما برای سلولهای سرطانی خاص نیستند و این دلیل اصلی عوارض جانبی نامطلوب در درمان است.

ایده استفاده از "درمان های هدفمند" به عنوان سلاح ضد سرطان چیز جدیدی نیست ، اما این اواخر دهه 1990 بود که این ایده به واقعیت تبدیل شد. روشهای درمانی هدفمند دقیقاً همان چیزی را طراحی می کنند که از نام آنها پیداست: به طور خاص سلولهای سرطانی را هدف قرار می دهند در حالی که سلولهای سالم را پس نمی دهند ، در نتیجه عوارض جانبی را کاهش می دهند و امیدوارم که اثربخشی نیز افزایش یابد.

ریتوکسیماب مثالی از درمان هدفمند در افراد است. این یک آنتی بادی "ساخته شده" است که علیه پروتئینی واقع در سطح خارجی لنفوسیت های B به نام CD20 هدایت می شود. پس از تجویز ، یک انتهای آنتی بادی ریتوکسیماب به پروتئین CD20 متصل می شود در حالی که انتهای دیگر "بیرون می زند" و به سیستم ایمنی بدن بیمار حمله می کند تا به لنفوسیت حمله کرده و آن را از بین ببرد. ریتوکسیماب به هر دو لنفوسیت B سرطانی و طبیعی متصل خواهد شد ، اما به سلول های سایر بافت های سالم متصل نخواهد شد. آن را به شکل خاصی از درمان سرطانها (و سایر اختلالات) لنفوسیتهای B ، با سمیت محدود برای سایر بافتها تبدیل می کند.

برای انسان های مبتلا به DLBCL ، ترکیبی از ریتوکسیماب با رژیم های شیمی درمانی CHOP اساساً منجر به درمان های قابل دستیابی در بسیاری از موارد شد ، و این ترکیب اکنون در سراسر جهان به عنوان استاندارد مراقبت از افراد مبتلا به لنفوم پذیرفته شده است. ریتوکسیماب در ترکیب با شیمی درمانی در طول درمان اولیه انواع کمتر تهاجمی لنفوم سلول B (غیر از DLBCL) نیز در چندین آزمایش بالینی طی دهه گذشته ثبت شده است.

متاسفانه ریتوکسیماب یک درمان بی اثر برای لنفوم سگ است. آنتی بادی مهندسی شده فقط مخصوص نسخه انسانی CD20 است. نسخه سگ همان پروتئین را تشخیص نمی دهد. با این حال ، نتایج جالب توجهی که در افراد دیده می شود ، تحقیقات فشرده ای را برای تولید آنتی بادی های مونوکلونال ایجاد می کند که برای سگ ها موثر است.

پس از سالها مطالعه ، چندین شرکت دارویی آنتی بادیهای مونوکلونال سلول B و سلول T را برای استفاده در سگها تولید کرده اند و جهان انکولوژی دامپزشکی در آستانه داشتن چنین روشهای درمانی برای استفاده گسترده تجاری است. مطالعات اولیه نشان می دهد که آنتی بادی برای درمان لنفوم سگ ایمن است و به طور منطقی م effectiveثر است. مطالعات برای تعیین زمان بهینه درمان ، سود طولانی مدت و مشخص کردن بهتر عوارض جانبی در حال انجام است.

مطالعات تحقیقاتی با استفاده از این روشهای درمانی با جزئیات بیشتر در بیمارستانهای دامپزشکی منتخب ایالات متحده در دسترس است. به عنوان مثال ، بیمارستان محل کار من تنها تعداد معدودی از سایتها است که برای ارائه آنتی بادی مونوکلونال سلول T به عنوان گزینه درمانی برای بیماران خود انتخاب شده است.

اگر می خواهید اطلاعات بیشتری در مورد درمان آنتی بادی مونوکلونال برای سگ مبتلا به لنفوم پیدا کنید ، لطفا از دامپزشک خود بخواهید یا برای اطلاعات بیشتر با انکولوژیست دامپزشکی محلی خود تماس بگیرید.

دکتر جوآن اینتیل