دندان چینچیلاها ریشه باز دارند و در طول زندگی خود به طور مداوم رشد می کنند ، اما چینچیلاهای حیوانات خانگی به طور معمول از همان نوع مواد ساینده ای که همتاهای وحشی آنها مصرف می کنند تغذیه نمی شوند ، بنابراین دندان های آنها ممکن است سریعتر از ساییده شدن رشد کنند و منجر به رشد بیش از حد و دردناک شدن آنها شود. دندان در اینجا یاد بگیرید که چگونه از این امر جلوگیری کنید
یکی از کارهای جالب توجه چینچیلاها این است که تکه های عظیمی از مو را به یک باره از بدن خود رها می کند و یک لکه بزرگ طاس برجای می گذارد. چرا آن ها این کار را انجام دادند؟ دکتر لوری هس ، دامپزشک حیوانات عجیب و غریب توضیح می دهد. اینجا بخوانید
آیا حیوانات کوچک می توانند به سرطان مبتلا شوند؟ به طور خلاصه ، بله ، و خبر خوب این است که همانطور که سرطان در گربه ها و سگ ها با موفقیت قابل درمان است ، سرطان در حیوانات کوچک نیز قابل درمان است. کارشناسان ما س questionsالات شما راجع به اینکه کدام نوع سرطان در حیوانات کوچک شایع است و همچنین گزینه های درمانی برای آنها ارزیابی می کنند. در اینجا بیشتر بیاموزید
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای ایالات متحده انتقال ویروس عفونت آبله میمون از موشهای آلوده گامبیایی به سگهای دشت را ثبت کرده و باعث ایجاد زخم های پوستی و تب شده است. با این حال ، حیوانات دیگری نیز وجود دارند که ممکن است آبله میمون را از طریق تماس مستقیم به سگهای دشتی انتقال دهند
از بین انگلهای دستگاه گوارش که بر سگهای دشتی تأثیر می گذارند ، عفونت با کرم گرد Bayisascaris procyonis یکی از جدی ترین ها محسوب می شود ، زیرا می تواند انسان را نیز آلوده کند. سگهای دشتی ، میزبان اصلی این انگلی نیستند. آنها با خوردن خوراک آلوده به فضله راکون از راکون عفونت می گیرند
بیماری تنفسی در سگهای دشتی ممکن است به دلیل عفونت هایی مانند ذات الریه یا علل غیر عفونی مانند محیط غبارآلود یا مرطوب باشد. تصور می شود که رژیم غذایی و شرایط محیطی بر سیستم تنفسی سگ دشتی تأثیر بگذارد. صرف نظر از اینکه بیماری تنفسی از نوع عفونی یا غیر عفونی باشد ، سگ دشت شما به مراقبت های دامپزشکی مناسب نیاز دارد
اسهال اغلب به عنوان تظاهر چندین بیماری رخ می دهد که ممکن است سیستم گوارشی سگ دشت را ناراحت کند. این موارد ممکن است از علل رژیم غذایی تا علل عفونی باشد. اسهال باید به سرعت درمان شود زیرا در موارد درمان نشده می تواند منجر به کم آبی و حتی مرگ شود. برای بهبودی کامل از این بیماری باید علت اسهال را به دقت ارزیابی و برطرف کرد
طاعون بیماری است که می تواند در چندین گونه از حیوانات از جمله جوندگان و انسان رخ دهد. شکل آفتی که در جوندگان اتفاق می افتد به آفت سیلواتیک معروف است که توسط باکتری Yersinia pestis ایجاد می شود. در واقع این همان باکتری است که باعث آفت در انسان می شود. این بیماری می تواند از طریق فلابایت ، قطرات کوچک مایعات خارج شده در هوا با سرفه یا عطسه در هوا و تماس مستقیم پخش شود
شکستگی یا شکستگی استخوان معمولاً در سگهای دشتی دیده می شود که اغلب به دلیل سقوط تصادفی است. جنگیدن دلیل دیگری برای شکستگی است ، به خصوص در سگهای چمنزار نر در فصل جفت گیری. رژیم غذایی نامناسب با عدم تعادل ویتامین ها و مواد معدنی مانند کمبود کلسیم نیز ممکن است باعث شکستگی در سگ های دشتی شود
دندان های سگ دشتی شما به طور مداوم رشد می کنند. فقط با خندیدن مداوم است که می تواند آنها را در اندازه معقول ثبت کند. با این حال ، گاهی اوقات موقعیت ناهموار دندانهای بالا و پایین هنگام بسته شدن فک ، معروف به مال اکلوژن رخ می دهد. این ممکن است باعث رشد بیش از حد دندانهای برش یا دندانهای گونه شود. با ادامه رشد دندانهای بد دهان ، بافتهای اطراف ممکن است آسیب ببینند. با این حال ، این فقط یکی از بسیاری از اختلالات دندان است که سگهای دشتی را تحت تأثیر قرار می دهد. دندانهای شکسته یا شکسته ممکن است
اگرچه در سگهای دشتی به ندرت دیده می شود ، تولارمی به سرعت گسترش می یابد و تقریباً در همه موارد کشنده است. باکتری Francisella tularensis که از کنه یا پشه آلوده به سگهای دشتی منتقل می شود ، در نهایت باعث تولارمی می شود. و به دلیل توانایی آن در آلوده کردن انسان ، سگهای دشتی مبتلا به تولارمی یا آنهایی که در معرض حیوانات آلوده قرار گرفته اند باید مورد اتان قرار گیرند
انسداد مقدماتی یکی از اختلالات تولیدمثلی است که معمولاً در سگهای دشت نر مشاهده می شود ، به خصوص در سگهای دشت نر بالغ که اخته نشده و جفت نمی شوند و بنابراین می توانند تجمع ادرار ، ترشحات و بقایای موجود در خرده (پوست ختنه روی آلت تناسلی مرد) اگر این توده های مواد با هم جمع شده و سفت شوند ، ممکن است منجر به ناراحتی ، عفونت باکتریایی و آسیب به آلت تناسلی مرد شود
پودودرماتیت بیماری است که در آن پای سگ دشتی به دلیل تحریک پوست ملتهب می شود. علت آن عفونت های باکتریایی است ، به طور معمول استافیلوکوکوس اورئوس ، که در آن باکتری ها از طریق بریدگی های کوچک یا خراش وارد پاهای سگ دشت می شوند. اگر عفونت پادودرماتیت به درستی و به موقع بررسی نشود ، ممکن است منجر به عوارض جدی شود
هنگامی که سلول ها به طور غیر طبیعی تکثیر می شوند ، تومورها به عنوان بدخیم یا خوش خیم دسته بندی می شوند. تومورها ممکن است سرطانی شوند ، اگرچه در سگهای دشت غیر معمول هستند
آلوپسی اصطلاحی است که به ریزش غیرمعمول مو گفته می شود. شایعترین دلایل ریزش مو در سگهای دشتی شامل آسیب دیدگی به دلیل گرفتن یا مالش خز بر روی قفس های سیمی ، تغذیه نامناسب و انگل های پوستی مانند کک ، شپش ، کنه و قارچ های انگلی است که بر روی پوست ، مو یا ناخن تأثیر می گذارد
غالباً به دلیل داشتن یک رژیم غذایی نامناسب ، کمبود ویتامین E می تواند بر پاسخ ایمنی همستر تأثیر بگذارد و آن را مستعد ابتلا به اختلالات مانند ورم پستان و کم خونی کند. آنتی اکسیدان ، ویتامین E همچنین نقش مهمی در محافظت از سلول ها و غشاهای مختلف در بدن حیوانات دارد
بیماری Tyzzer عفونت ناشی از باکتری Clostridium piliforme است. این باکتری که اغلب در همسترهای جوان یا استرس دیده می شود ، بر سیستم هضم تأثیر می گذارد و باعث درد شدید شکم و اسهال آبکی می شود. از طریق اسپورهایی که از طریق محیط پخش می شوند ، مواد ملافه ای آلوده ، ظروف غذا و آب منتقل می شود. باکتری ها همچنین می توانند از طریق مدفوع آلوده منتقل شوند
کرم های نواری متعلق به دسته ای از کرم های تخت اندوپارازیتی هستند که چندین حیوان اهلی از جمله همستر را آلوده می کنند. هنگامی که با موش و موش مقایسه می شود ، عفونت کرم نواری در همستر بسیار رایج است. به طور معمول ، کرم های نواری هنگام تماس همستر با آب آلوده و / یا خوراک منتقل می شوند
تولارمیا یک عفونت نادر در همستر است که توسط باکتری Francisella tularensis ایجاد می شود. این بیماری به سرعت گسترش می یابد و می تواند منجر به عوارض شدید مانند مسمومیت خون شود. در واقع ، به محض اینکه همستر باکتری را از طریق کنه یا کنه آلوده منقبض کرد ، اغلب ظرف 48 ساعت می میرد
آبسه های پوستی اساساً جیب های چرکی زیر پوست هستند. در همسترها ، آنها معمولاً به دلیل عفونت های باکتریایی ناشی از زخم های دریافت شده در هنگام درگیری با همسران قفس یا در اثر جراحات ناشی از اجسام تیز موجود در قفس مانند تراشه های چوب است
مانند مردم ، خوکچه هندی از توانایی جسمی در تولید ویتامین C خود برخوردار نیست و به منبع خارجی ویتامین C به شکل سبزیجات و میوه ها نیاز دارد. اگر یک خوکچه هندی به اندازه کافی از این ویتامین در رژیم غذایی خود استفاده نکند ، میزان تأمین ویتامین C بدن وی به سرعت از بین می رود و در نتیجه به بیماری اسکوربوت آسیب پذیر می شود. این وضعیت می تواند در توانایی بدن در تولید کلاژن - یک جز important مهم در تشکیل استخوان و بافت - اختلال ایجاد کند و باعث لخته شدن خون شود
اجسام کتون ترکیبات محلول در آب ، محصول تجزیه اسیدهای چرب در بدن هستند - یک فرآیند متابولیک طبیعی. تحت شرایط خاص ممکن است سطح اجسام کتونی تولید شده از بدن در دفع موثر آنها فراتر رود ، در نتیجه اجسام کتونی اضافی در خون وجود داشته باشد که از نظر بالینی به عنوان کتوز یا توکسمی بارداری شناخته می شود. کتوز معمولاً در 2-3 هفته آخر بارداری یا در هفته اول پس از تولد یک خوکچه هندی رخ می دهد
سالمونلوز عفونت ناشی از باکتری سالمونلا است. اگرچه در همسترهای خانگی حیوانات نادر است ، اما سالمونلوز می تواند منجر به عوارضی مانند سقط خود به خودی (سقط جنین) ، اسهال و سپتی سمی شود
سالمونلوز یک عفونت باکتریایی غیرمعمول در خوکچه هندی است که معمولاً نتیجه بلع باکتری سالمونلا است. در حالی که عفونت معمولاً مربوط به مصرف غذا و آبی است که به مدفوع آلوده ، ادرار و مواد ملافه آلوده است ، عفونت سالمونلوز نیز می تواند در اثر تماس مستقیم با خوکچه های هندی آلوده یا تماس با موش های وحشی یا موش صحرایی حامل باکتری سالمونلا حاصل شود
در واقع یافتن کنه روی همستر معمول است ، اما معمولاً فقط در تعداد کمی که حیوان میزبان را آزار نمی دهد. با این حال ، ممکن است به دلیل ضعف یا عدم توسعه سیستم ایمنی بدن ، نظافت نامنظم و یا استرس در همستر ، تعداد آنها به طرز چشمگیری افزایش یابد
عفونت با ویروس بسیار مسری Sendai (SeV) منجر به علائم شبه ذات الریه و حتی مرگ در مورد برخی از همسترها می شود
باکتری های استرپتوکوکی برای خوکچه های هندی بیماری زا هستند ، به این معنی که عفونت با این باکتری قادر به ایجاد یک حالت بیماری است ، در برخی موارد به اندازه کافی شدید است و منجر به مرگ می شود. استرپتوکوک پنومونی باکتری های بیماری زایی است که مشخص شده یکی از عوامل ایجاد کننده ذات الریه در خوکچه های هندی است. خوکچه های هندی که از عفونت استرپتوکوکوز رنج می برند ممکن است در ابتدا هیچ علائم خارجی بیماری نداشته باشند. خوکچه هندی آلوده ممکن است سالم به نظر برسد و سپس رنج ببرد
عفونت کرم حلقوی یک عفونت شایع در خوکچه هندی است. برخلاف نام آن ، این عفونت به دلیل کرم انگلی نیست ، بلکه به دلیل وجود یک نوع قارچ میکروسپوروم ، به طور معمول قارچ Trichophyton mentagrophytes است که از نظر بالینی از آن به عنوان کرم حلقوی نیز یاد می شود. عفونت کرم حلقوی با تکه های طاسی مشخص می شود که معمولاً از ناحیه سر شروع می شوند
یرسینیوز اصطلاحی است که برای یک بیماری عفونی به کار می رود و هنگامی که یک خوکچه هندی در معرض باکتری Yersinia pseudotuberculosis قرار می گیرد بوجود می آید. انتقال عفونت یرسینیا می تواند از طریق تماس با غذای آلوده ، تختخواب و سایر مواد ، از طریق تماس یا بلعیدن اتفاقی ادرار یا مدفوع آلوده ، از طریق استنشاق سلول های یرسینیا در هوا ، یا باکتری ها از طریق بریدگی یا خراش های جزئی وارد بدن شوند. پوست
پودودرماتیت نوعی بیماری است که در آن پایه پای خوکچه هندی ملتهب می شود ، زخم ایجاد می کند یا بیش از حد رشد می کند. ممکن است شکل ظاهری آن شبیه پینه یا تومورهای کوچک در پایین پا باشد. این بیماری معمولاً با نام bumblefoot شناخته می شود
کلسیفیکاسیون متاستاتیک در خوکچه های هندی یک بیماری م ofثر در اندام های داخلی است که در آن اندام ها در نتیجه رسوب کلسیم در بافت های اندام سخت می شوند. کلسیفیکاسیون متاستاتیک می تواند در سراسر بدن یک خوکچه هندی گسترش یابد ، اغلب بدون علائم. یک خوکچه هندی مبتلا می تواند به طور ناگهانی بر اثر این بیماری بمیرد بدون اینکه بیمار باشد
ذات الریه ، نام بالینی که به التهاب ریه ها داده می شود ، بیشترین علت مرگ در خوکچه های هندی است. همچنین در گروه های خوکچه هندی یک بیماری مسری است
کیست تخمدان بیشتر در خوکچه های ماده ای که بین هجده ماه تا پنج سال سن دارند شایع است. این شرایط زمانی اتفاق می افتد که فولیکول های تخمدان برای از بین بردن تخمک ها (تخمک ها) پاره نشوند ، و در نتیجه کیست در تخمدان ایجاد شود
ورم پستان وضعیتی است که در آن التهاب غدد پستانی (غدد شیر) وجود دارد که بیشتر به دلیل عفونت با عوامل بیماری زای باکتریایی است. ورم پستان اغلب در دوره ای که فرزندان ماده خوکچه هندی (که به آن گاو می گویند) نیز شیر می دهند اتفاق می افتد. تروما ، مانند بریدگی یا خراش بافت پستانی ، یکی از علل شناخته شده عفونت های باکتریایی است که می تواند منجر به ورم پستان شود
لنفادنیت اصطلاح بالینی است که برای توصیف التهاب و تورم غدد لنفاوی استفاده می شود. علت معمول لنفادنیت عفونت باکتریایی است که بیشترین عفونت باکتریایی در خوکچه هندی با تشخیص بیشتر استرپتوکوک زئوپیدمیکوس است. لنفادنیت نیاز به توجه فوری دامپزشکی دارد
آلودگی به شپش ، که به آن پدیکولوز نیز گفته می شود ، یک مسئله بهداشتی خارج رحمی در خوکچه های هندی است. خوکچه های هندی که به آلودگی به شپش آلوده شده اند ، تنها در مواردی که تحت استرس هستند ، علائم بیماری را نشان می دهند. هنگامی که خوکچه هندی استرس داشته باشد ، ممکن است آلودگی شعله ور شود و باعث ناراحتی و ناراحتی خوکچه هندی شود
آلودگی به کنه خز یک مشکل پوستی است که معمولاً در خوکچه های هندی دیده می شود. در شرایط عادی کنه های خز به تعداد کم وجود دارند و از نظر همزیستی وجود دارند و میزبان آنها را اذیت نمی کند. با این حال ، هنگامی که یک خوکچه هندی استرس داشته باشد ، به دلیل بیماری های دیگر ، از ایمنی بدن کاسته باشد و / یا قادر به نگهداری مایت ها توسط نظافت طبیعی نیست ، تعداد آنها افزایش می یابد و افزایش جمعیت کنه ها می تواند منجر به خارش بیش از حد ، تحریک و سایر اختلالات پوست
کلسیم یک ماده معدنی ضروری برای چندین عملکرد مهم در بدن یک حیوان است. کلسیم برای رشد اسکلت جنین و همچنین ترشح شیر در زنان شیرده مورد نیاز است ، در صورتی که نیازهای تغذیه ای بیشتر آنها برآورده نشود ، خوکچه های هندی باردار و شیرده مستعد کمبود کلسیم هستند. این نوع کمبود کلسیم مرتبط معمولاً در یک تا دو هفته قبل یا اندکی بعد از زایمان ایجاد می شود. همچنین در معرض خطر کمبود کلسیم است
دیستوکیا یک بیماری بالینی است که در آن روند زایمان کند می شود یا برای مادر زایمان سخت می شود. دیستوکیا در گاوخورها (خوکچه هندی باردار) معمولاً به دلیل سفت شدن طبیعی غضروف الیافی محکم است که به دو استخوان شرمگاهی می پیوندد - از نظر پزشکی سمفیز نامیده می شود
تومورها نتیجه تکثیر غیر طبیعی سلولهای بدن و در نتیجه رشد یا توده ای از بافت است که ممکن است خوش خیم (بی ضرر) یا بدخیم (گسترش یافته و خطرناک) باشد. بیشتر انواع سرطان در خوکچه هندی تا چهار تا پنج سالگی شایع نیست. پس از آن سن ، بین یک ششم تا یک سوم خوکچه هندی به ایجاد تومور شناخته شده اند. خوکچه های هندی که بین نژادها (در بستگان) پرورش یافته اند مستعد ابتلا به تومور و سرطان هستند