فهرست مطالب:
تصویری: بیماری باکتریایی پا در سگهای دشت
2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07
Pododermatitis در Prairie Dogs
پودودرماتیت وضعیتی است که در آن پای سگ دشتی به دلیل تحریک پوست ملتهب می شود. علت آن عفونت های باکتریایی است ، به طور معمول استافیلوکوکوس اورئوس ، که در آن باکتری ها از طریق بریدگی های کوچک یا خراش وارد پاهای سگ دشت می شوند. اگر عفونت پادودرماتیت به درستی و به موقع بررسی نشود ، ممکن است منجر به عوارض جدی شود.
علائم
- التهاب پا
- خراش پوست
- زخم های چرکی روی پا
- تورم غدد لنفاوی
- مفاصل متورم
علل
باکتریهای استافیلوکوکوس اورئوس اغلب علت ایجاد پوپرماتیت در سگهای دشت ، بخصوص سگهای دشت اسیر هستند که کف قفس های خشن یا سیم دارند. سپس باکتری های موجود در محیط می توانند از طریق بریدگی یا خراش های ریز وارد پاهای سگ دشتی شوند.
تشخیص
دامپزشک می تواند با معاینه سگ دشت و از طریق آزمایش های آزمایشگاهی عفونت پودرمماتیت را تشخیص دهد. آزمایش خون ممکن است عامل ایجاد کننده را تعیین کند.
رفتار
اگر pododermatitis زود تشخیص داده شود ، به سادگی یک ته صاف به محل زندگی حیوان خانگی خود می دهید و تغییر ملافه به مواد نرمتر ممکن است وضعیت سگ دشت را بهبود بخشد. دامپزشک شما احتمالاً زخم ها را تمیز می کند ، موهای اطراف مناطق آسیب دیده را می بندد و ناخن های رویش یافته را کوتاه می کند.
برای بهبود پاهای آسیب دیده می توان از پماد آنتی بیوتیک استفاده کرد. خیساندن پا در محلول گرم و ضد عفونی کننده مانند کلرهگزیدین یا دی متیل سولفوکسید نیز ممکن است مفید باشد. در موارد شدید pododermatitis ، سگهای دشتی ممکن است به داروهای ضد درد نیاز داشته باشند.
جلوگیری
اطمینان حاصل کنید که هرگونه زخم یا زخم را مرتباً تمیز و لباس می دهید و همچنین یک منطقه بهداشتی برای حیوان خانگی خود تهیه می کنید. این به شما کمک می کند تا از پودودرماتیت جلوگیری کرده و به بهبودی سریع کمک کنید.
توصیه شده:
عفونت آبله میمون در سگهای دشت
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای ایالات متحده انتقال ویروس عفونت آبله میمون از موشهای آلوده گامبیایی به سگهای دشت را ثبت کرده و باعث ایجاد زخم های پوستی و تب شده است. با این حال ، حیوانات دیگری نیز وجود دارند که ممکن است آبله میمون را از طریق تماس مستقیم به سگهای دشتی انتقال دهند
عفونت کرم در سگهای دشت
از بین انگلهای دستگاه گوارش که بر سگهای دشتی تأثیر می گذارند ، عفونت با کرم گرد Bayisascaris procyonis یکی از جدی ترین ها محسوب می شود ، زیرا می تواند انسان را نیز آلوده کند. سگهای دشتی ، میزبان اصلی این انگلی نیستند. آنها با خوردن خوراک آلوده به فضله راکون از راکون عفونت می گیرند
بیماری های تنفسی در سگهای دشت
بیماری تنفسی در سگهای دشتی ممکن است به دلیل عفونت هایی مانند ذات الریه یا علل غیر عفونی مانند محیط غبارآلود یا مرطوب باشد. تصور می شود که رژیم غذایی و شرایط محیطی بر سیستم تنفسی سگ دشتی تأثیر بگذارد. صرف نظر از اینکه بیماری تنفسی از نوع عفونی یا غیر عفونی باشد ، سگ دشت شما به مراقبت های دامپزشکی مناسب نیاز دارد
بیماری باکتریایی (تولارمیا) در سگهای دشت
اگرچه در سگهای دشتی به ندرت دیده می شود ، تولارمی به سرعت گسترش می یابد و تقریباً در همه موارد کشنده است. باکتری Francisella tularensis که از کنه یا پشه آلوده به سگهای دشتی منتقل می شود ، در نهایت باعث تولارمی می شود. و به دلیل توانایی آن در آلوده کردن انسان ، سگهای دشتی مبتلا به تولارمی یا آنهایی که در معرض حیوانات آلوده قرار گرفته اند باید مورد اتان قرار گیرند
بیماری باکتریایی (بیماری Tyzzer) در همسترها
بیماری Tyzzer عفونت ناشی از باکتری Clostridium piliforme است. این باکتری که اغلب در همسترهای جوان یا استرس دیده می شود ، بر سیستم هضم تأثیر می گذارد و باعث درد شدید شکم و اسهال آبکی می شود. از طریق اسپورهایی که از طریق محیط پخش می شوند ، مواد ملافه ای آلوده ، ظروف غذا و آب منتقل می شود. باکتری ها همچنین می توانند از طریق مدفوع آلوده منتقل شوند