بهترین راه های جلوگیری از سرطان در حیوانات خانگی

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

پیشگیری از سرطان مطمئناً یک موضوع "داغ داغ" در پزشکی انسان است ، و بسیاری از س questionsالات و پاسخهای مشابه در مورد این موضوع به دامپزشکی نیز ترجمه می شود.

اولین قدم در پیشگیری از بیماری ، شناسایی علت ایجاد آن است. گفتن یک متغیر خاص "باعث" سرطان نیاز به انجام یک تحقیق دقیق طراحی شده دارد - یک وظیفه دلهره آور در دامپزشکی به دلیل عدم توانایی ما در کنترل ، یا ثبت دقیق متغیرهایی که به طور بالقوه می توانند در معرض قرار گرفتن حیوانات خانگی در معرض عوامل خطر قرار بگیرند.

نمونه ای از فاکتورهای شناخته شده علت شناختی (زمینه ساز) برای استعداد ابتلا به سرطان در حیوانات در گربه های آلوده به ویروس سرطان خون (FeLV) یا ویروس نقص ایمنی فلین (FIV) رخ می دهد.

گربه های آلوده به FeLV در مقایسه با گربه های سالم غیر آلوده 60 برابر بیشتر در معرض لنفوم / لوسمی قرار دارند. گربه های آلوده به FIV پنج برابر بیشتر در معرض سرطان های مشابه هستند. گربه های آلوده به FeLV و FIV هم 80 برابر بیشتر از گربه های غیر آلوده هستند.

عفونت FeLV شایعترین علت سرطانهای منتقله از طریق خون در گربه ها طی دهه های 1960 تا 1980 بود. در آن زمان ، تقریباً دو سوم گربه های مبتلا به لنفوم با FeLV آلوده شده بودند.

با توسعه آزمایش های غربالگری بهتر برای از بین بردن یا جداسازی گربه های آلوده و همچنین واکسن های FeLV که در بازار موجود است ، تعداد گربه های FeLV مثبت پس از اواخر دهه 1980 به طرز چشمگیری کاهش یافت. با این حال ، گربه ها هنوز اغلب به لنفوم مبتلا می شوند و شیوع کلی این سرطان با گذشت زمان افزایش می یابد. به نظر می رسد این بیماری در حال تغییر به سایر مکانهای آناتومیک ، یعنی دستگاه گوارش است. در حال حاضر مسئولیت ایجاد لنفوم در گربه ها چیست؟

تعداد انگشت شماری از مطالعات تحقیقاتی در دسترس است که علل سرطان در حیوانات خانگی را بررسی می کند. به نظر من ، علیرغم وجود حجم گسترده ای از اطلاعات موجود در اینترنت ، رژیم های تجاری ، واکسیناسیون (غیر از موارد ایجاد سارکوم که در زیر ذکر شده است) ، آب لوله کشی ، شامپو یا بستر گربه به طور دقیق مورد مطالعه قرار نگرفته و ثابت نشده است که باعث سرطان در حیوانات خانگی

سه منطقه "بردن به خانه" وجود دارد که می خواهم برجسته کنم که خلاصه آنچه ما در مورد علل اثبات شده سرطان در حیوانات می دانیم.

• مواجهه با محیط زیست - سه بزرگترین مقصر شامل آلودگی ، دود تنباکو محیطی (ETS) و آفت کش ها است.

  • شواهدی وجود دارد که ارتباط بین قرار گرفتن در معرض ETS و لنفوم و تومورهای بینی در سگ ها و لنفوم در گربه ها را پشتیبانی می کند.
  • قرار گرفتن در معرض سموم دفع آفات حاوی دی کلروفنوسیاستیک اسید (2 ، 4-D) با افزایش خطر ابتلا به لنفوم در سگ ها همراه است. با این حال ، داده ها متناقض است.
  • سگهایی که در مناطق شهری زندگی می کنند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به لنفوم هستند.

• وضعیت خنثی - هورمون ها بسته به سرطان خاص مورد نظر می توانند برای تقویت یا مهار توسعه تومور عمل کنند.

  • سگ های ماده در اوایل زندگی ، احتمالاً به دلیل عدم قرار گرفتن در معرض بافت های پستانی به هورمون های تولید مثل حاصل از تخمدان ، کمتر دچار تومورهای پستانی می شوند.
  • با این حال ، نوتر کردن ممکن است در واقع باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان پروستات در سگ های نر شود ، که نشان دهنده اثر محافظت احتمالی هورمون ها در چنین مواردی است.
  • همچنین خنثی سازی ممکن است خطر ابتلا به استئوسارکوم و کارسینوم سلول انتقالی مثانه ادرار در سگ ها را بدون توجه به جنسیت افزایش دهد.

تجویز تزریقات (نه تنها واکسیناسیون) می تواند باعث ایجاد سارکومای محل تزریق در گربه ها شود ، اما تزریق به تنهایی برای ایجاد تومور کافی نیست. شواهد بیشتر و بیشتر به یک حساسیت ذاتی به توسعه تومور اشاره دارد که در پاسخ به تزریق "به حرکت در می آید"

علی رغم عدم اطلاع از دلایل دقیق سرطان در حیوانات خانگی ، اقدامات پیشگیری متعددی که مالکان می توانند انجام دهند برای اطمینان از سالم ماندن همنشینان تا آنجا که ممکن است بیشتر وجود دارد.

یکی از ساده ترین اقدامات پیشگیری که مالکان می توانند انجام دهند این است که هر 6 تا 12 ماه یکبار معاینات بدنی منظم برای حیوانات خانگی خود تعیین کنند. این اطمینان می دهد که هرگونه تغییر در وضعیت ، وزن بدن و غیره به مرور کنترل شده و پیگیری می شود ، بنابراین به محض مشاهده علائم اولیه می توان نگرانی ها را برطرف کرد.

هر توده پوستی که اخیراً مشخص شده است باید به محض مشخص شدن مورد ارزیابی قرار گیرد. تشخیص اینکه آیا توده پوست از نظر ظاهر خوش خیم یا بدخیم است یا احساس تنهایی نمی کند ، غیرممکن است. برای تعیین نیاز به اقدامات بعدی باید یک آسپیرات سوزنی ریز و / یا نمونه برداری انجام شود.

کار آزمایشگاهی معمول و آزمایشات تصویربرداری مانند رادیوگرافی (اشعه ایکس) و سونوگرافی نیز می تواند در ارزیابی سلامت کلی حیوان خانگی مفید باشد. حتی وقتی در مورد چگونگی جلوگیری واقعی از سرطان مطمئن نیستیم ، چنین تشخیصی می تواند به معنای تشخیص زودتر بیماری باشد و اغلب می تواند منجر به پیش آگهی مطلوب تری شود.

پیشگیری از سرطان یکی از جنبه های مهم مراقبت های بهداشتی معمول هر حیوان خانگی است و این اقدامات ساده می تواند به صاحبان حیوانات خانگی و دامپزشکان آنها کمک کند تا اطمینان حاصل کنند که همراهان عزیزمان زندگی طولانی تر ، شادتر و سالم تری دارند.

دکتر جوآن اینتیل