علت پزشکی خونریزی از راست روده در سگ ها چیست

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:08

پست امروز توسط دکتر جنیفر راتیگان ، دامپزشک در وینزبورو ، ایالت واشنگتن نوشته شده است. من جن را از قبل با هم در مدرسه دامپزشکی می شناختم و فکر می کردم ممکن است دوست داشته باشید دنیای دامپزشکی را به خود جلب کند. او هر از چندگاهی در پست های Fully Vetted مشارکت خواهد کرد.

من چندین دوست و خانواده داشته ام که عصر یا آخر هفته با من تماس می گیرند ، زیرا بسیار نگران هستند زیرا سگ آنها "از انتهای عقب خود خون می ریزد". وقتی چند س followال پیگیری می پرسم ، مشخص می شود آنچه واقعاً اتفاق می افتد این است که سگ دوره های مکرر اسهال خونی دارد.

برای اکثر مردم ، این می تواند بسیار ترسناک باشد. سگ بسیار ناخوشایند است و ممکن است این کثیفی را در خانه رسوب دهد یا حداقل هر چند دقیقه یکبار بیرون برود و بسیار بدبخت به نظر برسد. همچنین ممکن است استفراغ کند و احتمالاً غذا نمی خورد.

به این بیماری Gastroenteritis Hemorrhagic (HGE) گفته می شود. در لغت به معنای خونریزی و التهاب در دستگاه گوارش است. علت آن مشخص نیست اما عوامل خطر شامل استرس و بیش فعالی است و بیشتر در نژادهای کوچکتر سگ دیده می شود. مدفوع خونی را اغلب شبیه "مربای تمشک" می نامند. سگ می تواند خیلی زود دچار کم آبی و ضعف شود ، و این یک بیماری پزشکی بالقوه جدی است.

تشخیص HGE کاملاً مستقیم است. شرح مدفوع و تظاهرات حاد ، همراه با یک آزمایش خون ساده ، به نام حجم سلول بسته بندی شده (PCV) ، نشانگر این بیماری است. PCV اندازه گیری تعداد گلبول های قرمز خون در یک حجم خون است. این آزمایش را می توان تنها با چند قطره خون انجام داد. سگهای مبتلا به HGE معمولاً PCV بیش از 60 درصد دارند زیرا مقدار زیادی از مایع خون را در دستگاه روده از دست داده اند.

مدفوع اغلب از نظر میکروسکوپی برای وجود باکتریهایی به نام کلوستریدیوم بررسی می شود. تحقیقات نتوانسته است به طور قطعی اثبات کند که کلستریدیوم باعث HGE می شود ، اما تصور می شود که با این بیماری در ارتباط باشد. برای درمان این باکتری ها معمولاً سگها را روی آنتی بیوتیک ها قرار می دهند. انگلهایی مانند کرم قلاب و ژیاردیا نیز ممکن است باعث مدفوع خونی شوند ، بنابراین مهم است که بدنبال این موجودات بروید تا تشخیص صحیح داده شود و درمان مناسب تجویز شود.

درمان معمولاً شامل آبرسانی تهاجمی همراه با مایعات داخل وریدی (IV) ، داروهای ضد استفراغ و حالت تهوع و آنتی بیوتیک ها است. چندین روز بستری شدن در بیمارستان اغلب برای درمان مورد نیاز است. خبر خوب این است که بیشتر سگ ها به طور ناخواسته بهبود می یابند و طی چند روز یا همین حدود به حالت طبیعی خود باز می گردند.

تا زمانی که علت این بیماری را ندانیم ، بهترین راه درمان آن را نمی دانیم. بسیاری از دامپزشکان احساس می کنند که ممکن است نیازی به آنتی بیوتیک نباشد و باید برای موارد جدی تر (مخصوصاً آن دسته از حیوانات با مقادیر کم سلول مبارزه کننده با عفونت یعنی کسانی که "نوتروپنیک" هستند) برای جلوگیری از مقاومت آنتی بیوتیکی اختصاص داده شود. همچنین اخیراً بحث در مورد اثربخشی محلولهای الکترولیت خوراکی ، هم برای افراد و هم برای حیوانات مبتلا به اسهال خفیف صورت گرفته است. با این حال ، به دلیل شدت کمبود آب در HGE ، احتمالاً این یک درمان موثر برای این سگها نیست.