پیشرفت در دامپزشکی - ژن درمانی برای بیماری شبکیه

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

از زمان فارغ التحصیلی من از دانشکده دامپزشکی تقریباً 16 سال پیش چیزهای زیادی تغییر کرده است. یکی از موضوعاتی که به سختی به آن پرداختیم ژن درمانی بود. این رشته در آن زمان در مراحل ابتدایی بود (خصوصاً در مورد دامپزشکی) ، بنابراین هر وقت مطالعه ای را می بینم که در مورد استفاده موفقیت آمیز از ژن درمانی در بیماران حیوانی صحبت می کند ، می نشینم و توجه می کنم. دقیقاً چنین مطالعه ای اخیراً در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم (PNAS) ظاهر شده است.

ابتدا برخی از اطلاعات پیش زمینه

بیماری های ارثی که منجر به تحلیل رفتن و نابینایی شبکیه می شوند ، هم سگ ها و هم افراد را تحت تأثیر قرار می دهند. در دامپزشکی ، ما تمایل داریم که همه آنها را تحت اصطلاح آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA) جمع کنیم ، حتی اگر تحقیقات برخی از نقایص ژنتیکی مشخص را مشخص کرده باشد. اشکال مختلف PRA معمولاً در رتریرهای لابرادور ، پودل ها ، کوکر اسپانیل ها ، کولی ها ، چوپان های ایرلندی ، داشوند ، شناورهای مینیاتور ، آکیتاها ، چوپانان استرالیایی ، طلاییاب ها ، ساموئیدها ، بیگل ها ، سگهای چوپان آلمانی ، هاسکی های سیبری ، تریرهای یورکشایر و سگهای پرتغالی آب ، اما این شرایط می تواند نژادهای دیگر را نیز تحت تأثیر قرار دهد ، و حتی جهنم ها را نیز درگیر کند.

همانطور که از نام آن پیداست ، آتروفی پیشرونده شبکیه بیماری است که باعث می شود شبکیه ها توانایی عملکرد خود را با گذشت زمان از دست بدهند. شبکیه (لایه ای از بافت که در قسمت داخلی پشت چشم قرار دارد) شامل گیرنده های نوری ، سلول های ویژه ای است که وظیفه تبدیل نور به سیگنال های عصبی الکتریکی را دارند و به مغز می روند. در شبکیه دو نوع گیرنده نوری وجود دارد:

• مخروط - در درجه اول با دید رنگی مرتبط است
• میله ها - در دید سیاه و سفید و نور کم نقش دارند

وقتی سگی دارای PRA باشد گیرنده های نوری او خراب می شوند. به طور معمول ، میله ها اولین کسانی هستند که می روند ، به همین دلیل سگها ابتدا مشکل دید در شب دارند. در نهایت ، هر دو میله و مخروط تا حد قابل توجهی تحت تأثیر قرار می گیرند و نتیجه کوری است.

سگ PRA می تواند به عنوان یک مدل حیوانی برای بیماری های ارثی شبکیه در افراد استفاده شود. دانشمندان درگیر مطالعه اخیر PNAS از سگهایی استفاده کردند که دارای PRA ناشی از همان جهش ژنتیکی مرتبط با شبکیه پیگمانتوزای مرتبط با X در افراد بودند. به طور خاص ، یک ژن معیوب RPGR (Retinitis Pigmentosa GTPase Regulator) مقصر بود.

محققان ژنهای RPGR عملکردی را وارد ویروسهایی کردند که به سگها با PRA داده می شدند. ویروسها سلولهای شبکیه سگها را "آلوده" کرده و این ژنهای عملکردی را وارد می کنند. در نتیجه ، سلولهای شبکیه سپس قادر به تولید پروتئین هایی بودند که از میله ها و مخروط های سگ گم شده اند.

نتایج مطالعه قبلی توسط همان گروه از دانشمندان نشان داد که این نوع ژن درمانی هنگامی که خیلی زود در دوره PRA آغاز شد ، کاملاً مثر بود. این تحقیقات جدید امیدوار کننده تر است زیرا نشان داد که ژن درمانی می تواند از بین بردن سگها در هنگام شروع مراحل بعدی بیماری ، پس از از بین رفتن 50٪ یا بیشتر میله ها و مخروط ها ، از بینایی سگ ها محافظت و حتی بهبود بخشد. این مزایا در طول دوره 2 ساله مطالعه ادامه داشت.

ژن درمانی هنوز خارج از مطالعات بالینی مانند این در دسترس نیست ، اما اگر تحقیقات ادامه یابد ، ممکن است به زودی به نفع هر دو گونه ما باشد.

دکتر جنیفر کوتس

ارجاع

توقف موفقیت گیرنده نوری و از دست دادن بینایی ، پنجره درمانی ژن درمانی شبکیه را به مراحل بعدی بیماری گسترش می دهد. Beltran WA ، Cideciyan AV ، Iwabe S ، Swider M ، Kosyk MS ، McDaid K ، Martynyuk I ، Ying GS ، Shaffer J ، Deng WT ، Boye SL ، Lewin AS ، Hauswirth WW ، Jacobson SG ، Aguirre GD. Proc Natl Acad Sci U S A. 2015 اکتبر 27 ؛ 112 (43): E5844-53. doi: 10.1073 / pnas.1509914112. Epub 2015 12 اکتبر.