بیماری های قلبی و تغذیه برای گربه ها - مدیریت بیماری قلبی گربه - دامپزشکی روزانه

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

همانطور که هفته گذشته اشاره کردم ، بیماری قلبی گربه شیوع بیش از آن است که تصور می شد. ما این هفته نیز در مورد نقش تغذیه در مقابله با این شرایط ادامه می دهیم.

کاردیومیوپاتی گشاد (DCM)

با تغییرات تغذیه ای ایجاد شده در غذای تجاری گربه پس از آشکارسازی تحقیقات 1987 که کمبود تورین را با بیماری قلبی گربه ها مرتبط دانست ، تشخیص DCM به طور قابل توجهی کاهش یافته است. با این حال ، یک جمعیت گربه هنوز هم در معرض خطر جدی است.

متابولیسم گربه به مقدار زیادی تورین ، یک مولکول شبیه اسید آمینه نیاز دارد. متأسفانه ، این گونه توانایی محدودی در تبدیل سایر اسیدهای آمینه یا مولکول ها به تورین دارد. بافت عضلانی حیوانات غنی از تورین است ، بنابراین برای این گونه گوشتخوار مشکلی ایجاد نمی کند. این گربه برای گربه هایی که از رژیم گیاهخواری استفاده می کنند یک مشکل است. گیاهان حاوی تورین کمی هستند ، بنابراین رژیم های گیاهی خانگی به مکمل های سخاوتمندانه نیاز دارند.

اما فقط رژیم های گیاهی خانگی نیستند که خطری را تهدید می کنند. مطالعه 2004 نشان داد که دو رژیم غذایی گیاهی تجاری گربه سانان فقط 18-24 درصد از مقدار توصیه شده روزانه برای تورین را شامل می شوند.

معاینات منظم دامپزشکی برای همه حیوانات مهم است ، اما برای گربه هایی که رژیم های گیاهخواری دارند از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ارزیابی روتین سطح تورین خون باید بخشی از این ارزیابی باشد. DCM با رژیم های غذایی حاوی مقادیر کافی تورین قابل پیشگیری و قابل درمان است.

کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک (HCM)

در حال حاضر هیچ توصیه غذایی توصیه شده برای گربه هایی که با HCM زودرس و غیر بالینی تشخیص داده می شوند وجود ندارد. توصیه ها به طور کلی نیازهای مراحل مختلف و درمان نارسایی احتقانی قلب را که ناشی از این اختلال ژنتیکی است برطرف می کنند.

پروتئین

پروتئین کافی برای HCM در تمام مراحل ضروری است. این بیماران غالباً توده عضلانی را از این بیماری و همچنین از اشتهای ضعیف که معمولاً با بیماری های قلبی و داروهای مورد استفاده در درمان آنها در ارتباط است ، از دست می دهند. سی و هشت درصد گربه های مبتلا به بیماری قلبی سابقه بی اشتهایی دارند. غذاهای بسیار خوش طعم (یعنی با طعم بهتر) که سرشار از پروتئین هستند می توانند هدر رفت ناشی از این بیماران را کند یا معکوس کنند. تغییر از حالت خشک به حالت مرطوب اغلب مفید است ، اما در برخی از گربه ها عکس این قضیه صادق است. چربی بیشتر در رژیم غذایی نیز خوشمزه سازی را افزایش می دهد.

اسیدهای چرب امگا 3

نارسایی احتقانی قلب (CHF) با افزایش سطح مواد شیمیایی پیش التهاب همراه است که در واقع تجزیه عضلات را افزایش می دهد و مستقیماً باعث بی اشتهایی می شود. اسید ایکوزاپنتانوئیک یا EPA و اسید دوکاساهگزانوئیک ، DHA ، امگا 3 هایی هستند که به عنوان کاهش التهاب و از بین رفتن عضلات شناخته می شوند. روغن ماهی غنی از EPA و DHA از قبل ساخته شده است ، بنابراین تبدیل از سایر امگا 3 در مورد نیاز نیست. روغن های کانولا و بذر کتان حاوی EPA و DHA از قبل ساخته نشده و نیاز به تبدیل چربی های امگا 3 با زنجیره کوتاه تر دارند. گربه ها توانایی انجام م conversionثر آن تغییر را ندارند ، بنابراین مصرف مکمل روغن ماهی برای گربه های دارای HCM انتخاب ترجیحی است.

آنتی اکسیدان ها

بر خلاف انسان ، نقش آنتی اکسیدان ها در بیماری قلبی گربه سانان در تعریف نشده است. با این حال ، شناخته شده است که مولکول های اکسیژن واکنش پذیر یا "رادیکال های آزاد" با پیشرفت CHF افزایش می یابند. آسیب بافتی ایجاد شده توسط این مولکول ها پاسخ التهابی مضر را افزایش می دهد که باعث تشدید CHF می شود. آنتی اکسیدان ها این مولکول ها را خنثی کرده و پاسخ التهابی را کاهش می دهند. ویتامین C و E بیشترین استفاده را در گربه ها و سگ ها دارند. از مصرف ویتامین C در گربه هایی که سابقه بلور یا سنگ اگزالات کلسیم ادرار دارند ، باید خودداری شود. (به ویتامین C و سنگهای اگزالات کلسیم مراجعه کنید)

سدیم

محدودیت نمک در مراحل اولیه HCM لازم نیست. فقط با پیشرفت خرابی احتقان ، محدودیت در نظر گرفته می شود. حتی در این صورت توصیه ها فقط برای محدودیت متوسط است. محدودیت شدید می تواند باعث شیفت های متابولیکی شود که در واقع برای سلامتی گربه مضر و ضد تولید هستند. مقدار و مرحله شروع کاهش نمک هنوز هم یکی از موضوعات تحقیقات قلب گربه ها است.

پتاسیم و منیزیم

همانند سگ ها ، درمان های CHF (دیورتیک ها ، داروهای فشار خون) ممکن است باعث تغییر در سطح پتاسیم و منیزیم شود که می تواند بر عملکرد قلب و اعصاب تأثیر بگذارد. محدودیت یا مصرف مکمل ممکن است برای جلوگیری از چنین عوارضی لازم باشد. نظارت معمول بر الکترولیت های خون در این بیماران ضروری است.

ویتامین های B

گرچه هیچ ارتباطی بین کمبود ویتامین و بیماری قلبی گربه ای ایجاد نشده است ، گربه هایی که دارای HCM هستند ، سطح B6 ، B12 و اسید فولیک خون پایین تری دارند. ویتامین های گروه B در آب حل می شوند و از طریق ادرار دفع می شوند. گربه هایی که داروهای مدر هستند به دلیل CHF از دست دادن ادرار B ویتامین B بیشتری دارند و نیازهای آنها بیشتر از حیوانات سالم است. مکمل ویتامین B به این بیماران پیشنهاد می شود.

سایر مداخلات تغذیه ای مورد بحث در مورد بیماری قلبی در سگها ، به طور گسترده در گربه ها مورد مطالعه قرار نگرفته است ، بنابراین نتایج در درجه اول حکایت و ذهنی هستند. با شناخت بیشتر شیوع بیماری قلبی گربه سانان ، پیش بینی می کنم تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام شود ، که منجر به آرایه بیشتری از استراتژی های تغذیه ای می شود.

دکتر کن تودور