ریفلاکس اسید سگ - درمان ریفلاکس اسید برای سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

ریفلاکس معده در سگ ها

ریفلاکس معده نوعی بیماری است که با جریان معکوس و غیرقابل کنترل مایعات معده یا روده در لوله اتصال گلو و معده (مری) مشخص می شود. این امر ممکن است به دلیل آرامش مختصر دهانه عضله در قاعده مری (که به آن اسفنکتر گفته می شود) و همچنین استفراغ مزمن باشد. ریفلاکس معده در سگ ها نسبتاً شایع است و ممکن است در هر سنی رخ دهد ، اگرچه سگهای جوان بیشتر در معرض خطر هستند.

اسید معده معده ، پپسین ، نمکهای صفراوی و سایر اجزای آب گوارشی باعث آسیب رساندن به مخاط محافظ مری می شود. این می تواند منجر به التهاب مری (ازوفاژیت) شود.

وضعیت یا بیماری توصیف شده در این مقاله پزشکی می تواند سگها و گربه ها را تحت تأثیر قرار دهد. اگر می خواهید در مورد چگونگی تأثیر این بیماری بر گربه ها بیشتر بدانید ، لطفاً به این صفحه در کتابخانه بهداشت PetMD مراجعه کنید.

علائم و انواع

ریفلاکس معده با مقادیر مختلف آسیب می تواند باعث ازوفاژیت شود. ازوفاژیت خفیف محدود به التهاب خفیف پوشش مری است ، در حالی که مری زخمی شدیدتر باعث آسیب به لایه های عمیق مری می شود.

سابقه رفتاری سگ می تواند علائمی مانند پاشیدن غذا (ریزش مجدد غذا) ، شواهدی از درد (به عنوان مثال غر زدن یا زوزه) هنگام بلع ، کمبود اشتها و کاهش وزن را نشان دهد. یک معاینه بدنی اغلب هیچ یافته مشخصی را نشان نمی دهد. ازوفاژیت شدید ممکن است شامل علائم تب و بزاق شدید باشد.

علل

ریفلاکس معده ممکن است هنگام تجویز بیهوشی ایجاد شود و باعث شل شدن دهانه بین معده و مری (اسفنکتر معده) شود. موقعیت نادرست بیمار در حین بیهوشی و همچنین عدم روزه گرفتن مناسب سگ قبل از بیهوشی ، می تواند منجر به ریفلاکس معده و مری شود.

یک بیماری مرتبط ، فتق هیاتال مادرزادی (در بدو تولد) است که مشکوک به افزایش خطر ریفلاکس معده است.

سگهای جوان بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند زیرا اسفنکترهای معده مری آنها هنوز در حال رشد است. استفراغ طولانی مدت یا مزمن یکی دیگر از عوامل خطر است.

تشخیص

به طور کلی بهترین روش تشخیص مری است ، معاینه ای که با استفاده از دوربین داخلی می تواند پوشش مری را مشاهده کند. این موثرترین راه برای تعیین سازگاری تغییرات مخاط مری با مری به دلیل ریفلاکس معده یا مری است. معاینه همچنین ممکن است یک سطح نامنظم در مخاط مخاط ، یا خونریزی فعال در مری را نشان دهد.

تشخیص های جایگزین شامل بلع عامل سوزاننده ، جسم خارجی یا تومور در مری ، فتق در قسمت فوقانی معده (فتق هیاتال) ، بیماری گلو یا دهان یا بیماری در سگ هایی است که در آن عضلات مری وجود دارد. در هل دادن غذا به داخل معده (مگاسوفاگ) به درستی عمل نکنید.

رفتار

بیشترین درمان در خانه ، با نگه داشتن غذا برای یک تا دو روز و پس از آن به دنبال یک رژیم غذایی از وعده های غذایی کم چربی و پروتئین کم که در تغذیه های کوچک و مکرر انجام می شود ، انجام می شود. چربی و پروتئین در رژیم غذایی باید محدود شود ، زیرا چربی قدرت عضله بین معده و مری را کاهش می دهد ، در حالی که پروتئین ترشح اسید معده را تحریک می کند.

داروها یک گزینه اضافی هستند. داروهایی که به عنوان عوامل پیش جنبشی دستگاه گوارش شناخته می شوند ، حرکت محتوای معده را از طریق روده ها بهبود می بخشند و اسفنکتر معده را نیز تقویت می کنند. صرف نظر از هر دارویی ، تغییر در رژیم غذایی توصیه می شود.

زندگی و مدیریت

پس از درمان اولیه و تغییر رژیم غذایی ، توصیه می شود که نظارت بر ریفلاکس معده را ادامه دهید. مراقب علائم ناراحتی باشید. ادامه رژیم کم چربی و کم پروتئین از بروز موارد بعدی جلوگیری می کند و از مصرف غذاهای پرچرب باید خودداری کرد ، زیرا ممکن است ریفلاکس معده را بدتر کند.

اگر سگ به درمان های اولیه پزشکی پاسخ ندهد ، ممکن است ازوفاگوسکوپی پیگیری شود.

جلوگیری

غذاهای پرچرب می توانند ریفلاکس اسید را بدتر کنند. بهترین پیشگیری ، رژیم غذایی سالم است که غذاهای چرب کمی داشته باشد.