سگهای نژاد خالص بینش را در تحقیقات سرطان ارائه می دهند

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

در سال های اخیر ، مطالعات متعدد نشان داده است که سگ های نژاد خالص بیش از بینی های خرطوم خود تحقیقات سرطان را ارائه می دهند.

در مقاله اخیر Popular Science ، "سگهای اصیل به ما در درمان سرطان کمک می کنند" ، سارا چودوش روش هایی را که سگ های نژاد خالص به تحقیقات سرطان برای سگ و انسان کمک می کنند ، بررسی می کند. چودوش توضیح می دهد ، "تقریباً یک چهارم کل سگ های نژاد خالص در اثر سرطان می میرند و 45 درصد از کسانی که بیش از 10 سال زندگی می کنند ، تسلیم یک نوع یا گونه دیگر می شوند. شیمی درمانی های مدرن به برخی از این سگها امکان درمان را داده اند ، دقیقاً مانند یک انسان. این روش های درمانی بسیار خوب کار می کنند زیرا سرطان های سگ به تومورهای انسانی بسیار نزدیک هستند."

همانطور که برایان دویس و الین A. Ostrander در مقاله خود توضیح می دهند "سگهای خانگی و تحقیقات سرطان: رویکرد ژنومیک مبتنی بر نژاد" که "… بیشتر انواع سرطان مشاهده شده در انسان در سگ وجود دارد ، نشان می دهد که دندان های نیش ممکن است مفید باشد. سیستم مطالعه ژنتیک سرطان. " سگ های نژاد خالص راهی منحصر به فرد و بسیار ارزشمند برای مطالعه سرطان های ارثی انسانی مشابه ارائه می دهند.

جین ام. دابسون در مقاله مروری خود "استعدادهای نژادی برای سرطان در سگهای شجره نامه" توضیح می دهد که استانداردها و مقررات تولید مثل توسط کلوپ های پرورشگاه و تعداد دفعات هم نژادی منجر به ایجاد جمعیت جدا شده از نژادها با کمترین جریان ژنی بین آنها شده است. این نه تنها بدان معنی است که نژادهای خاص به دلیل تنوع ژنتیکی محدود در میراث خود ، به طور خاص مستعد ابتلا به انواع بسیار خاص سرطان هستند ، بلکه این افراد موضوعات بسیار خوبی برای مطالعه علت شناسی (منشا و علت بیماری) و پاتوژنز (منشا و تکامل) هستند یک بیماری) از انواع خاص سرطان است.

دیویس و اوستراندر اضافه می كنند كه ثبت كامل سوابق در بین پرورش دهندگان سگ باعث زنده ماندن آنها به عنوان یك ابزار تحقیق در مورد سرطان می شود زیرا "این امر هم تجزیه و تحلیل ارتباط و هم روابط خانواده محور را تسهیل می كند."

این نه تنها بدان معنی است که مطالعه سگ های نژاد خالص می تواند به نفع تحقیقات سرطان انسان باشد ، بلکه شاید دیگر لازم نباشد محققان به کلنی های سگ که برای هدف خاص تحقیق ایجاد شده اند اعتماد کنند. همانطور که دیویس و اوستراندر توضیح می دهند ، "ما استدلال می كنیم كه روزهای نگهداری كلنی های سگ در دانشكده های دامپزشكی كه با تأسیس محدود و با هدف مطالعه یك نوع سرطان آغاز شده بود ، گذشته است. در عوض ، متخصصان ژنتیک ، دامپزشکان و صاحبان آن می توانند با هم همکاری کنند تا مطالعات بسیار دقیق را با استفاده از جمعیت سگ های خانگی طراحی کنند."