مرا به خاطر اینکه خواهان یک نژاد خالص هستم قضاوت نکنید

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

روز دیگر ، داشتم دخترم را از مدرسه سوار می کردم و یکی از معلمانش به من نزدیک شد. وی از ما پرسید که آیا توله سگ داریم یا خیر و اسم ویکتوریا را گذاشتیم. همانطور که هرکسی که با یک کودک 4 ساله زندگی می کند می تواند گواهی دهد ، مرز بین واقعیت و خیال کاملا مبهم است. من به معلم او گفتم كه ما در واقع قصد داشتيم اين شنبه به ملاقات يك پرورش دهنده برويم كه توله سگهايي را براي پذيرش داشت ، اما هنوز هيچ كدام را به فرزندخواندگي نكرده بوديم. سپس معلمی از كلاس دیگری صحبت كرد ، "شما باید نجات دهید! من همیشه نجات می دهم!"

به او گفتم كه من سگهای زیادی را برای پرخاشگری می بینم و می خواهم دخترم را توله سگ كنم. من از نجات حمایت می کنم ، اما توله سگ به طور کلی بهترین گزینه برای افرادی است که بچه کوچک دارند. او تصدیق کرد که من برای امرار معاش خود چه کاری انجام می دهم و سپس ادامه داد تا در حضور مادرهای دیگر در صف انتخاب به من اطلاع دهد که من باید یک سگ را نجات دهم به جای اینکه یک توله سگ را از یک پرورش دهنده بپذیرم. از نگاه صورت او فهمیدم که او از تصمیم من بیزار است. من احساس شرمندگی ، گناه و خشم را ترک کردم.

صبر کن! من تمام زندگی بزرگسالی خود را نجات داده ام. من یک روتویلر را به اتهام پذیرفتم که بخاطر پرخاشگری به اوتانیزه داده شد و تقریباً 12 سال او را نگه داشتم تا اینکه در اثر نارسایی کلیه درگذشت. او برای زندگی با سگ آسانی نبود ، اما ما هرگز تسلیم نشدیم. وقتی دخترم متولد شد و خیلی ها به من گفتند که از بادام زمینی اتانسی کن ، این حتی برای من یا شوهرم ملاحظه ای نبود. من کل زندگی بزرگسالی خود را سگ و گربه پرورش داده ام.

من در عمل برای هر سگی که در حال حاضر متعلق به یک نجات صادقانه است تخفیف قابل توجهی می دهم. من در جوامع انسانی بدون هیچ گونه هزینه ای سخنرانی می کنم. من در نوشتن پروتکل برای کلاسها ، غنی سازی و آموزش بدون هیچ گونه هزینه ای برای سازمان انسانی کمک می کنم. من از نجات حمایت می کنم و همیشه داشته ام. سال گذشته که بادام زمینی درگذشت ، من یک سگ متوسط ، قهوه ای و بزرگسال می خواستم. با این حال ، شما به عنوان یک مادر ، همیشه (اینگونه نادرست نیستید) بدون در نظر گرفتن فرزند خود تصمیم های خودخواهانه نمی گیرید.

زندگی تغییر کرده است. من یک کودک 4 ساله دارم. او با سویتی بزرگ شد ، که برای او مادری صبور و فوق العاده سگی بود. سویی وقتی 2 ساله بود از دنیا رفت و دخترم اصلاً او را به خاطر نمی آورد. سگی که به خاطر می آورد Peanut ، Rottie تهاجمی من است. از آنجا که تعاملات او با بادام زمینی بسیار محدود بود ، او اکنون از سگ می ترسد. سپس ، من یک Beagle شگفت انگیز را به عنوان یک بزرگسال از یک پرورش دهنده پذیرفتم (من در مورد او اینجا نوشتم). ده روز طول کشید تا او و به طور جداگانه ، یک کودک دیگر را به هم زد. بچه ها بیش از دستیابی به او کاری نکردند. او استخوان نداشت. از او تازه خواسته شد که بنشیند. او همانطور که قبلاً بارها انجام داده بود به سادگی به او نزدیک شد. در وبلاگ آینده ، می توانم در مورد آنچه با پیت اتفاق افتاده توضیح بیشتری بدهم. روز بعد او را به پرورش دهنده بازگرداندم و او از بازگشت به خانه خوشحال شد. او هرگز حتی به دنبال من نگاه نکرد. حالا دختر ترسیده من حتی بیشتر ترسیده است.

من نمی گویم که همه یا حتی اکثر سگهای نجات پرخاشگر هستند. به گفته من ، اگر توله سگ از یک پرورش دهنده خوب پذیرفته شود که می توانید با والدین ملاقات کنید ، خطر پایان دادن به یک حیوان خانگی با پرخاشگری کمتر است. بهترین شاخص رفتار بزرگسالان توله سگ ، رفتار والدین است. در این مرحله ، باید خطر ابتلا به یک سگ پرخاشگر را تا حد ممکن پایین نگه دارم تا بیشترین احتمال دریافت حیوان خانگی را داشته باشم که برای خانواده ام مناسب باشد.

آیا من حق انتخاب توله سگ از یک پرورش دهنده خوب را ندارم تا دخترم مانند من به عنوان یک دختر کوچک سگی برای بغل گرفتن و دوست داشته باشد؟ آیا او شایسته درک ارتباط عمیقی که می تواند با یک سگ ایجاد شود نیست؟ چرا این اشتباه است که من هر کاری از دستم بر می آید ، از جمله انتخاب یک سگ جوان و نژاد که احتمال پرخاشگری آن کم است ، انجام دهم تا دختر کوچکم بتواند کاری را که من در سنین کوچکی با سگم ، دوشس کردم ، تجربه کند. دختر؟

او بهترین دوست من بود ، تنها کسی بود که اسرار مرا حفظ می کرد ، تنها کسی بود که واقعاً مرا درک می کرد و همیشه با من بود. چرا این باعث می شود من یک صاحب سگ غیرمسئول باشم؟ من وقتی دخترم بزرگتر شد سگ میانسال ، متوسط ، روکش کوتاه و قهوه ای خود را از پناهگاه بیرون می آورم ، اما در حال حاضر او به یک دوست صمیمی نیاز دارد که با او صبور باشد و بتواند به او بیاموزد که همه سگ ها این کار را نمی کنند نیش زدن او حق داشتن آن را دارد و این اشکالی ندارد.

دکتر لیزا رادوستا