نارسایی حاد کبدی در سگ ها - نارسایی حاد کبدی در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

نارسایی حاد کبدی در سگ ها

نارسایی حاد کبدی وضعیتی است که با از دست دادن ناگهانی 70 درصد یا بیشتر عملکرد کبد به دلیل نکروز ناگهانی ، گسترده و کبدی (مرگ بافتی در کبد) مشخص می شود.

علائم نارسایی کبد در سگ ها

اختلالات اولیه و ثانویه کبدی صفراوی - کسانی که با کبد ، کیسه صفرا ، مجاری صفراوی یا صفرا سروکار دارند - به طور کلی با نکروز کبدی متغیر همراه هستند. با این حال ، نارسایی حاد کبدی از نکروز شدید کبدی یک پدیده غیر معمول است. نارسایی حاد کبدی می تواند از طریق تعدادی از نقص سیستم بر بدن تأثیر بگذارد:

• دستگاه گوارش: استفراغ ، اسهال ، خون در مدفوع (هماتوچزی)
• سیستم عصبی: انسفالوپاتی کبدی (بیماری مغزی مربوط به نارسایی کبدی)
• صفراوی کبدی: کبد به علاوه کیسه صفرا. زردی ، نکروز (مرگ بافتی) سلولهای کبدی و سلولهای مجاری صفراوی
• کلیه: لوله های کلیه ممکن است از سموم / متابولیت ها آسیب ببینند
• ایمنی / لنفاوی / همی: عدم تعادل در خون و سیستم های لنفاوی ، ممکن است منجر به عوارض انعقادی (لخته شدن) شود

علل نارسایی کبد در سگ ها

نارسایی حاد کبدی اغلب به دلیل عوامل عفونی یا سموم ، جریان ضعیف مایعات به کبد و بافت های اطراف آن (پرفیوژن) ، هیپوکسی (عدم تنفس) ، داروها یا مواد شیمیایی مخرب کبد (کبد سمی) و قرار گرفتن در معرض بیش از حد ایجاد می شود. گرم کردن نکروز (مرگ بافتی) شروع می شود ، با از دست دادن آنزیم های کبد و اختلال در عملکرد کبد در نهایت منجر به نقص کامل اندام می شود.

نارسایی حاد کبدی نیز به دلیل اختلالات متابولیکی گسترده در سنتز پروتئین (آلبومین ، پروتئین حمل و نقل ، فاکتورهای پروتئین انعقادی و ضد انعقادی) و جذب گلوکز و همچنین ناهنجاری در روند سم زدایی متابولیک رخ می دهد. اگر این بیماری به موقع درمان نشود ، می تواند منجر به مرگ شود.

تشخیص نارسایی حاد کبدی در سگ ها

نارسایی حاد کبدی از طریق آزمایش خون کامل (خون شناسی) ، تجزیه و تحلیل بیوشیمی ، تجزیه و تحلیل ادرار ، نمونه برداری (برداشتن و تجزیه و تحلیل بافت آسیب دیده) و تصویربرداری با سونوگرافی یا رادیولوژی تشخیص داده می شود.

آنالیز خون و بیوشیمی / ادرار برای موارد زیر آزمایش می کند:

• کم خونی
• بی نظمی در ترومبوسیت ها (ایجاد لخته در افزایش پلاکت های خون)
• فعالیت آنزیم کبدی به طور غیرطبیعی یا آنزیم های کبدی که به جریان خون ریخته می شوند و نشان دهنده آسیب کبدی است - آزمایشات به دنبال آنزیم آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) در جریان خون و همچنین افزایش آلکالن فسفاتاز (ALP) است. و کاهش سطح آمینوترانسفرازها (آنزیم هایی که باعث تغییر شیمیایی نیتروژن حامل آمینو می شوند)
• نقص در سنتز پروتئین
• قند خون پایین
• غلظت نرمال تا کم نیتروژن اوره خون (BUN) (به عنوان مثال ، سطح نیتروژن در ادرار)
• وجود بیلی روبین در ادرار - رنگدانه صفراوی زرد قرمز که یک محصول تخریب شده از رنگدانه قرمز عمیق و غیر پروتئینی موجود در هموگلوبین است (رنگدانه حامل اکسیژن در گلبول های قرمز خون)
• وجود بلورهای اورات آمونیوم در ادرار
• وجود گچ و قندهای دانه ای (رسوبات جامد) در ادرار ، نشانگر آسیب داخلی لوله ای ناشی از سمیت دارویی است ، مانند سمیت ناشی از دارو که برخی سگ های تحت درمان با مسکن را تحت تأثیر قرار می دهد (همچنین به عنوان داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی شناخته می شود [NSAIDS])

برای جستجوی موارد زیر از تست های آزمایشگاهی استفاده می شود.

• مقادیر بالای غلظت اسید صفراوی سرم (TSBA) کل ، که نشان دهنده نارسایی کبد است. با این حال ، اگر زردی غیر همولیتیک (برای سلولهای خونی مخرب نباشد) قبلاً تأیید شده باشد ، یافته های TSBA اهمیت خود را در رابطه با نارسایی حاد کبدی از دست می دهند
• غلظت بالای آمونیاک پلاسما ؛ این ، در رابطه با غلظت های TSBA بالا ، به شدت نشان دهنده نارسایی کبدی خواهد بود
• ناهنجاری در پلاکت خون و فاکتورهای انعقادی (لخته شدن خون)
• نکروز بافت و آسیب شناسی سلولی ؛ نتایج بیوپسی (نمونه بافت) درگیری های منطقه ای را تأیید یا نفی می کند و شرایط زمینه ای موجود را شناسایی می کند

آزمایشات تصویربرداری به دنبال موارد زیر است:

اشعه ایکس و آزمایش های سونوگرافی ممکن است بزرگ شدن کبد و سایر ناهنجاری های کبدی را نشان دهد ، از جمله شرایطی که ممکن است ارتباط مستقیمی با کبد نداشته باشد

درمان سگ با نارسایی کبدی

بستری شدن در بیمارستان برای درمان نارسایی حاد کبدی بسیار حیاتی است. مایعات و الکترولیت ها ، همراه با کلوئید (ماده ژلاتینی لازم برای عملکرد مناسب تیروئید) و جایگزین های مکمل اکسیژن ، از جنبه های اصلی درمان و مراقبت هستند. سگ شما تحت فعالیت محدود قرار می گیرد تا به کبد فرصتی برای احیا بدهد. تغذیه با کاتتر برای بیماران بسیار ناپایدار توصیه می شود ، در حالی که تغذیه روده ای (تغذیه مستقیم در روده ها) به مقدار کم برای بیماران در غیر این صورت با ثبات توصیه می شود. یک رژیم غذایی پروتئین دار با ویتامین های مکمل E و K توصیه می شود.

داروهای رایجی که برای نارسایی کبد استفاده می شود ، داروهای ضد استفراغ ، داروها برای انسفالوپاتی کبدی (بیماری مغزی ، با یا بدون ادم) ، محافظ های کبدی (برای کاهش فعالیت آمینوترانسفرازها) ، داروهای انعقادی و آنتی اکسیدان ها هستند.

جلوگیری از نارسایی حاد کبدی در سگ ها

واکسیناسیون سگها در برابر ویروس هپاتیت سگ عفونی (یک عفونت حاد کبدی) ، و اجتناب از استفاده از داروهایی که به طور بالقوه هپاتوتوکسین های مضر دارند ، می تواند به عنوان پیشگیری کننده از نارسایی حاد کبدی عمل کند.