فهرست مطالب:

سموم کبدی در گربه ها
سموم کبدی در گربه ها

تصویری: سموم کبدی در گربه ها

تصویری: سموم کبدی در گربه ها
تصویری: این ماده های غذایی برای کلیه ها اصلا خوب نیستند! 2024, ممکن است
Anonim

سموم کبدی در گربه ها

هپاتوتوکسین ها ماده ای سمی هستند که می توانند به کبد آسیب برسانند. برخی از سموم به دلیل داشتن خواصی شناخته شده اند که می توانند آسیب کبدی ایجاد کنند و تقریباً همیشه منجر به سمیت کبدی می شوند. با این حال ، گربه های فردی ممکن است علائم مسمومیت کبدی را که مربوط به یک داروی خاص است ، بیش از گربه دیگر در شرایط به ظاهر مشابه داشته باشند. به این نوع واکنش "واکنش خاص" گفته می شود و گاهی اوقات می تواند منجر به آسیب غیرقابل پیش بینی شود.

کبد بزرگترین غده بدن و یکی از مهمترین اندامها برای سلامت کلی بدن است. این عمل به بسیاری از عملکردهای حیاتی مانند تولید صفرا (ماده مایع که به هضم چربی کمک می کند) ، تولید آلبومین (پروتئینی موجود در پلاسمای خون) و مهمتر از آن سم زدایی از مواد شیمیایی و داروهایی که از بدن عبور می کنند ، انجام می شود.

در مقایسه با سایر اندام ها ، کبد به دلیل موقعیت و نقش اصلی آن در متابولیسم مواد شیمیایی و داروهای سمی ، در معرض واکنش های مسمومیت سوverse است. مسمومیت کبدی معمولاً گزارش می شود که با واکنشهای جانبی دارو همراه است. شدت سمیت کبدی نیز با توجه به سن ، گونه ، وضعیت تغذیه ای ، بیماری های همزمان ، عوامل ارثی ، سایر داروهای مورد استفاده و قرار گرفتن در معرض قبلی با داروهای مشابه یا مشابه تعیین می شود. میزان آسیب کبدی نیز به غلظت دارو ، مدت زمان و دفعات مواجهه با دارو و وضعیت فعلی کبد بستگی دارد.

گربه های سیامی در معرض خطر بیشتری برای ایجاد مسمومیت کبدی هستند. گرچه سمیت کبدی می تواند در گربه ها در هر سنی رخ دهد ، گربه های جوان به دلیل متابولیسم نابالغ کبد و عملکردهای دفع ، بیشتر مستعد واکنش های دارویی و آسیب کبدی هستند.

علائم و انواع

علائم ممکن است بسته به مدت زمان قرار گرفتن در معرض دارو و نوع سم متفاوت باشد. علائم زیر ممکن است در گربه های دارای سمیت کبدی مشاهده شود:

  • از دست دادن اشتها
  • ناراحتی شدید جسمی
  • استفراغ
  • اسهال
  • زردی (اغلب پیشرونده)
  • ضعف
  • مایعات در حفره شکم (آسیت) - این علامت اغلب نشان دهنده بیماری پیشرفته است
  • کما
  • خونریزی
  • پتشیا (لکه های قرمز یا بنفش در سطح پوست در نتیجه خونریزی های رگ های خونی در پوست)
  • اکیموز (فرار خون از رگهای خونی پاره شده به بافت اطراف ، تشکیل لکه بنفش یا سیاه و آبی روی پوست)

علل

  • مواد مخدر
  • مواد شیمیایی سمی

تشخیص

شما باید یک شرح مفصل از سلامتی گربه ، شروع و ماهیت علائم و شرایط احتمالی که ممکن است منجر به این بیماری شده باشد ، مانند وضعیت سلامتی قبلی ، هر دارویی که گربه شما استفاده کرده است و … دامپزشک انجام دهد. یک معاینه کامل بدنی برای ارزیابی همه سیستم های بدن و ارزیابی سلامت کلی گربه خود. تست های آزمایشگاهی معمول شامل شمارش کامل خون ، مشخصات بیوشیمی و تجزیه و تحلیل ادرار است. این نتایج آزمایش باید به دامپزشک شما اجازه دهد که تشخیص اولیه را بدهد. مشخصات بیوشیمی سطح غیر طبیعی آنزیم های کبدی را به دلیل آسیب کبدی به طور غیر طبیعی نشان می دهد.

کراتین کیناز ، آنزیمی در بافت ها ، در مواردی که آسیب شدید عضلانی دیده می شود ، افزایش سطح خون را نشان می دهد و از آنجا که برخی مواد شیمیایی برای عضلات سمی هستند ، میزان آن در حیواناتی که سمیت کبدی دارند نیز تعیین می شود. در بیماران مبتلا به سمیت کبدی ، پروتئین خون آلبومین نیز ممکن است افزایش یافته باشد. اگر آسیب کلیه نیز وجود داشته باشد ، ممکن است تجزیه ادرار نشان دهنده سطح بالای گلوکز (قند) در ادرار باشد. از آنجا که کبد همچنین نقش مهمی در لخته شدن خون دارد ، در موارد آسیب کبدی ، عملکردهای نرمال لخته شدن خون مختل می شود. به همین دلیل دامپزشک شما احتمالاً آزمایش کامل پروفایل لخته شدن خون را برای گربه شما درخواست می کند.

برای ارزیابی اندازه کبد همراه با میزان آسیب ممکن است از اشعه ایکس شکم و سونوگرافی استفاده شود. برای تأیید تشخیص و تخمین میزان آسیب دیدگی ، دامپزشک شما ممکن است نیاز به نمونه برداری از بافت کبد برای نمونه برداری از کبد داشته باشد. دامپزشک شما برای ارزیابی پیش آگهی واقعی آسیب کبدی در گربه شما به مدت سه تا پنج روز زمان نیاز دارد تا در مورد چگونگی ادامه درمان های موجود ایده هایی داشته باشید.

رفتار

در صورت آسیب پیشرفته کبدی ، گربه شما برای درمان فشرده نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد. برای بیماران دارای کمبود مایعات در بدن ، مایعات درمانی داخل وریدی لازم است تا وضعیت آبرسانی را حفظ کنند. در صورت عملکردهای غیر طبیعی لخته شدن خون ، به گربه شما خون کامل یا پلاسمای منجمد تازه (یک جز component مایعات طبیعی خون) داده می شود. برای بهبود اکسیژن رسانی به بافت کبد اکسیژن داده می شود. میزان خروجی ادرار برای دستیابی به عملکردهای طبیعی کلیه کنترل می شود. در صورت افت قند خون ، مایعات داخل وریدی حاوی قند تجویز می شود. برای محافظت از گربه در برابر عفونت ها می توان آنتی بیوتیک تجویز کرد و همچنین ویتامین ها برای حفظ عملکردهای متابولیسم کبد تجویز می شوند. برای تثبیت اولیه معمولاً حداقل به مدت 10-10 روز به مراقبت های ویژه نیاز است.

زندگی و مدیریت

آسیب کبدی یک مشکل جدی در سلامتی است و شما باید یک محیط آرام و راحت را برای گربه خود فراهم کنید تا بتواند به درستی استراحت کند و بهبود یابد. بیماران مبتلا به آسیب کبدی معمولاً دمای بدن کم دارند ، بنابراین شما باید گربه خود را در یک محیط گرم نگه دارید تا از تشدید بیشتر درجه حرارت طبیعی بدن جلوگیری کند.

به طور كلی حمایت ویژه از رژیم غذایی برای این بیماران تجویز می شود ، زیرا یك رژیم غذایی حمایتی و متعادل برای سطح انرژی و ترمیم موفقیت آمیز ضروری است. اگر گربه شما قادر به خوردن غذا نیست ، دامپزشک شما از لوله معده برای تغذیه گربه استفاده می کند تا زمانی که بتواند دوباره غذا را به تنهایی شروع کند. دامپزشک شما استفاده مناسب و تمیز کردن لوله تغذیه را برای مراقبت در منزل نشان می دهد.

ارزیابی های بعدی گربه شما شامل آزمایش های آزمایشگاهی برای ارزیابی عملکردهای فعلی کبد و اثربخشی درمان مداوم است. به جز داروهایی که دامپزشک برای شما تجویز کرده است ، در طول دوره بهبودی به گربه خود هیچ دارویی ندهید ، مگر اینکه توسط دامپزشک به شما توصیه شده باشد. کبد آسیب دیده تا مدتی پس از درمان بسیار آسیب پذیر خواهد بود و باید با احتیاط کامل تحت درمان قرار گیرد. از کار افتادن این اندام منجر به مرگ حتمی می شود.

پیش آگهی بسیار متغیر است و به میزان آسیب اولیه کبد بستگی دارد. در بعضی از بیماران آسیب کبدی دائمی است و ممکن است منجر به نارسایی کامل کبد شود.

توصیه شده: