رسوب پروتئین در کبد (آمیلوئیدوز) در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:08

آمیلوئیدوز کبدی در سگ ها

آمیلوئیدوز به گروهی از اختلالات اشاره دارد که دارای یک ویژگی مشترک هستند: رسوب غیر طبیعی پاتولوژیک پروتئین فیبری به نام آمیلوئید در بافتهای مختلف بدن.

آمیلوئیدوز کبدی رسوب آمیلوئید در کبد است. تجمع آمیلوئید اغلب به دلیل اختلال التهابی یا تکثیر لنفاوی زمینه ای ثانویه اتفاق می افتد. به عنوان مثال ، وقتی لنفوسیت ها ، نوعی گلبول سفید در مقادیر بیش از حد تولید می شوند ، آمیلوئیدوز می تواند واکنشی به این وضعیت باشد. یا ، می تواند به عنوان یک اختلال خانوادگی رخ دهد. تصور می شود بیشتر سگهای مبتلا به آمیلوئیدوز واکنشی یا ثانویه وابسته به یک اختلال التهابی اولیه زمینه ای هستند. آمیلوئیدوز خانوادگی در نژادهای خاص سگ توصیف شده است. نژادهایی که بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند ، بیگل ، توت فرنگی ، سگ و روباه است.

چندین اندام معمولاً درگیر می شوند. علائم بالینی معمولاً با درگیری کلیه (کلیه) همراه است. یا ممکن است با آنزیم های زیاد کبدی ، بزرگ شدن شدید کبد ، اختلالات انعقادی ، پارگی کبد منجر به hemoabdomen (خون در شکم) و / یا نارسایی کبدی همراه باشد. تجمع آمیلوئید کبد اغلب موذی است.

برخی از سگهای چارسپای چینی با تب های حلقوی (معروف به سندرم تب شار پی) ، آکیتاس با تب چرخه ای و التهابات مفصلی متعدد و کولی های "سندرم کولای خاکستری" مستعد ابتلا به آمیلوئیدوز هستند. آنها معمولاً در ابتدا علائم كلیوی ایجاد می كنند اگرچه برخی علائم نارسایی كبدی را در ابتدا بروز می دهند.

علائم و انواع

• تب اپیزودیک و تورم متورم (Shar-peis)
• التهاب مفصلی مفصلی ، درد و علائم مننژیت (آکیتاس)
• کمبود ناگهانی انرژی
• بی اشتهایی (کاهش اشتها)
• پلی اوریا و پلی دیپسی (تشنگی بیش از حد و ادرار بیش از حد)
• استفراغ
• رنگ پریدگی
• مایع شکم - خون یا مایعات
• پوست زرد و / یا سفیدی چشم
• شکم بزرگ شده
• تورم
• درد مفصل
• درد منتشر: درد سر و ناراحتی شکمی

علل

• اختلالات ایمنی خانوادگی / ژنتیک
• عفونت مزمن
• نوتروپنی حلقوی (سندرم کولی خاکستری)
• آندوکاردیت باکتریایی (التهاب لایه داخلی قلب)
• التهاب مزمن
• تومور

تشخیص

شما باید شرح حال کاملی از سلامتی و شروع علائم سگ خود ارائه دهید. سابقه ای که شما ارائه می دهید ممکن است سرنخ دامپزشک را در مورد اینکه کدام اندام در درجه اول تحت تأثیر قرار گرفته باشد ، ارائه دهد. دامپزشک شما یک معاینه فیزیکی کامل ، با مشخصات شیمیایی خون ، شمارش کامل خون ، صفحه الکترولیت و آنالیز ادرار انجام می دهد. این آزمایشات اساسی مایعات ، ابزارهای تشخیصی اساسی برای رد سایر علل بیماری هستند. شمارش کامل خون هر نوع کم خونی را نشان می دهد که ممکن است به دلیل خونریزی داخلی یا بیماری طولانی مدت وجود داشته باشد ، یا ممکن است عفونت را نشان دهد. مشخصات شیمیایی خون ممکن است ناهنجاری های کلیه و کبد را نشان دهد ، و تجزیه و تحلیل ادرار ممکن است بیماری کلیوی را نشان دهد.

برای بررسی عملکرد کبد ، باید پروفایل لخته شدن نیز روی نمونه خون انجام شود. عکسبرداری با اشعه ایکس و سونوگرافی نیز ممکن است ناهنجاری هایی را در اندامهایی که ممکن است آمیلوئید در آن جمع شود نشان دهد. در صورت لزوم ، می توان یک عمل جراحی جزئی را نیز برای جمع آوری نمونه برای نمونه برداری از کبد و / یا سایر اندام ها انجام داد.

سگهایی که در مفاصل تورم دارند باید از مفصل ضربه بزنند. سیتولوژی - بررسی میکروسکوپی سلول های موجود در مایع - از این نمونه ها می تواند برای تأیید یا رد وجود بدخیمی در سلول ها انجام شود. ترکیب هر مایعی که در شکم جمع شده نیز می تواند در آزمایشگاه تجزیه و تحلیل شود.

رفتار

هیچ درمانی برای آمیلوئیدوز وجود ندارد ، اما مراقبت های حمایتی بسیار مفید است. اگر سگ شما اخیراً خون زیادی از دست داده است ، باید انتقال خون انجام شود و لازم است مایعات درمانی و تغییرات احتمالی رژیم غذایی انجام شود. هر بیمار باید رژیم غذایی خود را متناسب با عملکرد عضوی که بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرد ، تنظیم کند. در صورت شکستگی لوب کبد ، ممکن است مداخله جراحی لازم باشد.

زندگی و مدیریت

این سندرم به سختی قابل درمان است و از پیش آگهی ضعیف محافظت شده ای برخوردار است. بیشتر حیوانات دچار تب و کلستاز می شوند ، جایی که صفرا نمی تواند از کبد به اثنی عشر (روده کوچک) جریان یابد. برخی از سگها با علائم بالینی برطرف شده و آمیلوئید کبدی کاهش یافته از دارو بهره مند می شوند. شارپیس ممکن است بیش از دو سال زنده بماند. با این حال ، آکیتاس با علائم بالینی چرخه ای پیش آگهی جدی دارد. دامپزشک قرار ملاقات های بعدی با شما را برای سگ خود قرار می دهد تا برای نظارت بر عملکرد اعضای بدن او لازم باشد. دامپزشک قرار ملاقات های بعدی برای سگ خود را برای نظارت بر عملکرد اعضای بدن شما ترتیب می دهد.