رسوبات پروتئینی در کبد (آمیلوئیدوز) در گربه ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

آمیلوئیدوز کبدی در گربه ها

آمیلوئیدوز کبدی به رسوب آمیلوئید در کبد اشاره دارد. آمیلوئیدوز به گروهی از اختلالات تعلق دارد که همگی دارای یک ویژگی مشترک هستند: رسوب پاتولوژیک و غیر طبیعی پروتئین الیافی آمیلوئید در بافتهای مختلف بدن ، عملکرد طبیعی این مناطق را مختل می کند. تجمع آمیلوئید اغلب به دلیل اختلال التهابی یا تکثیر لنفاوی زمینه ای ثانویه اتفاق می افتد. به عنوان مثال ، وقتی لنفوسیت ها ، نوعی گلبول سفید در مقادیر بیش از حد تولید می شوند ، آمیلوئیدوز می تواند واکنشی به این وضعیت باشد. یا ، می تواند به عنوان یک اختلال خانوادگی رخ دهد. آمیلوئیدوز خانوادگی در نژادهای خاصی از گربه ها ، از جمله کوتاهی مو شرقی ، کوتاه موی خانگی ، سیامی ، برمه ای و حبشه ای توصیف شده است.

آمیلوئید ماده ای سخت و مومی است که نتیجه تحلیل رفتن بافت است. در این حالت ، آمیلوئید در کبد جمع می شود و ثانویه به اختلالات التهابی یا لنفوپرولیفراتیو (جایی که لنفوسیت ها ، نوعی گلبول سفید خون در مقادیر بیش از حد تولید می شود) ، یا به عنوان یک اختلال خانوادگی اکتسابی ژنتیکی رخ می دهد.

چندین اندام معمولاً درگیر می شوند. علائم بالینی معمولاً با درگیری کلیه (کلیه) همراه است. یا ممکن است با آنزیم های زیاد کبدی ، بزرگ شدن شدید کبد ، اختلالات انعقادی ، پارگی کبد منجر به hemoabdomen (خون در شکم) و / یا نارسایی کبدی همراه باشد. تجمع آمیلوئید کبد اغلب موذی است.

گربه های کوتاه شرقی و گربه های سیامی رایج ترین نژادی هستند که به آمیلوئیدوز کبدی مبتلا می شوند. این بیماری در گربه های دوون رکس و خانگی کوتاه مو نیز گزارش شده است ، هرچند به ندرت. آمیلوئید کبدی یک اختلال خانوادگی در گربه های حبشه است که علائم کبدی غالب است. نژاد سیامی معمولاً کمتر از پنج سال سن دارد که علائم نشانه ای بیماری کبدی ظاهر می شود. در نژادهای دیگر ، سن معمول برای تشخیص بیش از پنج سال است.

علائم و انواع

• کمبود ناگهانی انرژی
• بی اشتهایی (کاهش اشتها)
• پلی اوریا و پلی دیپسی (تشنگی بیش از حد و ادرار بیش از حد)
• استفراغ
• رنگ پریدگی
• شکم بزرگ شده
• مایع شکم - خون یا مایع شفاف
• پوست زرد و / یا سفیدی چشم
• تورم اندام ها
• درد مفصل
• درد منتشر: درد سر (که ممکن است به عنوان فشار دادن سر ارائه شود) ، و ناراحتی شکمی

علل

• اختلالات ایمنی خانوادگی / ژنتیک
• عفونت مزمن
• آندوکاردیت باکتریایی (التهاب لایه داخلی قلب)
• التهاب مزمن
• تومور

تشخیص

شما باید شرح حال کاملی از سلامتی و شروع علائم گربه خود ارائه دهید. سابقه ای که شما ارائه می دهید ممکن است سرنخ دامپزشک را در مورد اینکه کدام اندام در درجه اول تحت تأثیر قرار گرفته باشد ، ارائه دهد. دامپزشک شما یک معاینه فیزیکی کامل ، با مشخصات شیمیایی خون ، شمارش کامل خون ، صفحه الکترولیت و آنالیز ادرار انجام می دهد. این آزمایشات اساسی مایعات ، ابزارهای تشخیصی اساسی برای رد سایر علل بیماری هستند. شمارش کامل خون هر نوع کم خونی را نشان می دهد که ممکن است به دلیل خونریزی داخلی یا بیماری طولانی مدت وجود داشته باشد ، یا ممکن است عفونت را نشان دهد. مشخصات شیمیایی خون ممکن است ناهنجاری های کلیه و کبد را نشان دهد ، و تجزیه و تحلیل ادرار ممکن است بیماری کلیوی را نشان دهد.

برای بررسی عملکرد کبد ، باید پروفایل لخته شدن نیز روی نمونه خون انجام شود. عکسبرداری با اشعه ایکس و سونوگرافی نیز ممکن است ناهنجاری هایی را در اندامهایی که ممکن است آمیلوئید در آن جمع شود نشان دهد. در صورت لزوم ، می توان یک عمل جراحی جزئی را نیز برای جمع آوری نمونه برای نمونه برداری از کبد و / یا سایر اندام ها انجام داد.

گربه هایی که در مفاصل تورم دارند باید از مفصل ضربه استفاده کنند. سیتولوژی - بررسی میکروسکوپی سلول های موجود در مایع - از این نمونه ها می تواند برای تأیید یا رد وجود بدخیمی در سلول ها انجام شود. ترکیب هر مایعی که در شکم جمع شده نیز می تواند در آزمایشگاه تجزیه و تحلیل شود.

رفتار

هیچ درمانی برای آمیلوئیدوز وجود ندارد ، اما مراقبت های حمایتی بسیار مفید است. اگر گربه شما اخیراً خون زیادی از دست داده است ، باید انتقال خون انجام شود. مایعات درمانی و تغییرات احتمالی رژیم غذایی باید انجام شود. هر بیمار باید رژیم غذایی خود را متناسب با عملکرد عضوی که بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرد ، تنظیم کند. اگر بیماران گربه ای لوب کبد شکسته باشند ، ممکن است جراحی لازم باشد.

زندگی و مدیریت

این سندرم به سختی قابل درمان است و از پیش آگهی ضعیف محافظت شده ای برخوردار است. بیشتر حیوانات دچار تب و کلستاز می شوند ، جایی که صفرا نمی تواند از کبد به اثنی عشر (روده کوچک) جریان یابد. برخی از گربه ها با علائم بالینی برطرف شده و آمیلوئید کبدی کاهش یافته از دارو بهره مند می شوند. با این حال ، گربه هایی که از خونریزی کبدی جان سالم به در بردند ، سرانجام تسلیم نارسایی کلیه می شوند. دامپزشک قرار ملاقات های بعدی برای شما برای گربه را برای نظارت بر عملکرد اعضای بدن خود تعیین می کند.