اختلال خونریزی سگ - بیماری فون ویلبراند در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:08

بیماری ون ویلبراند در سگ ها

بیماری Von Willebrand (vWD) یک بیماری خونی است که در اثر کمبود فاکتور von Willebrand (vWF) ، یک گلیکوپروتئین چسبنده در خون مورد نیاز برای اتصال طبیعی پلاکت (به عنوان مثال لخته شدن) در محل آسیب های رگ های خونی کوچک ایجاد می شود. علاوه بر این ، vWF یک پروتئین حامل برای فاکتور VIII انعقاد است (برای لخته شدن خون لازم است). کمبود vWF باعث چسبندگی و جمع شدن پلاکت می شود. مشابه هموفیلی در انسان ، به دلیل کمبود لخته شدن ، خونریزی بیش از حد بدنبال آسیب دیدگی منجر به خونریزی می شود.

VWF یک ویژگی اتوزومال (بدون ارتباط جنسی) است ، که هم مردان و هم زنان آن را بیان می کنند و از طریق ژنتیکی و با فرکانس برابر منتقل می کنند. الگوی بیان اشکال شدید (انواع 2 و 3 vWD) مغلوب است در حالی که به نظر می رسد شکل ملایم تر (نوع 1 vWD) مغلوب یا کاملاً غالب باشد. این شایع ترین اختلال لخته شدن خون ارثی در سگ ها است ، که در برخی نژادها از جمله چوپانان آلمانی ، پینچرهای دوبرمن ، پودل های استاندارد ، سگهای گوسفند شتلند و بازیگران طلایی با فرکانس بیشتری بروز می کند.

علائم و انواع

• خونریزی خود به خودی از سطوح مخاطی:

  • خون دماغ شدن
  • خون در مدفوع (خون سیاه یا قرمز روشن)
  • ادرار خونین
  • خونریزی از لثه ها
  • خونریزی از واژن (بیش از حد)
• کبودی پوست
• خونریزی طولانی مدت پس از جراحی یا ضربه
• در صورت خونریزی طولانی مدت ، کم خونی از دست دادن خون

علل

vWD ارثی توسط جهش هایی ایجاد می شود که سنتز ، آزاد سازی یا پایداری vWF را مختل می کند

تشخیص

دامپزشک با در نظر گرفتن سابقه سابقه سلامتی سگ و شروع علائم ، یک معاینه بدنی کامل روی سگ شما انجام می دهد. یک پروفایل شیمیایی خون با شمارش کامل خون ، تجزیه و تحلیل ادرار و صفحه الکترولیت انجام خواهد شد. در صورت از دست دادن خون ، کم خونی احیا کننده در شمارش کامل خون مشاهده می شود. به طور معمول ، تعداد پلاکت طبیعی خواهد بود (مگر اینکه سگ شما خونریزی گسترده و گسترده ای را تجربه کرده باشد) و آزمایشات انعقادی نتایج طبیعی را نشان می دهد.

تشخیص بالینی بیماری فون ویلبراند بر اساس اندازه گیری خاص غلظت vWF پلاسما متصل به آنتی ژن است (vWF: Ag). مدت زمانی که برای پلاکت کردن یک آسیب کوچک لازم است ، با آزمایشی بنام زمان خونریزی مخاط باکال (BMBT) اندازه گیری می شود. آزمایش BMBT ، همراه با تجزیه و تحلیل عملکرد پلاکت (PFA 100) ، آزمایشات غربالگری مراقبت از مراقبت است که در آن نقاط پایانی در بیماران با نقص جمع شدن پلاکت و کمبود vWF طولانی می شود. طولانی شدن غیر اختصاصی است و ممکن است همراه با بی نظمی های شدید خون باشد.

رفتار

انتقال خون کامل ، پلاسمای تازه ، پلاسمای منجمد تازه و رسوب کریو vWF خون را تأمین می کند. درمان مonلفه (پلاسمای منجمد تازه یا رسوب) برای پیشگیری از جراحی (پیشگیری) و بیماران غیر آنمی ، برای جلوگیری از حساسیت سلول های قرمز و اضافه بار حجم ، بهتر است. بیماران مبتلا به vWD شدید ممکن است برای کنترل یا جلوگیری از خونریزی به تزریق مکرر نیاز داشته باشند. اگر سگی که فاقد vWF است ، نیاز به جراحی دارد ، باید تزریق قبل از عمل انجام شود.

زندگی و مدیریت

اکثر سگهایی که دارای vWD خفیف تا متوسط هستند از کیفیت زندگی خوبی برخوردار خواهند بود و به حداقل نیاز به درمان خاصی دارند و یا به هیچ وجه احتیاج ندارند. سگهایی که اشکال شدیدتری دارند برای جراحی به انتقال خون نیاز دارند و اگر مراقبت های حمایتی نتوانند یک دوره خونریزی خود به خودی را کنترل کنند ، باید تزریق شوند. می توان بیشتر این سگها را به راحتی نگهداری کرد ، اما فعالیت آنها باید کنترل و محدود شود. اگر سگ شما مبتلا به بیماری von Willebrand است و یک دوره خونریزی طولانی دارد ، با دامپزشک تماس بگیرید و سریعاً او را برای درمان فوری به یک کلینیک دامپزشکی منتقل کنید.