لنفوم در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

سرطان لنفوسیت ها در سگ ها

لنفوم نوعی سرطان است که از سلولهای لنفوسیتی سیستم ایمنی بدن نشات می گیرد. نوعی گلبول سفید ، لنفوسیت ها نقش مهم و جدایی ناپذیری در دفاع بدن دارند.

دو نوع لنفوسیت وجود دارد: سلول های B و T. لنفوم ممکن است شامل تکثیر نئوپلاستی T و B یا لنفوسیت های نوع غیر B / غیر T باشد که عمدتا در مغز استخوان ، غدد لنفاوی و اندام های احشایی رخ می دهد. اما بیشتر موارد مربوط به لنفوسیت های B در سگ ها دیده می شود.

اگرچه در سگها نادر است ، لنفوم در بوکسورها ، رتریورهای طلایی ، سنت برنارد ، سگهای باس ، تریرهای آیریدال ، تریرهای اسکاتلندی و بولداگ شیوع بیشتری دارد.

علائم و انواع

علائم بسته به محل و مرحله تومور متغیر است ، اما به طور کلی ، علائمی که در همه انواع لنفوم شایع است ، کم اشتهایی (بی اشتهایی) ، ضعف ، بی حالی و کاهش وزن است.

علل

هنوز علت دقیق آن مشخص نیست.

تشخیص

شما باید سابقه کاملی از سلامتی سگ و شروع علائم را به دامپزشک خود بدهید. تاریخچه و جزئیاتی که شما ارائه می دهید ممکن است سرنخ دامپزشک را در مورد اینکه کدام عضو در اصل تحت تأثیر قرار گرفته است ، ارائه دهد. دانستن نقطه شروع می تواند تشخیص را بسیار راحت تر کند. پس از گرفتن شرح حال اولیه ، دامپزشک یک معاینه فیزیکی کامل بر روی سگ شما انجام می دهد. تست های آزمایشگاهی معمول شامل شمارش کامل خون ، مشخصات بیوشیمی و آنالیز ادرار است.

آزمایشات خون ممکن است کم خونی ، سطح غیرطبیعی کم لنفوسیت در خون (لنفوپنی) ، تعداد غیرطبیعی زیاد نوتروفیل (نوعی گلبول سفید) در خون (نوتروفیل) ، تعداد غیر عادی زیاد مونوسیت (نوعی از گلبول سفید) در خون ، و تعداد غیرطبیعی پلاکت کم (سلولهایی که در لخته شدن خون مهم هستند) ، بیماری به نام ترومبوسیتوپنی. مشخصات بیوشیمی ممکن است سطح غیر طبیعی بالایی از آنزیم های کبد و کلسیم را نشان دهد ، یک یافته رایج در لنفوم ها. نتایج آنالیز ادرار معمولاً در این بیماران در سطح طبیعی است.

برای تشخیص تأییدی ممکن است آزمایشات ویژه تری لازم باشد. از تصویربرداری تشخیصی ، از جمله اشعه ایکس و سونوگرافی ، اغلب برای ارزیابی اندازه غدد لنفاوی منطقه ای استفاده می شود. دامپزشک شما نمونه مغز استخوان را می گیرد تا برای ارزیابی بیشتر و تعیین میزان بیماری به یک آسیب شناس دامپزشکی ارسال شود.

رفتار

هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد و عود بیماری پس از درمان معمول است. شیمی درمانی و رادیوتراپی معمولاً برای درمان در بیماران حیوانی لنفوم استفاده می شود. استفاده از شیمی درمانی به تنهایی یا همراه با پرتودرمانی توسط متخصص دامپزشکی دامپزشکی بر اساس مرحله بیماری ، سن سگ و وضعیت سلامتی سگ شما تصمیم می گیرد.

در بیماران کم آب ، مایعات درمانی برای تثبیت مایعات بدن انجام می شود. در صورت تجمع غیر طبیعی مایعات در قفسه سینه یا شکم ، دامپزشک مایعات جمع شده را از بین می برد. متأسفانه ، عود بیماری پس از شیمی درمانی رایج است و بندرت مشخص می شود که در بیشتر بیماران مبتلا دارای ارزش درمانی طولانی مدت باشد. هدف نهایی شیمی درمانی همچنان بهبود کیفیت زندگی در بیماران مبتلا است.

زندگی و مدیریت

متاسفانه هیچ درمانی برای این بیماری در دسترس نیست. تنها راه حل در برخی موارد ارائه مراقبت بیشتر برای بهبود کیفیت زندگی در حیوانات مبتلا است. بسیاری از عوارض جانبی با شیمی درمانی دیده می شود و شما باید قبل از تصمیم گیری در مورد این نوع درمان ، با بهترین متخصص آنکولوژیست دامپزشکی صحبت کنید. داروهای شیمی درمانی برای سیستم های مختلف بدن بسیار سمی هستند و عوارض مختلفی در حین و پس از درمان مشاهده می شود.

شیمی درمانی همچنین به طور بالقوه برای انسان خطرناک است ، بنابراین شما باید درمورد استفاده ایمن و تجویز داروهای شیمی درمانی در خانه با آنکولوژیست دامپزشکی صحبت کنید. اقدامات احتیاطی اساسی شامل استفاده از دستکش لاتکس قبل از تجویز دارو است.

برای ارزیابی پیشرفت بیمار به نظارت و بررسی منظم نیاز است. در طول درمان آزمایش خون منظم ، همراه با ارزیابی سیستم قلب و سایر سیستم ها لازم است. برای پیگیری لازم است در فواصل منظم به دامپزشک مراجعه کنید و در هر ویزیت دامپزشک پاسخ سگ خود را به درمان ارزیابی کرده و در صورت لزوم تنظیم می کند. در صورت بروز عوارض جدی ، دامپزشک ممکن است دوزها را کاهش دهد یا درمان را به طور کامل متوقف کند.

در طی شیمی درمانی ، بیماران مستعد ابتلا به عفونت های مختلف هستند که به سرعت پیچیده می شوند ، بنابراین شما باید سگ خود را برای مشاهده علائم عفونت زیر نظر بگیرید. در صورت مشاهده علائم ناخوشایند در سگ ، بلافاصله با دامپزشک تماس بگیرید. بدون مشورت قبلی با دامپزشک ، دوز داروها را هرگز کم یا زیاد نکنید. اگر داروهای ضد درد تجویز شده است ، با احتیاط از آنها استفاده کنید و تمام دستورالعمل ها را با دقت دنبال کنید ، اطمینان حاصل کنید که همه اعضای خانه با برنامه دارو آشنا هستند. یکی از حوادث قابل پیشگیری با حیوانات خانگی ، مصرف بیش از حد دارو است.