کنترل رفتار بی نظیر: درمان اختلال تشنج در حیوانات خانگی

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

یکی از معضلات رایج در مغز و اعصاب دامپزشکی ، س ofال در مورد چگونگی پرداختن به مفهوم داروهای صرع است. آیا ما آنها را با استفاده از دارو برای تسکین حملات تشنج یا درمان آنها با غفلت خوش خیم از وجود بدون دارو؟

اختلالات تشنج در حیوانات خانگی شایع است ، شاید شایعتر از آن است که می دانیم با توجه به اینکه همه از انواع واضح سقوط ، پارو زدن ، تشنج (یک تشنج بزرگ بد) نیستند. تشنج "آدامس" (جایی که فک به طور مستقل از بقیه بدن تشنج می کند) به طور منظم زیر رادار پرواز می کند ، در حالی که تشنج حسی (که ممکن است بوی خاصی برای مدت طولانی در مغزشان بچرخد) هرگز قابل تشخیص نخواهد بود.

هر محرکی که منجر به شلیک تصادفی سلولهای عصبی (سلولهای مغزی) در کل مغز شود ، تشنج بزرگی ایجاد می کند در حالی که واکنش موضعی باعث ایجاد انواع کوچک حیوانات می شود (مانند تشنج به اصطلاح "آدامس"). این طوفان های مغزی ممکن است توسط سموم ، داروها ، بیماری های کبدی ، عفونت ها ، تومورها ، لخته های خون و اغلب بدون دلیل مشخص ایجاد شود. ما تمایل داریم که این موارد آخر را در گروه بیماری تعیین شده "صرع" قرار دهیم.

من مطمئن هستم که شما این را می دانید اما مهم است كه تشنج هر حیوان خانگی را به عنوان یك فوریت پزشكی در نظر بگیرید تا زمانی كه تشخیص تشخیص داده شود. این یکی از مواردی است که ضروری است بلافاصله دامپزشک را ببینید - در صورت لزوم در نیمه شب - فعالیت تشنج را در صورت لزوم با داروها تسکین دهید و شروع به تعیین اشتباه مغز حیوان کنید.

دامپزشک ابتدا باید یک سری آزمایشات اولیه را انجام دهد تا علل بارز سیستم عصبی غیر طبیعی را رد کند. موارد تشخیصی از ساده ترین کار خون گرفته تا سی تی اسکن پیچیده (و گران) است که اکنون در بسیاری از مراکز تخصصی دامپزشکی در دسترس است. فقط در صورت رد سایر ناهنجاری ها ، تشخیص صرع ارائه می شود.

صرع می تواند برای صاحبان آن ترسناک و برای حیوانات خانگی خطرناک باشد. اما همه افراد درگیر به یک درجه رنج نمی برند. برخی از سگهای صرع دوره های بسیار مکرر و شدیداً استرس زا را تجربه می کنند که می تواند بدن آنها را از تب خسته کند و قند خون مهم آنها را مصرف کند ، در حالی که برخی دیگر به ندرت تشنج می کنند و کاملاً تحت تأثیر بیماری قرار نمی گیرند. به همین ترتیب ، برخی از مالکان کمتر از دیگران در معرض تصرف قرار دارند.

از این رو ، تصمیم به درمان سگ با داروهای ضد صرع بر اساس مدت زمان تشنج ، دفعات و شدت اپیزودها و سطح کلی استرس ناشی از تشنج - در انسان و حیوانات خانگی آنها است. از آنجا که همه داروها می توانند عوارض جانبی (به ویژه با استفاده طولانی مدت) برای دارو داشته باشند یا خیر ، تصمیم مهمی است که بهتر است با کمک یک دامپزشک معتمد انجام شود که هم از شرایط حیوان خانگی و هم از محدودیت های خانواده اش آگاهی دارد.

و اینجاست که دامپزشکان با هم متفاوت هستند. چگونگی کنترل این معضل ، همیشه بر اساس تحقیقات و دانش روشن نیست بلکه بر اساس حیوانات خانگی و خانواده است. اگر حملات تشنجی گاه به گاه (یا نادر) باشد و شدت آن خفیف باشد ، ممکن است بدون داشتن دارو ، زندگی کامل و راحتی داشته باشد. اما همه دامپزشکان این انتخاب را ارائه نمی دهند (بسیاری معتقدند عدم موفقیت در درمان بیماری بالقوه دارویی ، اوج بی رحمی است).

با این حال ، اگر خانواده ای بیش از حد اعتقاد با هر نشانه ای از تشنج تحت فشار قرار بگیرد (هرچند ممکن است ماه ها از هم جدا شود) اغلب تلاش می شود تا حداقل تجربه بیماری را برای همه افراد درگیر از طریق استفاده از داروهای ضد تشنج مانند فنوباربیتال و پتاسیم ایجاد کنید بروماید (تا حد زیادی شایعترین داروهای تشنج مصرف روزانه که در داروهای دامپزشکی استفاده می شود).

من گزینه انتخاب را دوست دارم ، اعتقاد بر این است که داروهای تشنج مملو از عوارض جانبی مسموم کننده کبد است که برخی از آنها ممکن است فرار کنند - بدون ذکر هزینه داروها (هر چند نسبتاً ارزان هستند) و آزمایش های مکرر برای اطمینان از سطح دارو کنترل شده و شواهدی از سمیت کبدی کنترل می شود. در هر صورت ، تصور من این است که رضایت آگاهانه بدون ارائه گزینه ها غیرممکن است.

با این حال ، من به والدین حیوانات احتیاط می کنم که از امنیت و راحتی حیوانات خانگی خود صرف نظر نکنند. اگر مشورت کامل با دامپزشک منظم هر بیمار شک و تردید طولانی در رابطه با عملکرد را ترک کند ، همیشه باید در مورد ارجاع به متخصص مغز و اعصاب دامپزشکی سال کنید. داروهای جدیدتر (بخوانید: گران تر) در اینجا موجود است و عیب یابی دقیق معمولاً فقط در این منبع رایج ارائه می شود.

دکتر پتی خولی