از دست دادن کنترل ارادی ادرار در خرگوش ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

بی اختیاری ادرار در خرگوش ها

بی اختیاری ادرار از نظر بالینی به عنوان بیماری توصیف می شود که در آن کنترل ارادی ادرار از بین می رود ، که معمولاً به صورت نشت ادرار تصادفی مشاهده می شود. این امر اغلب به دلیل از دست رفتن صدای مثانه (تنش و حساسیت طبیعی) یا انسداد مثانه ایجاد می شود. به عنوان مثال ، یک انسداد جزئی ممکن است باعث برگشت ادرار به مثانه شده و منجر به تنش و ضعف عضلانی ناشی از اتساع مثانه شود.

بی اختیاری ادرار بیشتر در خرگوشهای میانسال (3-5 ساله) دیده می شود. و گرچه به طور عمده سیستم ادراری و کلیه را تحت تأثیر قرار می دهد ، اما خرگوش ممکن است به دلیل نشت ادرار دچار سوختگی پوست و تحریک در اطراف نواحی دستگاه تناسلی شود.

علائم و انواع

علاوه بر سوختن ادرار بر روی پوست ، خرگوش هایی که دارای بی اختیاری هستند ، ممکن است هنگام برداشتن یا در نواحی غیرمعمول (فرش ، تودوزی ، دامان) مقدار کمی ادرار را دریبل کنند. ادرار به طور معمول کدر یا غلیظ ، و بژ تا قهوه ای رنگ است. اگر بیماری به موقع درمان نشود ممکن است مثانه به طور قابل توجهی اندازه خود را افزایش دهد و حتی ممکن است قسمت عمده ای از شکم را پر کند و به خرگوش ظاهر پف کرده بدهد.

علل

مغز و اعصاب

• آسیب به اعصاب محلی که عملکرد مثانه و دریچه را کنترل می کنند
• آسیب های نخاعی
• آسیب های مخچه و مناطقی از مغز که ادرار اختیاری را کنترل می کنند

اختلالات مجرای ادرار

سطح بالای کلسیم در خون

آناتومیک

• تکامل یا اختلالات ساختاری در دستگاه ادراری که ممکن است باعث برگشت جریان ادرار شود
• فاکتورهای خطری شامل مصرف ناکافی آب است - که ممکن است به دلیل کثیف بودن کاسه های آب ، آب نامطبوع ، تغییر منابع آب یا تأمین ناکافی آب باشد.
• تمیز کردن ناکافی جعبه بستر یا قفس ممکن است باعث شود برخی خرگوش ها برای مدت طولانی غیر طبیعی از ادرار اجتناب کنند
• چاقی ، عدم ورزش و تغذیه فقط با رژیم های پلت یونجه
• افزودن مکمل های کلسیم یا ویتامین / مواد معدنی به رژیم غذایی
• برای دلایل نورولوژیک - مهار نامناسب ، که می تواند منجر به آسیب شود
• آسیب ، فلج اندام های عقب ، بیماری ستون فقرات

تشخیص

از آنجا که دلایل مختلفی برای این بیماری وجود دارد ، تشخیص افتراقی بهترین روش برای شناسایی علت اصلی بی اختیاری است. این فرایند با بازرسی عمیق تر از علائم ظاهری ظاهری هدایت می شود و هر یک از علل شایع را تا زمان رفع اختلال درست و درمان مناسب رد می کند. آزمایشات اولیه ممکن است بین دلایل دیگر خروج نامناسب ادرار و تغییر رنگ ادرار تفاوت داشته باشد ، که می تواند به عواملی مانند رژیم غذایی وابسته باشد.

اگر آنالیز خون و ادرار انجام شود ، به طور معمول میزان غیر طبیعی کلسیم و محتوای آنزیم را نشان می دهد. همچنین نمونه ادرار از نظر عفونت باکتریایی مورد بررسی قرار می گیرد. در همین حال ، با اشعه ایکس ، رسوبات کلسیم در دستگاه ادراری و / یا سنگ کلیه نشان داده می شود. برای بررسی عملکرد صحیح مکانیسم های سیستم عصبی ، ممکن است یک معاینه عصبی کامل - با بررسی تن مقعد ، تن دم و احساس پرینه - لازم باشد.

رفتار

درمان معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود. در واقع ، نیاز به بستری در بیمارستان نادر است. اگر عفونت ادراری وجود داشته باشد ، ابتدا به آن پرداخته می شود. اگر مقادیر بالای کلسیم در ادرار وجود داشته باشد ، مایع درمانی می تواند برای شفاف نگه داشتن دستگاه ادراری مفید باشد. و در صورت امکان دامپزشک شما اختلالات اساسی نورولوژیک را درمان می کند.

آنتی بیوتیک ها و داروهای تعدیل کننده تناسل ممکن است تجویز شود. با این حال ، برداشتن سنگ های صفراوی و یا کلیه از طریق جراحی ممکن است لازم باشد. اگر روش های کمتر تهاجمی دیگری در دسترس باشد ، دامپزشک در مورد آنها با شما صحبت خواهد کرد.

زندگی و مدیریت

دامپزشک برای بررسی میزان کلسیم در ادرار خرگوش و همچنین بررسی وجود خون و آنزیم ها در محتوای ادرار ، یک ویزیت پیگیری می کند. اگر سنگ در کلیه های مثانه پیدا شده باشد ، ممکن است معاینه های بعدی برای تجزیه و تحلیل پاسخ خرگوش به درمان لازم باشد.

نواحی مهمی که تحت تأثیر سوزش ادرار قرار گرفته اند (به عنوان مثال ، پاها ، دستگاه تناسلی و غیره) تمیز و خشک نگه داشته می شوند. عارضه احتمالی مربوط به بی اختیاری ادرار ، شامل بی اختیاری ادرار دائمی ، سوختگی ادرار و عفونت ادراری است که به مثانه گسترش می یابد. خرگوشهایی که بی اختیاری ناشی از بیماری عصبی هستند ، توانایی بهبودی محدودی دارند.