آیا یک سگ می تواند برای درمان سرطان بسیار پیر باشد

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

من به تازگی یک مشاوره ویژه طولانی و پر احساس از یک زن و شوهر میانسال را انجام داده ام و یک سکوت آرام فضای اتاق را پر کرده است. به تازگی بن ، عروسک طلایی معکوس محبوب آنها ، مبتلا به لنفوم شده است ، و آنها اینجا هستند تا در مورد بیماری او و اینکه چه گزینه هایی برای درمان در دسترس هستند ، اطلاعاتی کسب کنند.

به طور کلی او احساس خوبی دارد. با این حال ، علائم ظریف بیماری شروع به ظهور می کند. او اکراه کمی اما محسوس برای برخاستن از رختخواب در صبح نشان می دهد. وعده های غذایی هنوز در حال مصرف هستند ، اما با سرعت کمتر از حد معمول. بن بیشتر نفس نفس می زد و صاحبانش به دو مورد اشاره کردند که در هنگام راه رفتن شبانه دو مایل به طور ناگهانی متوقف شد ، جایی که به نظر می رسید "باید نفس بکشد".

بن در حال حاضر روی زمین دراز کشیده و سرش را با حوصله روی پنجه های خود قرار داده و منتظر نشانه ای از هرکدام از صاحبانش است که زمان رفتن به خانه است. چشمان قهوه ای نرم او با اضطراب بین مادر ، پدر و من تکان می خورد ، با این وجود او به طور همزمان آرام است. برای لحظه ای ، احتمالاً به دلیل اینکه سکوت به طور ضرب المثلی گوش من کر می کند ، من صحنه را از منظر او در نظر می گیرم. من فکر می کنم که چگونه بن در طول 13 سال زندگی خود باید سهم کافی از دامپزشکان و اتاق های امتحان را تجربه کرده باشد ، اما چند بار که یک دکتر اینقدر صحبت می کرد ، چند بار در همان اتاق می گذراند؟ او احتمالاً از اشک صاحبانش یا نگاههای غم انگیز مکرر آنها در جهت خود چه می تواند بکند؟ او درباره صحنه عجیب پیش از خود چه نظری دارد؟

من همیشه احساس می کردم حیوانات قدرت درک بیش از هر چیزی که ما انسانها حتی قادر به درک آن هستیم ، دارند و من در مورد این سگ پیر فکر می کنم و اینکه زندگی صاحب زن بن در خانه در یک روز "عادی" باید چگونه باشد سرانجام سکوت را می شکند:

"شما می دانید ، اگر او یک سگ 5 ساله بود ، ما ممکن است در نظر بگیریم که او را معالجه کنیم ، اما 13 ساله بن اکنون ، و ما فقط نمی توانیم ببینیم که او فقط برای یک یا دو سال دیگر می تواند همه اینها را از بین ببرد. سگ عالی ، و ما او را بسیار دوست داریم ، اما من فکر می کنم ما فقط می خواهیم همه چیز به طور طبیعی اتفاق بیفتد و وقتی زمان آن فرا رسید ، او را رها خواهیم کرد."

من قبلاً بارها این کلمات را شنیده ام ، شاید دقیقاً همان گفتگو یا لحن را دنبال نکنم ، اما با عبارت آشنا هستم. به پایین نگاهی به بن می اندازم و لبخند می زنم. می گویم: "من کاملاً می فهمم". من این را به صراحت بیان می کنم ، اما در داخل فکر می کنم ، آیا من واقعاً می فهمم که درمان سرطان بر اساس سن انجام نمی شود؟

به نظر من به عنوان یک متخصص دامپزشکی دامپزشکی ، چگونگی عوامل سنی در تصمیم گیری دارندگان برای انجام آزمایش های تشخیصی یا درمان حیوانات خانگی مبتلا به سرطان جالب است. مالکان معمولاً نگران توانایی حیوانات خانگی خانگی خود در مقاومت در برابر جراحی ، شیمی درمانی یا پرتودرمانی هستند. آنها نگران هستند که عوارض جانبی بزرگتر می شوند یا حیوان خانگی آنها در مجموع عملکرد خوبی نخواهد داشت زیرا "خیلی پیر هستند".

تا زمانی که حیوان خانگی از نظر سیستماتیک سالم باشد ، سن یک حیوان به ویژه بر توصیه های من یا نظر من در مورد پیش آگهی تأثیر نمی گذارد. من ترجیح می دهم یک حیوان خانگی مسن سالم و سرطانی را درمان کنم تا اینکه یک حیوان خانگی جوان مبتلا به دیابت یا بیماری کوشینگ یا نارسایی قلبی را مدیریت کنم. در نهایت ، احساس می کنم که در واقع بهتر می توانم پیش بینی کنم که یک حیوان مسن و نسبتاً سالم درمورد درمان چگونه عمل می کند تا یک حیوان جوان با مشکلات بهداشتی همزمان.

همانند افراد ، سرطان در حیوانات مسن بیشتر اتفاق می افتد. در حقیقت ، تخمین زده می شود که نزدیک به 50 درصد سگهایی که تا 10 سال به بالا زندگی می کنند ، بر اثر سرطان خواهند مرد. اگرچه میانگین سنی در زمان تشخیص با یک نوع تومور خاص متفاوت است ، اما بیشتر سرطان ها در حیوانات مسن رخ می دهد. بنابراین ، بیشتر آمار گزارش دهنده میزان اثر و / یا عوارض جانبی دقیقاً مربوط به حیوانات خانگی مسن است. وقتی این موضوع را برای صاحبان توضیح می دهم ، اغلب احساس راحتی آنها را در این می دانم كه در بررسی درمان همراهان سالخورده خود تنها نیستند.

هنگام بررسی درمان حیوانات خانگی سالمند مبتلا به سرطان ، مطمئناً یک زاویه احساسی وجود دارد. اما چیزی که به نظر من بیشتر جذاب است این است که واقعاً زاویه دو لبه چیست. من با حیوانات خانگی به اندازه 18 ماه "جوان" و 18 سال "باستانی" رفتار کرده ام. من شنیده ام که صاحبان حیوانات خانگی خانگی جوان می گویند: "ما باید به او فرصتی بدهیم! او بسیار پر از زندگی است" به همان راحتی که می گویند "من نمی توانم ببینم که او این همه ماه درمان را پشت سر بگذارد فقط برای اینکه قبلا داشته باشد عمر خیلی کوتاه حتی کوتاهتر است."

صاحبان حیوانات بزرگسال محبوب نیز به همان اندازه احتمال دارد که حیوان خانگی خود را معالجه کنند زیرا "او 15 سال یک همدم عالی بود ، اکنون باید از او مراقبت کنم" همانطور که برای معالجه نمی کنند زیرا "او خیلی پیر و ضعیف است تا تحت معالجه قرار گیرد ، و اگر خودم در سن او باشم چنین چیزی نمی خواهم."

انتخاب صحیح همیشه برای صاحبان ساده ترین انتخاب نیست و بندرت چنین تصمیماتی به صورت سیاه و سفید تعریف می شود. بهترین چیزی که می توانم امیدوار باشم کمک به راهنمایی مالکان در دوران دشوار و کمک به ارائه هرچه بیشتر اطلاعات و پشتیبانی واقعی است. حتی اگر غریزه من با نتیجه گیری آنها موافق نباشد ، در نهایت ، همه ما بهترین منافع حیوان را در ذهن داریم.

صاحبان بن در نهایت برای مراقبت تسکینی از او انتخاب شدند ، و من اعتراف می کنم ، دیدن این برای من سخت بود. من می دانستم که علی رغم سن بالا احتمالاً او در درمان بسیار خوب عمل خواهد کرد و شیمی درمانی احتمالاً این امکان را برای او خواهد داشت که بتواند از تعقیب امواج تابستانی دیگر در ساحل و پیاده روی در پارک لذت ببرد. من همچنین می دانستم که جای من برای قضاوت نیست و هر چقدر آرزو کنم ، هرگز قادر به پیش بینی نتیجه بیمارانم نیستم ، و او ممکن است مانند "سگ متوسط" خوب عمل نکند.

آنچه برای صاحبانش بیشتر از همه مهم بود ، خوشبختی بن بود و نه چشم انداز خوشبختی شش ماه دیگر ، و این نوع منطق ، اگرچه بلعیدن آن کمی دشوار است ، اما همیشه برای من کاملاً قابل قبول خواهد بود.

دکتر جوآن اینتیل