زبان همه زخم ها را درمان نمی کند

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

آخرین بازبینی در 22 ژانویه 2016

آیا تابحال از شخصی شنیده اید که بگوید به حیوانات خانگی اجازه داده می شود که زخم خود را لیس بزنند زیرا بزاق دارای خواص درمانی است؟ دامپزشکان دائماً با این مفهوم روبرو می شوند … معمولاً پس از آوردن سگ یا گربه به کلینیک با زخمی که پس از لیسیدن بهتر از این است که بهتر شود.

مانند بسیاری از قصه های همسران قدیمی ، اندکی حقیقت در پشت این ایده وجود دارد که لیسیدن می تواند مفید باشد. وقتی حیوانی زخمی می شود و به دامپزشکی دسترسی ندارد ، لیسیدن مواد خارجی را از بافت های آسیب دیده خارج می کند. همچنین ، برخی شواهد نشان می دهد که بزاق دارای خواص ضد باکتری است ، بنابراین لیسیدن ممکن است به جلوگیری یا درمان عفونت در این شرایط کمک کند.

منطقی است که یک حیوان وحشی زخمهای خود را لیس بزند زیرا گزینه دیگری در دسترس نیست ، اما از این رو نمی توان گفت که صاحبان باید اجازه دهند حیوانات خانگی نیز همین کار را انجام دهند. این امر به ویژه در مورد برش های جراحی صادق است.

قبل ، حین و بعد از جراحی ، پزشکان تمام تلاش خود را می کنند تا از آلودگی زخم و عفونت جلوگیری کنند از جمله:

• تراشیدن محل برای از بین بردن موها
• چندین بار با دو نوع مختلف ضد عفونی کننده محل را مالش دهید
• مناطق اطراف را با پرده های استریل بپوشانید
• با استفاده از تجهیزات استریل
• تمیز کردن دستها و پوشیدن دستکش و روپوش استریل
• پوشیدن ماسک ، چکمه و روکش مو
• تمیز نگه داشتن مجموعه های جراحی بدون نقص
• بخیه را بخیه بزنید تا هنگام بهبودی آن را بسته نگه دارید
• تجویز آنتی بیوتیک ، تسکین دهنده درد و دستگاه های ضد لیس در صورت لزوم

هنگامی که یک حیوان خانگی یک برش جراحی را لیس می زند ، در حال ایجاد آلودگی است و نه اینکه آن را برطرف کند. در مورد زخم های غیر جراحی ، برای من مهم نیست که حیوان خانگی قبل از شروع درمان چند بار لیس بزند ، اما وقتی منطقه کاملاً تمیز شد و داروها شروع شد ، نکات منفی لیسیدن یک بار دیگر از مزایای آن بیشتر است.

در حال حاضر گزینه های زیادی برای دور نگه داشتن دهان حیوان خانگی از زخم یا برش در دسترس داریم. قلاده های سنتی الیزابت برای برخی افراد کارساز است ، اما به نظر دیگران ، آنها خیلی آزار دهنده و بدحال هستند. انواع ریز و در دسترس نیز وجود دارد ، یقه های حجیم که می توانند از چرخاندن حیوانات برای رسیدن به بسیاری از قسمت های بدن جلوگیری کنند. بندهای بدن و بانداژها (از جمله برخی از آنها که هنگام لیسیدن بار الکتریکی ملایمی از خود ساطع می کنند) به طور گسترده در دسترس هستند. اسپری های بازدارنده نیز می توانند کمک کنند ، اما هرگز نباید مستقیماً روی زخم قرار گیرند. پوست اطراف را اسپری کنید و یا آنها را به آرامی روی باند پوشاننده استفاده کنید.

در حالی که ما در مورد باند هستیم ، یک پوشش مناسب و مناسب که به طور منظم بررسی می شود و در صورت لزوم جایگزین می شود ، می تواند سرعت را بهبود بخشد. اما در صورت استفاده نادرست ، باندها بیشتر از اینکه فایده داشته باشند ، آسیب می رسانند. آنها می توانند گردش خون را قطع کرده و منجر به مرگ بافتی شوند ، کثیف شده و باعث ایجاد عفونت شوند و به سادگی واقعیت را که زخم حیوان خانگی نیاز به توجه دارد پنهان می کنند. من معمولاً توصیه نمی کنم که مالکان از بانداژ استفاده کنند مگر اینکه توسط دامپزشکی که با ماهیت دقیق زخم یک حیوان آشنا است روش صحیح این کار را آموزش داده باشد.

اگر شکلی از بازدارندگی لیس شکست خورد ، شکل دیگری را امتحان کنید. نگه داشتن بخیه های حیوان خانگی در محل و جلوگیری از عفونت به دلیل بهبود زخم کاملاً ارزش تلاش دارد.

دکتر جنیفر کوتس

مربوط

حیوان خانگی "بوسه می کند": خطر سلامتی یا فواید سلامتی؟