تصمیم گیری در مورد زمان مجاز بودن مرگ برای حیوانات خانگی - حیوان خانگی اتانازی

فهرست مطالب:

ارجاع:

تصویری: تصمیم گیری در مورد زمان مجاز بودن مرگ برای حیوانات خانگی - حیوان خانگی اتانازی

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:08

شاید شما با داستان دختر 13 ساله کالیفرنیایی آشنا باشید که پس از یک عمل جراحی عادی و انتخابی برای برداشتن لوزه های خود در 9 دسامبر دچار ایست قلبی شد.^هفتم. کودک در ابتدا پس از عمل بهبود یافت ، اما پس از مدت کوتاهی دچار خونریزی شدید غیرمنتظره ای شد که منجر به ایست قلبی شد. دختر در همان بيمارستاني كه جراحي انجام شده بود از حيات زندگي برخوردار بود. وی در تاریخ 12 دسامبر مرگ مغزی اعلام شد^هفتم.

در ایالت کالیفرنیا ، یک بار مرگ مغزی اعلام شد ، یک فرد "از نظر قانونی و فیزیولوژیکی مرده" شناخته می شود. این بدان معناست که تصمیم گیری در مورد مراقبت بیشتر نه توسط خانواده ، بلکه توسط پزشکان مسئول مراقبت از بیماران انجام می شود.

در این حالت ، پزشکان تصمیم گرفتند کودک را از حمایت از زندگی خارج کنند ، زیرا او شانس بهبودی صفر داشت. خانواده این دختر برای گرفتن درخواست تجدیدنظر از تصمیم بیمارستان به دادگاه رفتند. در این میان ، چندین تسهیلات مراقبت طولانی مدت از دختر را ارائه داده اند. با این حال ، آنها قبل از بستری شدن به لوله های تنفسی و تغذیه ای نیاز دارند.

پزشکان در بیمارستانی که ایست قلبی در آن اتفاق افتاد ، از قرار دادن لوله ها خودداری کردند. رئیس پزشکی اطفال صریحاً اظهار داشت که این بیمارستان "معتقد نیست که انجام اقدامات جراحی بر روی بدن فرد متوفی یک عمل پزشکی مناسب است."

این دختر در تاریخ 5 ژانویه از بیمارستان برای مراقبت از مادرش مرخص شد^هفتم. از زمان نگارش این مقاله ، به نظر می رسد که او هنوز روی دستگاه تهویه است ، اما ممکن است لوله تغذیه در محل نداشته باشد.

برای من جالب است که چگونه قانون با داروهای انسانی بسیار متفاوت از دامپزشکی ارتباط برقرار می کند. برای افراد ، علی رغم سوابق قانونی برای هدایت متخصصان به سمت آنچه "درست" انجام می شود ، تعداد بیشماری از احساسات پیچیده پیرامون موارد دشوار مانند آنچه در بالا ذکر شد ، باعث ایجاد هیجان و مکث عمومی در روند تصمیم گیری کلی می شود.

برای حیوانات خانگی ، در همه موارد غیر معمول و به رغم اعتقاد قاطع مالکان به اینکه اعضای خانواده هستند ، حیوانات از نظر قانون املاک محسوب می شوند. این بدان معنی است که ، به استثنای نادر ، صاحبان تنها افرادی هستند که در تصمیم گیری های بهداشتی برای حیوانات خانگی خود مسئول هستند.

من به هیچ وجه نمی خواهم شرایط وحشتناک مربوط به دختر جوان بالا را کوچک شمردم و همچنین نمی توانم پیشنهاد کنم که حیوانات و انسانها را به عنوان "سیب و سیب" مقایسه کنیم. با این حال ، اگر شرایط بالا در یک حیوان رخ داده باشد ، راهی به عنوان پزشک برای تصمیم گیری در مورد از بین بردن کمک هزینه زندگی وجود ندارد. این انتخاب همیشه در اختیار مالک است.

اوتانازی برای حیوانات مرهون بیماری "هدیه" محسوب می شود و دامپزشکان تسکین درد و تسکین درد را به عهده دارند. مردم هرگز نمی ترسند که به من اطلاع دهند که احساس می کنند اوتانازی بخشی "وحشتناک" از کار من است. برای اکثر موارد ، در واقع چنین چیز افتضاحی نیست که باید در نظر گرفت. با این حال ، ارائه توصیه ای برای ترغیب به حیوانات خانگی می تواند یکی از دشوارترین و کم صراحت ترین انتخاب هایی باشد که با آن روبرو شده ام.

اگر می دانستم که یک حیوان خانگی از نظر مغزی مرده است ، بدون هیچ شانس بهبودی ، و برای حفظ وضعیت عملکرد بیولوژیکی به مراقبت پزشکی مداوم نیاز داشتم ، مطمئناً اتانازی تنها گزینه بود. من به قاضی یا دستور دادگاه احتیاج ندارم تا کار "صحیح" را به من بگوید. برخلاف همتایان انسانی خود ، ما پشتیبانی زندگی را بر نمی داریم و می نشینیم و منتظر می مانیم که حیوان خانگی به تنهایی بمیرد - ما با شرافتی که اتانازی ارائه می دهد ، عبور و مرور را تسهیل می کنیم.

در آنکولوژی دامپزشکی ، شرایط پیرامون تصمیم به اتانازی بسیار کمتر سیاه و سفید است. تقریباً هر صاحب من که ملاقات می کنم کیفیت زندگی حیوان خانگی خود را به عنوان اصلی ترین نگرانی خود در مورد هر گونه تصمیم گیری در مورد مراقبت از آنها ذکر می کند. با این حال ، درک اکثر آنها دشوار است که برای اکثر حیواناتی که می بینم ، من نمی توانم "خطی در ماسه" متمایز ارائه دهم که کیفیت زندگی آنها از خوب به بد برسد. انتقال بین دو حد بسیار باورنکردنی خاکستری ، بسیار باورنکردنی و بسیار باورنکردنی است ، برای من غیرممکن است که بگویم بهترین زمان برای "توقف".

قلبم به خاطر خانواده دختر کوچکی که درگذشت و به خاطر تلاش آنها برای حفظ امید در برابر غم و اندوه غیرقابل تسلیم دردناک است. این قانون توانایی آنها را برای انتخاب در تصمیم گیری در مورد آینده او سلب کرد. آنها کسانی نخواهند بود که بگویند ، "وقت آن است که متوقف شویم"

من با پزشكانی كه مراقبت از كودك به آنها سپرده شده همدردی می كنم. داشتن دانش پزشکی برای دانستن اینکه او هرگز بهبود نخواهد یافت ، اما به عنوان یک انسان ساده ، فاقد توانایی پیش بینی دقیق آنچه که برای او اتفاق خواهد افتاد ، باید مراقبت های حمایتی را ادامه دهد.

این مبارزاتی است که هر روز با آنها روبرو می شویم و دستان خود را از آستین کتهای سفید گرامی می گذرانیم.

اینها مسائل پیچیده ای است که هنگام سفر از قرار به ملاقات مجبور می شویم آنها را از بین ببریم.

این افکار ، زندگی ما در بیرون از اتاق امتحان است.

اینها حوادثی است که پزشکان را انسان می کند.