بزرگترین آزمونها پس از فارغ التحصیلی از دانشکده دامپزشکی انجام می شود

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

چندین عبارت وجود دارد که فرد می تواند تقریباً هر روز در دانشکده دامپزشکی بشنود ، از جمله "چه توله سگ ناز!" به "این واقعا ناخالص است!" به "آیا دماسنج مقعدی من را دیده اید؟" این عبارات معمولاً هنگام عبور دانش آموزان از سالن سخنرانی به سالن سخنرانی ، یا گشتن در راهروهای بیمارستان آموزشی ، یا حتی در صف انتظار در کنار گاری قهوه گفته می شوند. اما شاید معمول ترین جمله ای که تضمین می شود از زبان حتی دانش آموزان با مهارت بیان می شود ، این است که "آیا این در آزمون است؟"

اعم از جزئیات سخنرانی اخیر ، تماشای یک فیلم آموزشی از چگونگی متوقف کردن گاو و هدایت ایمن آن از جایگاه ، یا غربال کردن انبوهی از یادداشت ها ، توجه به مواردی را که باید برای آزمایش حفظ شود و موارد دیگر می تواند به عنوان غیر مهم کنار گذاشته شود.

پذیرش در دانشکده دامپزشکی دشوار است. تخمین زده می شود که فقط حدود 40-45 درصد از متقاضیان پذیرفته و ثبت نام می شوند. من مطمئن هستم که نسبت افرادی که آرزو دارند دامپزشک شوند نسبت به افرادی که در واقع درخواست تحصیل در مدرسه را دنبال می کنند به همان اندازه در جهت منفی متمایل است.

نه تنها تعهد به نامه پذیرش دست نیافتنی و سرانجام رسیدن به آن چالش برانگیز است ، بلکه باید سختگیری های استثنایی خود برنامه درسی را نیز در نظر گرفت. دامپزشکان باید در تشخیص و درمان چندین گونه در دوره 4 ساله یادگیری خود مهارت داشته باشند ، در حالی که همتایان انسانی ما ، با توجه به همان بازه زمانی آموزش ، انتظار می رود فقط در یادگیری یک ارگانیسم واحد (به عنوان مثال انسان) تمرکز کنند.

نتیجه همه این سویه ها این است که دامپزشکی یک رشته کاملاً رقابتی است. برای اینکه حتی یک کاندید برای پذیرش در نظر گرفته شود ، دانشجویان نه تنها باید نمرات بالا کسب کنند ، بلکه باید دارای تجربه زیادی در زمینه دامپزشکی باشند ، توصیه نامه های عالی داشته باشند و حتی تجربه داوطلبانه زیادی داشته باشند. ماهیت تهاجمی فرآیند پذیرش و عوامل استرس زا مرتبط با برنامه درسی برای افرادی که استثنایی رانده می شوند ، تمایل دارد.

برای بسیاری از دانشجویان ، ورود به سالن های دانشکده دامپزشکی رقابت متوقف نمی شود. فشار مداوم برای حفظ معدل عالی همراه با فعالیت های برنامه درسی ستاره ای از ضررهای ضروری برای افرادی است که می خواهند دوره های تحصیلات تکمیلی را با دوره کارآموزی و / یا اقامت دنبال کنند - یا امروزه ، حتی برای تأمین شغل در عمل عمومی.

برای بعضی ها ، این به جای ارزیابی توانایی وجود و رشد در "دنیای واقعی" به تمرکز غیرمنطقی و غیر مفید بر روی آزمون ها و نمرات تبدیل می شود. عمل س constantال مداوم "آیا این در آزمون است؟" توجه متمرکز ضعیف حتی پایدارترین دانشجویان را نشان می دهد.

وقتی با پشتوانه تجربه چندین ساله کار به گذشته نگاه می کنم و به معنای واقعاً متخصص دامپزشکی در عمل بالینی فکر می کنم ، اکنون می بینم که آن حقایقی که ساعتها به سختی کشیده ام اغلب بی معنی است. بیشتر از آن ، اکنون می دانم که چندین خلأ در روند آموزشی من وجود دارد که اکنون جنبه های اساسی شغلی را که باید به دانشجویان آموزش دهیم ، در نظر می گیرم.

در تمام مدت زمانی که صرف نوشتن کتابهای درسی و یادداشت های کلاس کردم ، ممکن است تعجب آور باشد اگر بدانید که من هرگز به روش صحیحی آموزش نداده ام تا به صاحبخانه تشخیص دهم که حیوان خانگی خود یک تشخیص نهایی دارد من هرگز توانایی من در مورد بحث در مورد چگونگی انتخاب و انتخاب آزمایشهای تشخیصی را بررسی نکردم ، در حالی که صاحبان بودجه نامحدودی برای آزمایش ندارند. هیچ کس هرگز توانایی من را برای حفظ خونسردی در حالی که به طور همزمان صاحب پریشان را آرام می کند یا مدیریت یک برنامه بیش از حد رزرو را در اولین زمان ملاقات با 20 دقیقه تأخیر ارزیابی می کند.

وقتی احساس کردم رفتار بدی با من دارند به من یاد نگرفتند که چگونه با همکاران صحبت کنم. من در مورد چگونگی مذاکره در مورد قرارداد یا درخواست افزایش هزینه مقدماتی نداشتم. من هرگز معنای واقعی مهمانسرا و تعداد بیشماری از مشکلات مربوط به مراقبت از پایان زندگی را یاد نگرفتم.

گاهی اوقات نمی توانم احساس کنم که کمبودهای من با گذشت زمان بیشتر شده است ، اما احتمالاً فقط به این دلیل است که بیشتر و بیشتر در معرض موقعیت هایی قرار گرفته ام که باعث نارضایتی من شده است.

من پیشنهاد نمی کنم که بخش آموزشی دانشکده دامپزشکی بی فایده باشد. بدیهی است که اصول فرم و عملکرد ، آناتومی و فیزیولوژی ، و عملکرد و اختلال عملکرد باید آموزش داده شود و به حافظه متعهد باشد. با این حال ، هنگامی که نگرانی به جای کمی بیشتر کردن موضوعات مربوط به جزئیات است ، من دقیقاً از آنچه در این راه از دست می دهیم می ترسم.

بنابراین برای آن دسته از شما که دامپزشکی را به عنوان یک حرفه در نظر می گیرید ، چه جوان باشید و چه به عنوان اولین شغل خود به دنبال این کار باشید ، یا مسن تر و پس از جستجوی روح و معامله در شغل فعلی خود برای یک مسیر جدید تصمیم بگیرید ، بهترین کار توصیه این است که نه تنها قبل از اقدام ، حتی المقدور تجربیات عملی جمع کنید ، بلکه به همان اندازه که در طول مدت تحصیل در مدرسه راحت هستید ، کارهای عملی را نیز حفظ کنید.

قرار گرفتن در معرض تجربه عملی در این زمینه بهترین راه برای به دست آوردن راه های ارتباطی است که فکر می کنید م willثر است و راه هایی که م don’tثر نیستند. این به شما کمک می کند یاد بگیرید که چگونه این بحث های دشوار را انجام دهید و چه نوع چیزهایی را که روزانه با آنها روبرو می شوید. علاوه بر این ، ممکن است این همان چیزی باشد که به شما کمک می کند بفهمید آیا این حرفه واقعاً انتخاب درستی برای شماست.

این موارد ممکن است هرگز در امتحان ظاهر نشوند ، اما جزئی جدایی ناپذیر از زندگی روزمره شما به عنوان دامپزشک خواهند بود.

نمی توانم فکر کنم هیچ آمادگی بهتری برای بزرگترین آزمایشی که به عنوان دامپزشک با آن روبرو خواهید شد ندارم: روزی که به جای دانشجو پزشک می شوید.

دکتر جوآن اینتیل