10 نشانه سرطان در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

سرطان موضوعی است که هیچ والد حیوان خانگی نمی خواهد درباره آن فکر کند. اما واقعیت این است که از هر سه سگ در نهایت در طول زندگی خود نوعی سرطان ایجاد می شود.

اگر زود گیر بیفتید ، تقریباً نیمی از سرطان های سگ قابل درمان هستند. به همین دلیل یادگیری رایج ترین علائم سرطان در سگ ها بسیار مهم است.

فقط بخاطر داشته باشید که بسیاری از شرایط ، نه فقط سرطان ، می توانند علائم بالینی مشابهی ایجاد کنند و علائم ممکن است بسته به نوع سرطان متفاوت باشد.

شناسایی این علائم اولین قدم است و مرحله بعدی مراجعه به دامپزشک برای تشخیص صحیح است.

سگ شما را مبتلا به سرطان می کند

در اینجا برخی از رایج ترین علائم سرطان در سگ ها و انواع سرطان که آنها را ایجاد می کند آورده شده است.

توده ها و برجستگی های غیر قابل توضیح

انواع مختلفی از سرطان می تواند باعث ایجاد توده یا برجستگی در بدن سگ شما شود ، از جمله تومور غده پستانی.

تومورهای غده پستانی در سگ ها

این نوع سرطان در درجه اول در سگهای ماده وجود دارد که به همان نسبت پس از 2 سالگی عقیم نمی شوند ، اگرچه سگهای ماده و ماده از هر سن و نژادی ممکن است تومورهای پستانی پیدا کنند.

نژادهای خاص ، از جمله پودل و نژادهای مختلف سگ اسپانیل ، خطر بیشتری دارند.

این سرطان معمولاً به صورت یک یا چند گره در ناحیه پستانک شروع می شود که ممکن است ملتهب و متورم شود. تومورهای بدخیم پستانی در صورت عدم درمان ، به غدد لنفاوی و غدد پستانی مجاور گسترش می یابند.

لیپوماها

با این وجود همه تومورهای قابل توجه جدی نیستند. لیپوماها تومورهای چربی شایع اما خوش خیم هستند که در لایه زیر پوست رشد می کنند.

این تومورها بیشتر در قسمت های تنه ، زیر بغل و کشاله ران رخ می دهند ، اما می توانند در داخل نیز رشد کنند. غیر معمول نیست که سگ های مسن دچار لیپومای چندگانه شوند ، که احساس می کند توده هایی نرم و متحرک در زیر پوست هستند.

در حالی که لیپوماها تهدید کننده زندگی نیستند ، اما اگر به اندازه کافی بزرگ شوند ، می توانند در حرکت اختلال ایجاد کنند و لیپوماهای داخلی ممکن است اندام های داخلی را فشرده کنند.

لنگش

استئو سارکوما شایعترین سرطان استخوان در سگها است. در حالی که تومورها معمولاً در استخوان های بلند اندام دیده می شوند ، استئوسارکوم می تواند بر روی هر استخوانی تأثیر بگذارد.

این سرطان استخوان خیلی سریع رشد می کند و به طور مکرر به مناطق دیگر بدن ، به ویژه غدد لنفاوی ، ریه ها و استخوان های دیگر گسترش می یابد. به دلیل ماهیت تهاجمی ، استئوسارکوم معمولاً پس از گسترش سرطان شناسایی می شود.

به نظر می رسد سگهایی که دارای استئوسارکوما هستند درد دارند و با لنگی راه می روند و اندام آسیب دیده متورم است.

نژادهای بزرگ و غول پیکر سگ بیشترین خطر ابتلا به استئوسارکوم را دارند.

زخم های رنگی

زخم های تیره رنگ نشانه ملانوما ، سرطان سلول های تولید کننده رنگدانه است.

ملانومای موجود در سگ ها معمولاً روی دهان و لب تأثیر می گذارد و همچنین می تواند روی تخت های ناخن ، پایه و چشم آنها دیده شود.

علائم خاص به محل تومور بستگی دارد و ممکن است شامل تورم پنجه ، ترشح چشم یا زخم در دهان باشد.

نژادهایی که دارای بافتهای دهانی رنگی تیره هستند ، مانند زبان Chow Chow ، خطر ابتلا به ملانوم را افزایش می دهند.

برداشتن جراحی ممکن است دشوار باشد ، زیرا ملانوم بدخیم به طور موضعی تهاجمی است و به بافتهای عمیق و استخوان گسترش می یابد.

تورم غدد لنفاوی

انواع مختلفی از سرطان می تواند باعث برجستگی بیشتر غدد لنفاوی شود.

لنفوم یک سرطان بدخیم شایع است که تا 20٪ از کل موارد تومور سگ را تشکیل می دهد.

این سرطان بر روی لنفوسیت ، نوعی گلبول سفید که نقش مهمی در عملکرد ایمنی بدن دارد ، تأثیر می گذارد.

در حالی که بیشتر موارد لنفوم از غدد لنفاوی شروع می شود ، بافت های لنفاوی موجود در اندام احشایی ، پوست و مغز استخوان نیز می توانند تحت تأثیر قرار گیرند.

لنفوم می تواند سگها را در هر سنی و نژادی تحت تأثیر قرار دهد ، اما Golden Retrievers و Boxers از نژادهای خالص پربازدید هستند.

غدد لنفاوی متورم در ناحیه گردن ، زانو و زیر بغل معمولاً اولین مواردی هستند که مورد توجه قرار می گیرند.

انواع مختلفی از سرطان های سگ نیز می توانند به صورت موضعی به غدد لنفاوی اطراف گسترش یافته و باعث بزرگ شدن آنها شوند. این موارد شامل ملانوما ، استئوسارکوم و تومورهای غده پستانی است.

زخمهایی که خوب نمی شوند

یک شکل خاص تهاجمی از سرطان که به عنوان تومور ماست سل شناخته می شود ، ممکن است به عنوان یک ضایعه پوستی ظاهر شود که فقط برطرف نمی شود.

این سرطان ماست سل ها را تحت تأثیر قرار می دهد ، سلول های ایمنی که در واکنش های آلرژیک و التهابی نقش دارند. این سلول ها در سراسر بدن قرار دارند ، اما تومورها تمایل دارند در عروق و اعصاب نزدیک به پوست ، دهان و بینی متمرکز شوند.

کمتر معمولاً ممکن است سیستم های گوارشی ، تنفسی و ادراری هدف قرار بگیرند.

رشد غیر طبیعی این سلول ها باعث آزاد شدن کنترل نشده هیستامین می شود و باعث تحریک ناحیه اطراف تومور می شود.

تومور سلولهای ماست سل در سگهای نژاد خالص از جمله Boxer ، Boston Terrier ، Bulldog و Schnauzer بیشتر دیده می شود.

مشکلات دستگاه گوارش

ترشح گسترده هیستامین مرتبط با تومورهای سلولهای ماست سل نیز می تواند باعث ایجاد مشکلات قابل توجهی در دستگاه گوارش شود و منجر به زخم معده ، استفراغ و اسهال شود.

علائم کمتر چشمگیر ناراحتی دستگاه گوارش ، مانند کاهش اشتها ، ممکن است از چندین شکل دیگر سرطان ، از جمله استئوسارکوم و لنفوم رخ دهد.

ضعف یا فروپاشی ناگهانی

در حالی که ضعف می تواند از عوامل مختلفی ناشی شود ، سقوط ناگهانی یک علامت هشدار دهنده اما رایج همانژیوسارکوم ، سرطان سلولهای پوشاننده رگهای خونی است.

همانژیوسارکوم نوعی سرطان بدخیم است که به سرعت در حال گسترش است و بیشتر اوقات قلب ، پوست ، طحال و کبد را هدف قرار می دهد.

این نوع سرطان بیشتر در نژاد بزرگ ژرمن شپرد ، گلدن ریتریور و سایر نژادها دیده می شود.

از آنجا که سگها معمولاً فقط علائم هشدار دهنده خفیف را نشان می دهند ، تا زمانی که سرطان به مرحله پیشرفته نرسد ممکن است موارد همانژیوسارکوم تشخیص داده نشود.

متأسفانه ، یکی از رایج ترین علائم اولیه همانژیوسارکوم ، سقوط ناگهانی ناشی از خونریزی گسترده داخلی ، معمولاً از پارگی طحال است.

تنفس زحمتکش

چندین سرطان سگ ذکر شده در بالا قادر به گسترش در ریه ها هستند ، جایی که ممکن است باعث ناراحتی تنفسی شوند.

ملانوما ، همانژیوسارکوم ، تومور ماست سل و استئوسارکوما همه می توانند باعث تنفس سخت و سرفه همراه با متاستاز شوند.

کاهش وزن بدون دلیل

کاهش وزن که دلیل مشخصی ندارد ممکن است از عوارض جانبی سرطان باشد ، به ویژه با همانژیوسارکوم ، لنفوم و استئوسارکوم.

کاهش وزن معمولاً به دلیل نیازهای متابولیکی تومور ، یا اینکه سگ شما درد و ناراحتی دارد و در نتیجه باعث بی اشتهایی و کاهش فعالیت می شود.

سگهایی که دچار ملانومای دهانی هستند ممکن است خوردن و بلعیدن آنها مشکل باشد و در نتیجه باعث کاهش وزن شود.

بی حالی

در حالی که مسائل مختلف می تواند باعث بی حالی شود ، سرطان می تواند باعث افزایش خواب و عدم تمایل به ورزش و بازی شود.

سرطان های خاصی که غالباً با بی حالی همراه هستند شامل لنفوم و استئوسارکوما هستند.