ناهنجاری ژنتیکی کبد در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:08

دیسپلازی میکروواسکولار هپاتوپورتال در سگ ها

دیسپلازی میکروواسکولار کبدی (MVD) نوعی ناهنجاری عروق خونی در داخل کبد است که باعث شنت (بای پس) بین ورید پورت (رگ خونی اتصال دستگاه گوارش با کبد) و گردش خون در سیستم می شود. علت آن ممکن است ضایعات میکروسکوپی کبد ، رشد غیر عادی ، موقعیت غیر عادی یا گاز در اثر عضله صاف برجسته ای باشد که از جریان خون جلوگیری می کند. لوب های کبد درگیر هستند ، برخی به شدت ، برخی دیگر بسیار کم. هنگامی که صفرا کار خود را انجام نمی دهد ، این مشکوک است. به طور خلاصه ، به دلیل ناهنجاری در رگ های خونی ، خون آنطور که باید به کبد جریان ندارد.

این یک بیماری نادر با منشا ژنتیکی در برخی سگ های نژاد کوچک است. شواهد قانع کننده ای از وراثت در تریرهای یورکشایر ، سگهای مالت ، ترورهای کرن ، اسپانیل های تبت ، شی تسه ، هاوانس و دیگران وجود دارد. بندرت بدون علائم (بدون علامت) است. این علائم معمولاً علائم مبهم دستگاه گوارش است: استفراغ ، اسهال و کم اشتهایی.

وراثت جنسیتی نیست و از نظر منطقه ای با هم مرتبط نیستند. در سراسر جهان یافت می شود. این ممکن است یک ژن غالب باشد که همه اعضا را تحت تأثیر قرار ندهد ، زیرا والدین بدون تأثیر ممکن است فرزندان مبتلا تولید کنند ، یا ممکن است توسط بیش از یک ژن ایجاد شود. از تست اسیدهای صفراوی سرم (TSBA) به عنوان نشانگر این بیماری استفاده می شود. شیوع در برخی از سگهای نژاد کوچک از 30 تا 70 درصد است. به ندرت در سگ های نژاد بزرگ وجود ندارد. این بیماری معمولاً در نوجوانان بدون علامت از چهار تا شش ماهگی یا از اوایل شش هفتهگی تشخیص داده می شود.

علائم

در حالی که دو گروه توصیف شده است (بدون علامت و علامت) ، به احتمال زیاد سگهایی که دچار ناهنجاری هستند علامت دار خواهند بود. علائم نشانگر عوارض گوارشی است: استفراغ ، کم اشتهایی (بی اشتهایی) ، اسهال و بی حالی.

سگهای بدون علامت به طور معمول در طی غربالگری معمول یا ارزیابی های تشخیصی برای مشکلات بهداشتی غیرمرتبط یا آزمایش معمول در اقوام با شیوع شناخته شده این بیماری تشخیص داده می شوند. اختلال ارثی مادرزادی قبل از اینکه علائم بالینی به تومور رگ عروقی (MVD) نسبت داده شود ، با عملکرد صفراوی سرم (TSBA) تشخیص داده می شود. بیماری های همزمان ممکن است تفسیر را پیچیده کنند. سگهایی که تومور رگ عروقی دارند ، به ندرت ، هرگز تجمع مایع در حفره شکم ایجاد می کنند. سگهای بدون علامت معمولاً سابقه قابل توجهی ندارند. گاهی اوقات ، آنها بهبودی تاخیری را پس از بیهوشی یا آرام بخشی نشان می دهند ، یا عدم تحمل دارو را نشان می دهند.

علل

اختلال ارثی مادرزادی

تشخیص

شما باید در مورد سلامتی سگ خود ، از جمله سابقه علائم در صورت وجود ، و هرگونه اطلاعاتی که در مورد خطوط فامیلی دارید ، به دامپزشک خود یک شرح حال کامل بدهید.

این وضعیت در هر سگ جوان بدون علامت با افزایش مقادیر عملکرد صفراوی سرم ، یا در هر سگ جوانی با انسفالوپاتی کبدی (آسیب مغز و سیستم عصبی که به عنوان عارضه اختلالات کبدی رخ می دهد) نسبت داده می شود. سگهای علامت دار بیش از دو سال به دلیل بیماری های التهابی حاد یا مزمن ، تومور یا سمی کبد ، به طور معمول شنت می گیرند.

ویژگی های میکروسکوپی بسیاری از اختلالات باعث کمبود مایعات در پورتال کبدی مشابه دیسپلازی رگ عروقی کبدی است. دامپزشک نمونه برداری از کبد را برای بررسی میکروسکوپی بافت کبدی ، نمونه برداری از سوزن آسپیراسیون برای بررسی مایعات و نمونه های گوه ای یا بازیابی شده با لاپاراسکوپی از کبد انجام می دهد.

رفتار

هیچ مراقبت پزشکی خاصی برای سگهای بدون علامت توصیه نمی شود. باید مراقب واکنشهای سوverse به داروها باشید. تجویز داروهای انتخابی یا محدودیت پروتئین در رژیم غذایی نامناسب است. شما بدون مشورت با دامپزشک نباید علائم را درمان کنید.

آسیب به مغز و سیستم عصبی که به عنوان عارضه اختلالات کبدی و استفراغ طولانی مدت یا اسهال ایجاد می شود ، برای مراقبت های حمایتی و ارزیابی های تشخیصی باید در بیمارستان درمان شود. این سگها به احتمال زیاد اختلالات دیگر یا MVD پیچیده ای دارند. آسیب خفیف مغز و سیستم عصبی که به عنوان عارضه اختلالات کبدی ایجاد می شود با یک رژیم غذایی محدود شده با پروتئین توسط دامپزشک و درمان پزشکی مناسب کنترل می شود ،

جلوگیری

در حال حاضر توصیه هایی برای از بین بردن MVD از یک رده یا نژاد خاص ژنتیکی امکان پذیر نیست. بر اساس اطلاعاتی که از شجره های بزرگ تریرهای یورکشایر ، ترورهای کرن ، اسپانیل های تبتی ، مالتیایی ، شی-تزو و سگ های هاوانی بدست می آید ، پرورش والدین بی پیرایه MVD را از یک نژاد حذف نمی کند. نقص ژنتیکی شامل ناهنجاری های عروقی است که معمولاً کبد را درگیر می کند ، اما ممکن است محدود به این اندام نباشد. در اقوام با شیوع زیاد ، باید مراقب سگهای مبهم بیمار باشید که ممکن است ناهنجاری عروقی پورتوسیستمی داشته باشند. اکتشافات جراحی می تواند این مورد را از دست بدهد ، مانند برخی دیگر از آزمایشات استاندارد.