بیماری لایم در سگ ها: علائم و درمان آن

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

بررسی و به روز رسانی در 14 آوریل 2020 توسط Rania Gollakner ، DVM

بیماری لایم در سگ ها یکی از شایع ترین بیماری های منتقله از طریق کنه در جهان است ، اما فقط در 5-10٪ سگ های مبتلا علائم ایجاد می کند. بنابراین برخی از سگها ممکن است به آن مبتلا باشند ، اما هرگز علائمی از خود نشان نمی دهند

انتقال بیماری لایم در سگها در سراسر ایالات متحده و اروپا گزارش شده است ، اما شیوع آن در ایالات بالایی غرب میانه ، سواحل اقیانوس اطلس و ایالات ساحلی اقیانوس آرام بیشتر است.

با این حال ، این بیماری در سراسر ایالات متحده در حال شیوع و شیوع است. در اینجا برخی از اطلاعات در مورد علل و پیشگیری از بیماری لایم ، و همچنین علائمی که باید جستجو کنید و گزینه های درمانی ذکر شده است.

علائم بیماری لایم در سگ ها

در اینجا برخی از علائم و عوارض شایع و کمتر شایع بیماری لایم در سگ ها آورده شده است.

علائم شایع

هنگامی که عفونت منجر به بیماری لایم در سگ ها شود ، علائم غالب این موارد است:

• لنگش مکرر ناشی از التهاب مفاصل
• تب¹
• احساس عمومی بی حالی

بسیاری از سگهایی که به بیماری لایم مبتلا می شوند ، لنگ های دوره ای دارند زیرا مفاصل آنها ملتهب است. گاهی اوقات لنگش فقط 3-4 روز طول می کشد اما روزها تا هفته ها بعد یا در همان پا یا سایر پاها عود می کند.

این به عنوان "لنگش تغییر مکان پا" شناخته می شود. یک یا چند مفصل ممکن است متورم ، گرم و دردناک باشد.

سایر علائم

در بعضی موارد ، بیماری لایم همچنین می تواند باعث شود:

• افسردگی
• بزرگ شدن غدد لنفاوی¹
• بی اشتهایی
• راه رفتن سخت با پشت قوس دار
• حساسیت به لمس
• مشکل تنفس

آسیب کلیه در اثر بیماری لایم

عوارض جدی تر ، اگرچه غیر معمول است ، اما شامل موارد زیر است:

• آسیب به کلیه ها
• به ندرت ، بیماری قلبی یا سیستم عصبی (اگرچه این به خوبی مستند نیست)^{1, 2}

بیماری لایم گاهی اوقات منجر به گلومرولونفریت - التهاب و اختلال عملکرد همزمان گلومرول کلیه (فیلتر خون) می شود.

سرانجام ، ممکن است نارسایی کلیه ایجاد شود زیرا سگ علائمی مانند استفراغ ، اسهال ، کم اشتهایی ، کاهش وزن ، افزایش ادرار و تشنگی و تجمع مایعات غیرطبیعی را که می تواند به صورت تورم اندام ظاهر شود ، نشان می دهد.

چگونه بیماری لایم منتقل می شود

بیماری لایم توسط یک اسپیروشیت (باکتری) از گونه Borrelia burgdorferi ایجاد می شود.

بورلیا بورگدورفری توسط کنه های آهسته با تغذیه کند و پوسته سخت (Ixodes spp.) منتقل می شود.

عفونت معمولاً پس از آن است که کنه ناقل بورلیا تقریباً 24 ساعت به سگ متصل شده است¹ - 48 ساعت

تشخیص بیماری لایم در سگ ها

شما باید سرگذشت کاملی از سلامتی سگ خود ارائه دهید تا سرنخ دامپزشک را در مورد اینکه چه اندامی تحت تأثیر قرار گرفته اند ، ارائه دهید.

تشخیص بالینی بیماری لایم معمولاً با آزمایش خون مثبت برای لایم همراه با علائم بالینی مرتبط با بیماری لایم تأیید می شود.

لازم به ذکر است که نتایج آزمایش پس از قرار گرفتن در معرض 4-6 هفته طول می کشد ، به همین دلیل دامپزشکان از ترکیبی از روش های تشخیصی برای تشخیص سگ شما استفاده می کنند:

• آزمایشات شیمی خون
• شمارش کامل سلول های خونی
• آزمایش ادرار
• معاینه مدفوع
• اشعه ایکس و آزمایش های خاص برای تشخیص بیماری لایم (به عنوان مثال ، سرولوژی)
• همچنین ممکن است مایعی از مفاصل آسیب دیده برای تجزیه و تحلیل گرفته شود

آرتروز ناشی از بیماری لایم

دلایل مختلفی برای آرتروز وجود دارد و دامپزشک شما تمایز آرتروز را که توسط بیماری لایم آغاز شده است از سایر اختلالات التهابی آرتروز ، مانند ضربه و بیماری تخریب مفصل متمرکز می کند.

بیماری های ناشی از ایمنی نیز به عنوان یکی از دلایل احتمالی علائم در نظر گرفته می شوند. اشعه ایکس مفاصل دردناک به شما اجازه می دهد تا استخوان ها را از نظر ناهنجاری بررسی کند.

درمان بیماری لایم سگ

اگر تشخیص بیماری لایم باشد ، سگ شما به عنوان سرپایی درمان خواهد شد مگر اینکه وضعیت او ناپایدار باشد (به عنوان مثال ، بیماری شدید کلیه). داکسی سایکلین رایج ترین آنتی بیوتیکی است که برای بیماری لایم تجویز می شود ، اما سایر آنتی بیوتیک ها نیز موثر هستند.

درمان معمولاً حداقل 4 هفته به طول می انجامد و در برخی موارد دوره های طولانی تری ممکن است لازم باشد. اگر سگتان به خصوص ناراحت کننده باشد دامپزشک ممکن است داروی ضد التهابی نیز برای شما تجویز کند.

متأسفانه ، درمان آنتی بیوتیکی همیشه عفونت را از باکتری Borrelia burgdorferi به طور کامل از بین نمی برد. علائم ممکن است برطرف شوند اما بعداً بر می گردند و ایجاد بیماری کلیه در آینده همیشه نگران کننده است.

مصرف آنتی بیوتیک به طور مناسب به سگ شما احتمال عواقب مزمن را کاهش می دهد.

بهبود التهاب ناگهانی (حاد) مفاصل ناشی از بورلیا باید پس از 3-5 روز درمان با آنتی بیوتیک مشاهده شود. اگر ظرف 3-5 روز بهبودی حاصل نشود ، دامپزشک می خواهد سگ شما را دوباره ارزیابی کند.

جلوگیری از بیماری لایم در سگ ها

در صورت امکان سگ خود را از محیط آلوده به کنه که بیماری لایم در آن شایع است دور نگه دارید.

روزانه کت و پوست سگ خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید که کنه هایی روی حیوان خانگی شما پنهان شده است و کنه ها را با دست بردارید.

موثرترین راه پیشگیری از بیماری لایم و محافظت از حیوانات خانگی در برابر سایر بیماری های منتقله از طریق کنه ، استفاده از پیشگیری از کک و مک است.

دامپزشک شما می تواند گزینه های متنوعی از نوع کک و مک ، از جمله یقه ، محلول های موضعی و قرص و جویدنی را که باعث از بین رفتن و دفع کنه ها می شود ، برای شما تجویز کند. این محصولات باید تحت نظارت دامپزشک و طبق دستورالعمل های برچسب استفاده شوند.

اگر در منطقه ای زندگی می کنید که کنه ها به وفور وجود دارد ، واکسن های لایم موجود است. با این حال ، همه سگ ها کاندید مناسبی برای واکسن نیستند. با دامپزشک خود صحبت کنید تا ببینید آیا واکسیناسیون لایم برای سگ شما مناسب است یا خیر.

منابع:

1. بیماری لایم. شورای انگلی انگلی حیوانات.

2. Littman MP ، Gerber B ، Goldstein RE ، Anna M ، Michael L ، George RL. به روزرسانی اجماع ACVIM در مورد لایم بورلیوز در سگها و گربه ها. J Vet Intern Med. 2018 ؛ (ژانویه): 887-903. doi: 10.1111 / jvim.15085