علائم بیماری سگ آدیسون - بیماری آدیسون در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

Hypoadrenocorticism در سگ ها

مینرالوکورتیکوئیدها و گلوکوکورتیکوئیدها هورمون هایی هستند که به طور معمول توسط غدد فوق کلیه تولید می شوند و در نزدیکی کلیه ها قرار دارند. هر دوی این هورمون ها برای عملکرد سالم بدن بسیار مهم هستند و افزایش یا کاهش غیرطبیعی هر یک از این هورمون ها در صورت عدم رسیدگی به موقع ، می تواند منجر به مشکلات جدی در سلامتی شود. Hypoadrenocorticism با تولید کمبود گلوکوکورتیکوئیدها و / یا مینرالکورتیکوئیدها مشخص می شود. کمبود تولید هر دو این هورمون ها می تواند باعث ایجاد تعدادی از علائم مانند ضعف ، کم آبی ، فشار خون پایین ، افسردگی ، سمیت قلب ، استفراغ ، خون در مدفوع و کاهش وزن شود.

این بیماری در سگها نسبتاً نادر است ، اما در صورت بروز بیشتر در سگهای جوان تا میانسال ، سگهای ماده دیده می شود و ممکن است در Bearded Collies ، Poodles استاندارد ، سگهای آب پرتغالی ، تریرهای سفید West Highland دیده شود ، روتویلر و تریرهای گندمی.

علائم و انواع

علائم بسته به طول مدت مشکل متفاوت خواهد بود. علائم تهدید کننده زندگی معمولاً در دوره های حاد این بیماری مشاهده می شود. علائم زیر معمولاً در سگ مشاهده می شود:

• بی حالی
• کم اشتهایی (بی اشتهایی)
• استفراغ
• کاهش وزن
• اسهال
• تکان دادن
• افزایش دفعات ادرار (پلی اوریا)
• افزایش تشنگی (polydipsia)
• افسردگی
• کمبود آب بدن
• نبض ضعیف
• سقوط - فروپاشی
• دمای پایین
• خون در مدفوع
• ریزش مو (آلوپسی)
• شکم دردناک

علل

• کمبود هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک (ACTH)
• تومورهای متاستاتیک
• ترک طولانی مدت گلوکوکورتیکوئید

تشخیص

شما باید سابقه کاملی از سلامتی سگ و شروع علائم را به دامپزشک خود بدهید. دامپزشک یک معاینه بدنی کامل از طریق آزمایشات معمول آزمایشگاهی ، شمارش کامل خون ، مشخصات بیوشیمی و تجزیه و تحلیل ادرار از طریق سگ انجام می دهد. با شمارش کامل خون ممکن است کم خونی ، تعداد غیر طبیعی زیاد ائوزینوفیل (نوعی گلبول سفید که به راحتی با رنگ ائوزین لکه دار می شود) و تعداد بیشتری از لنفوسیت ها (همچنین نوعی گلبول سفید) به نام (لنفوسیتوز) آشکار شود.

آزمایش بیوشیمی سرم ممکن است سطح غیر طبیعی بالاتری از پتاسیم و تجمع در خون اوره - مواد زائد ازته که معمولاً از طریق ادرار از بدن خارج می شود (ازوتمی) را نشان دهد. سایر یافته ها شامل مقادیر پایین سدیم (هیپوناترمی) و کلرید (هیپوکلرومیا) ، افزایش سطح کلسیم (هیپرکلسمی) ، افزایش آنزیم های کبدی از جمله ALT و AST و پایین بودن قند خون (هیپوگلیسمی) است. تجزیه و تحلیل ادرار ممکن است غلظت کم ادرار را نشان دهد. آزمایش قطعی برای تشخیص این بیماری با تشخیص سطح کورتیزول در بدن است. به طور معمول هورمون آدرنوكورتيكوتروپيك (ACTH) توسط غده هيپوفيز توليد مي شود و سپس غدد فوق كليه را تحريك مي كند تا هورمون هاي آنها آزاد شود. ACTH می تواند برای آزمایش عملکرد طبیعی پاسخ غدد فوق کلیه به بدن تزریق شود. اگر غدد فوق کلیوی سگ شما پس از تزریق ACTH افزایش ترشح هورمون ها را نشان ندهد ، در این صورت تشخیص هیپوآدنروکورتیسیس تأیید می شود. روش های تشخیص بصری ، مانند اشعه ایکس و سونوگرافی ، ممکن است غدد فوق کلیوی کوچکتر از حد طبیعی باشد.

رفتار

یک اپیزود ناگهانی و شدید (حاد) هیپوآدرون کورتیکاسیون یک فوریت پزشکی است که نیاز به بستری فوری و درمان فشرده دارد. درمان این بیماری به نوع و شدت علائم بستگی دارد. به بیماران با مایعات کم بدن مایعات داخل وریدی داده می شود تا سطح مایعات کمبود را جایگزین کنند ، اما سنگ بنای درمان جایگزینی مکمل هورمون های کمبود است. سگهایی که به این بیماری مبتلا شده اند باید تا پایان عمر تحت درمان با تزریق هورمون قرار گیرند.

زندگی و مدیریت

در صورت بروز یک مرحله حاد از کاهش فشار خون ، سگ شما به دلیل علائم تهدید کننده زندگی به درمان فوری نیاز دارد. پس از بهبودی اولیه ، دامپزشک دوزی را که متعادل کننده کمبود هورمون سگ شما باشد را محاسبه می کند. دوز این هورمون ها ممکن است گاهی به ویژه در دوره های استرس مانند مسافرت ، بستری شدن در بیمارستان و جراحی افزایش یابد. مارک یا دوز هورمون تجویز شده را بدون مشورت با دامپزشک تغییر ندهید.

پس از جایگزینی اولیه هورمون ، حداقل چهار هفته اول باید در فواصل هفتگی به دامپزشک خود مراجعه کنید. دامپزشک هورمون های سگ شما را در حین درمان اندازه گیری می کند و دوزها را بر اساس آن اصلاح می کند. تزریق هورمون معمولاً در فواصل ماهانه و در برخی بیماران هر سه هفته انجام می شود. سطح الکترولیت ها نیز به دلیل تغییرات قابل توجه در الکترولیت هایی که معمولاً با این بیماری دیده می شوند ، مرتباً بررسی می شوند. رعایت خوب مالک برای زندگی بیمار لازم است تا از درمان بهره مند شود. با این حال ، با درمان منظم ، اکثر بیماران عملکرد خوبی دارند و پیش آگهی خوبی دارند.