بیهوشی هراسی: ترس سالم از بیهوشی چیز خوبی است

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

همه کسی را می شناسند که حیوان خانگی را تحت بیهوشی از دست داده است. بیشتر اوقات یک توضیح منطقی وجود دارد: بیماری قلبی زمینه ای ، نارسایی عضو ، از دست دادن خون و معمولاً خطای انسانی که باعث می شود علائم برگشت پذیر اثرات بیهوشی طبیعی قابل شناسایی نباشد.

بعد از اینها ، ما وارد حوزه انحرافاتی می شویم ، چیزی که از آن به عنوان واکنش های بیهوشی بی طرف واقعی یاد می کنیم. این واکنش ها توضیحی ندارند. از آنجا که اثبات آنها تقریباً غیرممکن است (فرآیند حذف تنها روش است که معمولاً پس از واقعیت امکان پذیر نیست) ، بنابراین ما به تمام واکنشهای جانبی تحت بیهوشی با اصطلاح پتو ، AAE (رویداد بی حسی بی اثر) اشاره می کنیم.

در ایالات متحده ، AAE در هر 1 000 مورد با سرعت 4 اتفاق می افتد. آنها همیشه منجر به مرگ نمی شوند ، زیرا اثرات بیهوشی گاهی اوقات قابل برگشت است.

من فقط یک AAE در کار خود داشته ام - حدود یک سال پیش. به طور غیر قابل توضیح ، یک بچه گربه شش ماهه که در حال بهبودی از پوسیدگی است (و علائم طبیعی بهبودی بیهوشی را نشان می دهد) دچار ایست قلبی شد. بچه گربه بعد از CPR و شش روز بستری در بیمارستان کور شد. او احتمالاً هرگز بینایی خود را بهبود نخواهد بخشید.

در غیر این صورت ، یازده سال فعالیت من به عنوان دامپزشکی کاملاً بدون واکنش باقی مانده است. از نظر آماری ، فقط یک مسئله زمانی است که من با AAE دیگری روبرو نشوم. به همین دلیل ، با هر حیوان خانگی که بیهوش می کنم ، به خودم یادآوری می کنم که تا حد ممکن هوشیار باشم تا علائم فاجعه قریب الوقوع را حفظ کنم.

در طول سالها ، پس از اینکه بیمار در حالی که بیهوش شده بود "کاملا درست نبود" ، تعداد قابل توجهی از روش های بیهوشی را سقط کردم. من همچنین شناخته شده ام که وقتی سگ یا گربه تحت بیهوشی دچار تغییر منفی می شوند ، پس از انجام مراحل جراحی ، با سرعت فوق العاده عمل می کنم.

برو بیرون. برو بیرون. وقتی بیهوشی به من برخورد می کند این مانترا من است.

هر دامپزشک این احساس را می داند: همه چیز خوب پیش می رود تا جایی که مشکلی پیش بیاید: تغییر در ضربان قلب ، افت فشار خون ، تنفس نامنظم ، الگوهای بد بو EKG ، نوسانات اصلی درجه حرارت بدن و غیره

وحشت احساس غالب نیست - اگرچه ممکن است این احساس لحظه ای ما را ببخشند. بیشتر شبیه این است: اوه ---! سپس فقط حرکت می کنید و داروهای خود را می دهید (در صورت لزوم) ، این روش را کامل یا سقط می کنید و دوباره درباره بیهوشی آن بیمار فکر می کنید. بسته به واکنش حیوان خانگی ، شما ممکن است آزمایش آزمایشگاهی اضافی ، اشعه ایکس و / یا انجام آزمایش قلبی را سفارش دهید.

با بسیاری از AAE ها ، همه چیز تمیز برمی گردد - دلیل واضحی برای واکنش منفی یک حیوان خانگی وجود ندارد. این فقط ترس را شدیدتر می کند: چیزی فراتر از اقدامات احتیاطی فعلی ما وجود ندارد که بتواند مانع برخی از این واکنش ها شود. در نهایت ، برخی از واکنش ها در حال حاضر از کنترل ما خارج هستند.

خبر خوب این است که خطای انسانی یک عامل است. فناوری نیز همین طور است. بیمارستان های دامپزشکی با مدیریت مناسب (با پرسنل باتجربه تر ، تجهیزات پیشرفته و پروتکل های بیهوشی با تکنولوژی پیشرفته) مرگ بیهوشی بسیار کمتری را تجربه می کنند. بنابراین ، از آنجایی که آمار چهار در هزار متوسط است ، اکثر اقدامات (خوشحالم که می گویم ، مانند من) تجربه کمتری دارند. و مرگ حتی نادرتر است. نرخ ما بیشتر از 3 در 11 000 است. من حساب کردم: از هر سه نفر یک نفر فوت کرد. دو نفر دیگر بینایی خود را از دست دادند.

در حالی که AAE ها غمگین هستند ، من هنوز هم به ارائه تمیز کردن مکرر دندان و سایر اقدامات معمول که نیاز به بیهوشی دارند ، اعتقاد دارم. سگ خودم هرگز از یک روش بیهوشی که سلامت کلی او را بهبود می بخشد چشم پوشی نمی کند. با نظارت دقیق و بیهوشی هرچه کافی از طرف دامپزشکان و کارمندان آنها ، می توان AAE ها را به طور مطلوبی مدیریت کرد.

ترس سالم از بیهوشی چیز خوبی است.