فهرست مطالب:

تولید بیش از حد سلول های سفید خون در مغز استخوان در سگ ها
تولید بیش از حد سلول های سفید خون در مغز استخوان در سگ ها

تصویری: تولید بیش از حد سلول های سفید خون در مغز استخوان در سگ ها

تصویری: تولید بیش از حد سلول های سفید خون در مغز استخوان در سگ ها
تصویری: خوردن زنجبیل برای چه کسانی ممنوع است؟ 2024, ممکن است
Anonim

سندرم هایپرئوزینوفیل در سگ ها

سندرم هایپرئوزینوفیلیک نوعی اختلال به علت نامشخص است که با ائوزینوفیلی مداوم مشخص می شود - تولید بیش از حد مداوم ائوزینوفیل ها (گلبول های سفید سیستم ایمنی بدن) در مغز استخوان. با این حال ، علت مشکوک آن پیوندی در واکنش شدید به آنتی ژنی ناشناخته یا اختلال در پاسخ ایمنی و کنترل تولید ائوزینوفیل است. این یک سندرم چند سیستمه است ، با حمله ائوزینوفیل ها به بافت ها و متعاقب آن آسیب و اختلال در عملکرد اندام ها. به طور مکرر نتیجه مهلکی دارد.

آسیب اندام می تواند ناشی از اثرات محصولات گرانول ائوزینوفیل و سیتوکین های مشتق از ائوزینوفیل باشد ، دسته ای از پروتئین های تنظیم کننده که توسط سلول های سیستم ایمنی بدن به داخل بافت آزاد می شوند. مکانهای رایج نفوذ شامل دستگاه گوارش (به ویژه روده و کبد) ، طحال ، مغز استخوان ، ریه ها و غدد لنفاوی (به ویژه آنهایی که در منطقه شکم هستند) است.

نقاط کمتر نفوذی شامل پوست ، کلیه ، قلب ، تیروئید ، غدد فوق کلیه و لوزالمعده است. این وضعیت در سگ ها نادر است ، اما روتویلر ممکن است مستعد باشد.

علائم

  • بی حالی
  • تب
  • از دست دادن اشتها (بی اشتهایی)
  • استفراغ متناوب و اسهال
  • کاهش وزن
  • لاغری
  • بزرگ شدن کبد و طحال
  • روده غلیظ شده (منتشر یا قطعه قطعه) که غیر دردناک است
  • توده های شکمی
  • خارش و تشنج (به ندرت)
  • لنفادنوپاتی مزانتریک و احتمالاً محیطی (غدد لنفاوی متورم در ناحیه شکم یا سایر مناطق بدن)
  • ضایعات توده ای ناشی از گرانولوماتوز ائوزینوفیلیک (توده های ملتهب بافتی) شامل غدد لنفاوی و / یا اندام ها

علل

علت سندرم هایپروزینوفیل ناشناخته است. با این حال ، اعتقاد بر این است که علت آن واکنش شدید به محرک آنتی ژنی زمینه ای و هنوز غیرقابل شناسایی است که ممکن است از دو سویه مختلف ویروس تشکیل شده باشد.

تشخیص

معاینه دامپزشکی شامل کارهای آزمایشگاهی استاندارد ، شامل مشخصات خون کامل ، مشخصات خون شیمیایی ، شمارش کامل خون و تجزیه و تحلیل ادرار است. شما باید شرح حال کاملی از سلامتی و شروع علائم سگ خود ارائه دهید. تشخیص اضافی شامل آسپیراسیون مغز استخوان و / یا نمونه برداری هسته ای از سلول ها و نمونه برداری از اندام یا توده آسیب دیده است. برای نتایج آزمایش خون معمول است که مقادیر بیشتری از انواع مختلف گلبول های سفید خون را نشان می دهد ، به ویژه لکوسیتوز (لکوسیت) ، بازوفیلی (بازوفیل) و ائوزینوفیلی (ائوزینوفیل). نتایج آزمایشات خون همچنین ممکن است شرایط کم خونی را نشان دهد ، و مشخصات بیوشیمیایی ممکن است ناهنجاری هایی را در مورد اختلال عملکرد اندام نشان دهد.

تصویربرداری تشخیصی می تواند در تعیین میزان آسیب اعضای بدن نیز مفید باشد. کنتراست رادیوگرافی ، که از تزریق ماده رادیو کنتراست در ناحیه مورد نظر استفاده می کند ، ممکن است برای بهبود دید اندام های داخلی استفاده شود. این اشعه ایکس ممکن است روده های ضخیم شده و ناهنجاری هایی در پوشش روده را نشان دهد. یافته های دیگر ممکن است هایپرپلازی واکنشی (بزرگ شدن غیرطبیعی) غدد لنفاوی به دلیل نفوذ ائوزینوفیل ، و فیبروز (بافت پیوندی فیبری بیش از حد) و ترومبوز (لخته شدن در رگ ها) اطراف قلب باشد.

رفتار

برای کنترل یا کاهش ائوزینوفیلی و آسیب اعضای بدن ، از درمان نگهدارنده طولانی مدت استفاده می شود. غلظت های بالای ایمونوگلوبولین سرمی (بخشی از سرم خون که حاوی آنتی بادی است) می تواند نشان دهنده ی پاسخ مناسب به درمان با پردنیزون باشد ، کورتیکواستروئید برای کاهش التهاب و در نتیجه پیش آگهی بهتر. پردنیزون می تواند در سرکوب تولید ائوزینوفیل موثر باشد. در برخی موارد ، شیمی درمانی ممکن است برای جلوگیری از سنتز DNA مناسب باشد ، در واقع ، تولید مثل سلول ها را کاهش می دهد. نفوذ گسترده بافت می تواند مانع درمان شود و معمولاً منجر به پیش آگهی ضعیف می شود.

زندگی و مدیریت

دامپزشک در صورت استفاده از داروهای شیمی درمانی ، معاینات بعدی را برای سگ شما برای کنترل تعداد ائوزینوفیل (که همیشه نشان دهنده نفوذ در بافت نیست) و سرکوب میلوس (که توسط آن فعالیت مغز استخوان کاهش می یابد) تعیین می کند. علائم بالینی همچنین همراه با هرگونه ناهنجاری جسمی (به عنوان مثال از دست دادن اشتها ، بی حالی ، استفراغ و اسهال) کنترل خواهد شد.

توصیه شده: