فهرست مطالب:

تولید بیش از حد سلول های سفید خون در مغز استخوان در سگ ها
تولید بیش از حد سلول های سفید خون در مغز استخوان در سگ ها

تصویری: تولید بیش از حد سلول های سفید خون در مغز استخوان در سگ ها

تصویری: تولید بیش از حد سلول های سفید خون در مغز استخوان در سگ ها
تصویری: خوردن زنجبیل برای چه کسانی ممنوع است؟ 2024, نوامبر
Anonim

سندرم هایپرئوزینوفیل در سگ ها

سندرم هایپرئوزینوفیلیک نوعی اختلال به علت نامشخص است که با ائوزینوفیلی مداوم مشخص می شود - تولید بیش از حد مداوم ائوزینوفیل ها (گلبول های سفید سیستم ایمنی بدن) در مغز استخوان. با این حال ، علت مشکوک آن پیوندی در واکنش شدید به آنتی ژنی ناشناخته یا اختلال در پاسخ ایمنی و کنترل تولید ائوزینوفیل است. این یک سندرم چند سیستمه است ، با حمله ائوزینوفیل ها به بافت ها و متعاقب آن آسیب و اختلال در عملکرد اندام ها. به طور مکرر نتیجه مهلکی دارد.

آسیب اندام می تواند ناشی از اثرات محصولات گرانول ائوزینوفیل و سیتوکین های مشتق از ائوزینوفیل باشد ، دسته ای از پروتئین های تنظیم کننده که توسط سلول های سیستم ایمنی بدن به داخل بافت آزاد می شوند. مکانهای رایج نفوذ شامل دستگاه گوارش (به ویژه روده و کبد) ، طحال ، مغز استخوان ، ریه ها و غدد لنفاوی (به ویژه آنهایی که در منطقه شکم هستند) است.

نقاط کمتر نفوذی شامل پوست ، کلیه ، قلب ، تیروئید ، غدد فوق کلیه و لوزالمعده است. این وضعیت در سگ ها نادر است ، اما روتویلر ممکن است مستعد باشد.

علائم

  • بی حالی
  • تب
  • از دست دادن اشتها (بی اشتهایی)
  • استفراغ متناوب و اسهال
  • کاهش وزن
  • لاغری
  • بزرگ شدن کبد و طحال
  • روده غلیظ شده (منتشر یا قطعه قطعه) که غیر دردناک است
  • توده های شکمی
  • خارش و تشنج (به ندرت)
  • لنفادنوپاتی مزانتریک و احتمالاً محیطی (غدد لنفاوی متورم در ناحیه شکم یا سایر مناطق بدن)
  • ضایعات توده ای ناشی از گرانولوماتوز ائوزینوفیلیک (توده های ملتهب بافتی) شامل غدد لنفاوی و / یا اندام ها

علل

علت سندرم هایپروزینوفیل ناشناخته است. با این حال ، اعتقاد بر این است که علت آن واکنش شدید به محرک آنتی ژنی زمینه ای و هنوز غیرقابل شناسایی است که ممکن است از دو سویه مختلف ویروس تشکیل شده باشد.

تشخیص

معاینه دامپزشکی شامل کارهای آزمایشگاهی استاندارد ، شامل مشخصات خون کامل ، مشخصات خون شیمیایی ، شمارش کامل خون و تجزیه و تحلیل ادرار است. شما باید شرح حال کاملی از سلامتی و شروع علائم سگ خود ارائه دهید. تشخیص اضافی شامل آسپیراسیون مغز استخوان و / یا نمونه برداری هسته ای از سلول ها و نمونه برداری از اندام یا توده آسیب دیده است. برای نتایج آزمایش خون معمول است که مقادیر بیشتری از انواع مختلف گلبول های سفید خون را نشان می دهد ، به ویژه لکوسیتوز (لکوسیت) ، بازوفیلی (بازوفیل) و ائوزینوفیلی (ائوزینوفیل). نتایج آزمایشات خون همچنین ممکن است شرایط کم خونی را نشان دهد ، و مشخصات بیوشیمیایی ممکن است ناهنجاری هایی را در مورد اختلال عملکرد اندام نشان دهد.

تصویربرداری تشخیصی می تواند در تعیین میزان آسیب اعضای بدن نیز مفید باشد. کنتراست رادیوگرافی ، که از تزریق ماده رادیو کنتراست در ناحیه مورد نظر استفاده می کند ، ممکن است برای بهبود دید اندام های داخلی استفاده شود. این اشعه ایکس ممکن است روده های ضخیم شده و ناهنجاری هایی در پوشش روده را نشان دهد. یافته های دیگر ممکن است هایپرپلازی واکنشی (بزرگ شدن غیرطبیعی) غدد لنفاوی به دلیل نفوذ ائوزینوفیل ، و فیبروز (بافت پیوندی فیبری بیش از حد) و ترومبوز (لخته شدن در رگ ها) اطراف قلب باشد.

رفتار

برای کنترل یا کاهش ائوزینوفیلی و آسیب اعضای بدن ، از درمان نگهدارنده طولانی مدت استفاده می شود. غلظت های بالای ایمونوگلوبولین سرمی (بخشی از سرم خون که حاوی آنتی بادی است) می تواند نشان دهنده ی پاسخ مناسب به درمان با پردنیزون باشد ، کورتیکواستروئید برای کاهش التهاب و در نتیجه پیش آگهی بهتر. پردنیزون می تواند در سرکوب تولید ائوزینوفیل موثر باشد. در برخی موارد ، شیمی درمانی ممکن است برای جلوگیری از سنتز DNA مناسب باشد ، در واقع ، تولید مثل سلول ها را کاهش می دهد. نفوذ گسترده بافت می تواند مانع درمان شود و معمولاً منجر به پیش آگهی ضعیف می شود.

زندگی و مدیریت

دامپزشک در صورت استفاده از داروهای شیمی درمانی ، معاینات بعدی را برای سگ شما برای کنترل تعداد ائوزینوفیل (که همیشه نشان دهنده نفوذ در بافت نیست) و سرکوب میلوس (که توسط آن فعالیت مغز استخوان کاهش می یابد) تعیین می کند. علائم بالینی همچنین همراه با هرگونه ناهنجاری جسمی (به عنوان مثال از دست دادن اشتها ، بی حالی ، استفراغ و اسهال) کنترل خواهد شد.

توصیه شده: