دامپزشکان در مقابل واکسن های اطفال

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-11 15:40

هافینگتون پست جمعه گذشته مقاله ای را ارائه داد که نمی توانم کمکی به آن کنم اما لذت آن را می خورم. در این مقاله ، دکتر شری تنپنی مقایسه قابل توجه زیر را ارائه می دهد: دامپزشکان بیشتر از متخصصان اطفال به نگرانی های واکسیناسیون پاسخ می دهند.

این حرکتی است که به راحتی دوم می کنم. به نظر می رسد پزشکان تمایل کمتری برای ایمن سازی در موارد ایمنی دارند. آنها در مورد مزایای آن مصمم ترند و از علمی که اکنون اکثر ادعاهای مربوط به اوتیسم و بسیاری از عوارض جانبی مربوط به واکسن را که قبلاً تصور شده بود رد می کند ، سخت حمایت می کنند.

به همین دلیل ممکن است به همین دلیل ، همانطور که دکتر تنپنی توضیح داد ، پزشکان مراقبت از کودکان از این که به شما اجازه دهند بدون واکس بیرون بروید ، انزجار دارند. این نکته برجسته را که وی بیان می کند در نظر بگیرید:

طبق نظرسنجی سال 2005 آکادمی اطفال آمریکا (AAP) ، هنگام مواجهه با والدینی که از ایمن سازی خودداری می کنند ، متخصصان اطفال گزارش دادند که آنها همیشه (4.8 درصد) یا حداقل گاهی اوقات (18.1 درصد) به والدین می گویند که دیگر به عنوان پزشک کودک از طرف دیگر صاحبان حیوانات اهلی حیوانات برای بحث در مورد نگرانی های واکسیناسیون خود اختیاراتی دارند. در بسیاری از موارد ، امتناع از واکسیناسیون از حمایت کامل دامپزشک آنها برخوردار است.

این بدان معنا نیست که پزشکان به نقص واکسیناسیون به روش دامپزشکان اعتراف نمی کنند. هر دو حرفه به خوبی می دانند که همیشه خطری برای فرد وجود دارد. ما همچنین می فهمیم که حمایت گسترده از جمعیت هدف گسترده تری است. البته پیشگیری از بیماری برای افرادی که واکسن می زنند بسیار مهم است ، اما در مورد نیاز به واکسن (مثلاً برای مدارس دولتی) کمتر پیشگیری می کند. در این نمره هیچ تفاوتی بین حرفه ها وجود ندارد.

عقل سنی ها این را هم نمی پذیرد: از آنجا که پزشکان هنگام واکسیناسیون درآمد اندکی (در صورت وجود) کسب می کنند ، سخت است که آنها را متهم کنیم که به دلایل مالی به روشهای واکسیناسیون خود پایبند هستند. در حقیقت ، پزشکان به ندرت انگیزه مربوط به درآمد برای واکسیناسیون دارند. با توجه به میزان کم بازپرداخت در واکسیناسیون ، و زمان بی رویه لازم برای آموزش والدین و بیماران در مورد این مسئله ، اکثر اسناد در واکسن زدن ضرر دارند.

دامپزشکان چنین نیست. وقتی واکسن را رد می کنید ضرر می کنیم ، فقط به این دلیل که از نظر تاریخی ، این یک راننده بزرگ برای بازدیدهای سالانه بوده است. بنابراین گرچه ما خوشحال می شویم که به هوی و هوس واکسن شما بپردازیم ، ما تمایل داریم این کار را بیشتر انجام دهیم زیرا می دانیم:

1. حیوان خانگی شما واکسن هایی دریافت کرده است که در بسیاری از موارد برای مدت زمان طولانی تری از آنچه تولید کننده اثبات می کند موثر است.این واقعیت را می توان تا حدی با یک آزمایش ساده نشان داد - هنگامی که ما خون را برای "تیتر" آنتی بادی می گیریم تا سطح آنتی بادی قابل توجهی را در زمان واکسیناسیون مجدد برنامه ریزی شده نشان دهیم.

2. حیوان خانگی شما ممکن است در معرض طیف گسترده ای از اعضای دیگر گونه خود (در صورت وجود) قرار نگیرد.در این موارد می توان با خیال راحت از واکسیناسیون چشم پوشی کرد. تنها مسئله ، از نظر عفونت ، مربوط به از دست دادن احتمالی (حیوان خانگی شما) ، مسئله هاری است (اثبات اینکه حیوان خانگی شما وقتی کارمندان دامپزشک یا بازدید کننده خانگی را گاز می گیرد سخت نیست) و قرار گرفتن در معرض تصادف به حیوانات دیگر

3. ما باید شما را راضی نگه داریم تا شما را به عنوان مشتری حفظ کنیم.من گمان می کنم که طبیعت رقابتی تر دامپزشکی خرده فروشی و بدون هزینه خدمات حداقل تا حدی مسئول آنچه دکتر تنپنی می نامد ، صاحبان حیوانات خانگی "عرض جغرافیایی" باید راحت نگرانی های خود را در مورد واکسیناسیون بیان کنند. به یاد داشته باشید ، مشتریان دامپزشکی در ازای خدمات به ما پول می دهند ، نه از طریق شخص ثالث (به عنوان مثال ، بیمه درمانی). این نیز در چگونگی ارزش گذاری شما به عنوان مشتری تأثیر می گذارد.

4- هنگامی که بیماران ما به بیماری هایی مبتلا می شوند که به راحتی واکسینه شده اند ، مسئولیت قانونی دامپزشکی به هیچ وجه قابل مقایسه با آنچه یک ارائه دهنده انسان با آن روبرو است نیست. یک کودک نوپا را در نظر بگیرید که دارای یک بیماری تند و زننده و قابل پیشگیری است. عواقب قانونی برای سندی که به طور ضمنی یا غیر از این ، نسبت به عدم واکسیناسیون این کودک رضایت داشته باشد ، چه خواهد بود؟ آیا لازم است بیشتر بگویم؟

من از گفتن آن متنفرم ، اما در حالی که من قبول دارم که حرفه من بیشتر به نگرانی های واکسیناسیون پاسخ می دهد ، دلایل فوق به روشنی دلیل آن را توضیح می دهد. همه اینها به پول و منافع شخصی مربوط نیست. بدیهی است ، تمایل ما به گوش دادن به صحبت های مشتری هایمان و اختصاص دادن وقت برای شخصی سازی رویكرد پزشكی خود - برای واكسن ها یا هر چیز دیگری - صحبت از چیزی است كه در دامپزشكی بسیار خوب عمل می كند.

مطمئناً انگیزه سود کمک می کند ، اما من می خواهم فکر کنم اینجا کارهای بیشتری وجود دارد. علی رغم ملاحظات و اخطارهای من ، در آخر من در این مورد با دکتر تنپنی هستم:

اگر پزشکان حیوانات می توانند با مالکان کار کنند تا برنامه واکسیناسیون را شخصی کنند ، برای جلوگیری از واکسیناسیون بیش از حد با عنوان های واکسن ، و تشویق مراقبت های مشارکتی ، پزشکان انسانی نیز باید همان کار را شروع کنند. والدین باید مراقبت هایی را بخواهند که به اندازه حیوانات خانگی آنها برای فرزندان مفید باشد.

اغراق آمیز است ، شاید (به خصوص با توجه به اتکا به عناوین) ، اما این نکته مهم است. یک اندازه برای همه مناسب نیست ، خواه در مورد داروی انسانی صحبت کنیم یا دامپزشکی.

دکتر پتی خولی

_{هنر روز: "گربه در مقابل سگ قسمت 1" توسط دیوید ون اوست}