آلودگی به کنه در موش صحرایی

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

آلودگی به اکتوپارازیت کنه در موش صحرایی

آلودگی به کنه در موش های صحرایی بسیار شایع است. در شرایط عادی کنه ها به تعداد کم وجود دارند و میزبان خود را اذیت نمی کنند. با این حال ، هنگامی که تعداد آنها افزایش یابد ، می توانند به یک مسئله تبدیل شوند. این به طور معمول هنگامی اتفاق می افتد که موش صحرایی استرس داشته باشد ، به دلیل بیماری های دیگر ایمنی بدن کاهش یافته باشد و / یا نتواند از طریق نظافت طبیعی تعداد را کاهش دهد.

خوشبختانه اکثر کنه های پوستی خونخوار نیستند و اغلب هیچ علامت قابل مشاهده ای ندارند. به همین دلیل ، وجود کنه ها و حتی آلودگی به کنه ها در واقع یک مشکل جدی برای سلامتی نیست.

علائم و انواع

علائم کنه های بیش از حد معمولاً به صورت التهاب پوست و افزایش نیاز به خراش ارائه می شود. در موارد نادر ، تحریک و خارش می تواند به حدی شدید باشد که موش می تواند پوست خود را خراش دهد تا زمانی که سایش ایجاد شود ، محیطی ایجاد شود که در آن عفونت پوستی ایجاد شود. کنه ها به صورت لکه های سفید در زیر خز ، نزدیک فولیکول مو روی پوست ظاهر می شوند - اغلب روی شانه ها ، گردن و صورت موش های آسیب دیده.

علل

کنه ها به طور معمول به تعداد کم وجود دارند و مشکلی ایجاد نمی کنند ، بنابراین صرف وجود کنه ها نباید نگران کننده باشد. وقتی موش دچار استرس می شود و یا از یک بیماری بیمار رنج می برد که باعث کاهش سیستم ایمنی بدن می شود ، باعث نگرانی می شود ، زیرا این سیستم ایمنی است - همراه با خود نظافت طبیعی - که تعداد کنه ها را در محدوده طبیعی نگه می دارد. وقتی سیستم ایمنی بدن پایین است و یا موش صحرایی از بیماری دیگری ضعیف شده و قادر به نظافت طبیعی نیست ، جمعیت کنه ها می توانند تا حدی رشد کنند که برخی از عوارض پوست را ایجاد کند. در این مرحله است که قبل از اینکه منجر به مشکلات بعدی شود ، باید برای درمان آلودگی اقدام شود.

تشخیص

دامپزشک با در نظر گرفتن سابقه سابقه و شروع علائمی که برای دامپزشک توصیف کرده اید ، یک آزمایش کامل روی موش شما انجام می دهد. علائم بالینی مشاهده شده و توصیف شده توسط شما به پزشک کمک می کند تا میزان شدت آلودگی را تشخیص دهد. دامپزشک با استفاده از یک ابزار بزرگنمایی قادر خواهد بود از طریق بازرسی بصری از پوست و خز موش شما آلودگی به کنه را تشخیص دهد ، اما همچنین تمایز آلودگی به کنه از آلودگی به سایر اکتوپارازیت هایی که ممکن است در پوست موش شما ساکن باشند نیز مهم خواهد بود - برخی از آنها می توانند برای سلامتی موش شما مضر باشند.

تراشیدن پوست ممکن است برای تمایز نوع کنه موجود لازم باشد. وجود کنه به تنهایی جای نگرانی نیست ، اما تعداد زیادی یا کنه و تخم کنه روی پوست موش شما دلیلی برای تشخیص آلودگی و تجویز درمان خواهد بود.

رفتار

مانند سایر موارد آلودگی خارج رحمی ، آلودگی به کنه با استفاده موضعی از گرد و غبار و اسپری های دارویی کشنده انگل درمان می شود. بعضی اوقات دارو ممکن است به صورت محلول باشد تا از طریق آب آشامیدنی به صورت خوراکی تجویز شود. دامپزشک بسته به شدت آلودگی به شما در مورد روش مناسب تجویز می کند.

زندگی و مدیریت

استفاده بیش از حد از انگلها گاهی اوقات منجر به عوارضی می شود. بنابراین مهم است که به توصیه دامپزشک در مورد استفاده از انگل برای از بین بردن گرد و غبار و اسپری های دارویی که برای موش حیوان خانگی شما تجویز شده است ، توجه کنید.

در شرایط عادی ، لازم است که موش حیوان خانگی خود را به طور منظم از نظر علائم بیماری کنترل کنید ، زیرا حتی بیماری های جزئی یا عوامل استرس زا می توانند باعث افزایش تعداد کنه هایی در سطح پوست شوند. همچنین تمیز و ضد عفونی کردن قفس موش صحرایی و محیط اطراف آن بسیار مهم است تا کنه ها و تخمهای آنها امکان جمع شدن بیش از حد را نداشته باشند.

جلوگیری

با تمیز کردن و ضد عفونی کردن معمول قفس هایی که موش ها در آن قرار دارند ، یک محیط زندگی تمیز برای موش های خود حفظ کنید. مراقبت مناسب ، تغذیه متعادل و محافظت از موش در برابر شرایط استرس زا نیز می تواند به جلوگیری از آلودگی کنه در موش های خانگی خانگی کمک کند.