رفتار پرخاشگرانه در سگ ها: یک داستان شخصی

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

توسط T. J. Dunn ، جونیور ، DVM

در زیر ایمیلی است که از یک صاحب سگ ناراحت دریافت کردم و در تلاش برای حل مشکل ترس / پرخاشگری در یک سگ فرزندخوانده بود. این پرونده نتیجه گیری ناگواری برای سگ داشت. با این حال ، مطمئناً تصمیم خانواده در مورد اتانسیون سگ از آسیب حتمی و اجتناب ناپذیر یکی از اعضای خانواده یا همسایه جلوگیری کرد.

احساس شخصی من این است که وقتی با آسیب خاصی به انسان روبرو می شویم یا اوتازازی را برای حیوان خانگی انجام می دهیم … بهداشت و ایمنی انسان اولویت دارد. این یک وضعیت "بدون پیروزی" برای خانواده و سگ است. اما زندگی در ترس دائمی از آسیب دیدگی ناشی از حمله غیرقابل پیش بینی و غیرقابل پیش بینی توسط یک حیوان ، کیفیت زندگی کسی را واقعاً کاهش می دهد.

سUال:

دکتر دان عزیز ،

خانواده ما اخیراً تجربه وحشتناکی را با هاسکی سیبری که خریداری کردیم تجربه کردند. کوتاه و کوتاه مدت آن وقتی است که توله سگ 7 ماهه بود او بی پروا به من حمله کرد. ما او را نزد دامپزشک بردیم تا وی را معاینه کند … از نظر جسمی حال او خوب بود و دامپزشک یک متخصص رفتار را به او توصیه کرد.

ما هزینه های زیادی را برای خدمات او پرداختیم ، که بسیار حرفه ای بود و من معتقدم که او به اندازه تلاش ما با سگ تلاش کرد. ما توله سگ را عقیم کردیم و 4 روز بعد سگ کاملاً دیوانه شد و طی چند ساعت به من ، پسرم و شوهر حمله کرد. او را آرام کردیم و به دامپزشکی بردیم. آنها اتانازی را برای او توصیه کردند و ما باید توافق کنیم. بیش از دو ماه او چهار بار به ما "حمله" کرد ، بدون ذکر همه قسمت های غرغر کردن و غیره. من همین الان مقاله شما را در مورد این رفتار پرخاشگرانه دیدم.

احساس کردم آن را برای من نوشتی !!!

با این حال من یک سوال دارم. حدس می زنم هنوز از گناه رنج می برم و دلم برایش تنگ شده است. دامپزشک گفت که اسکن و آزمایش گران مغز واقعاً ارزش آن را نخواهد داشت زیرا در چنین سگ جوانی با 10 ماه سن احتمال بروز تغییرات ساختاری بسیار غیرممکن است. در آن زمان دلهره و دانستن نتیجه کار تغییری در آنچه که باید انجام دهیم تغییر نمی دهد ، ما توافق کردیم که مغز را آزمایش نکنیم. صفات مادرزادی یا ارثی چیست و آیا می توان آنها را به طور قطع در توله سگ جوان تشخیص داد؟ من از کمک شما قدردانی می کنم وب سایت عالی

متشکرم ، مری آن بی.

پاسخ:

سلام مریم آن ،

شما و خانواده خود مطمئناً در تلاش برای درک و اصلاح مشکلات رفتاری سگ دورتر از بیشتر افراد هستید. س Yourال شما در مورد بررسی مغز نیز قابل درک است ، اما من با دامپزشک شما موافقم که احتمال اینکه سگ دارای علائم جسمی باشد که از طریق کالبد شکافی ، MRI یا CT Scan قابل تشخیص است تقریباً صفر است.

بعضی از سگ ها و انسان ها نیز به سادگی واکنش های نامناسبی نسبت به محیط خود نشان می دهند. تصور کنید که این یک اسکیزوفرنی در انسان است که هیچ کمکی از مشاوره یا "درک ترحم" چیزی را که بیمار به عنوان واقعیت درک می کند تغییر نمی دهد. سگ شما به شکلی رفتار می کرد که فکر می کرد سگ برای تهدیدی مناسب مناسب است … حتی اگر هیچ تهدیدی وجود نداشته باشد. برای سگ یک تهدید واقعی و یک واکنش به همان اندازه واقعی و خطرناک وجود دارد. دعوا نکنید و سعی نکنید ناراحتی را انکار کنید و از نتیجه نهایی دلسرد شوید … احساس طبیعی بودن شما کاملاً طبیعی است. اما افتخار کنید که به اندازه کافی نیرومند بوده اید و می توانید تنها تصمیمی را بگیرید که یک انسان منطقی می تواند با توجه به آسیب احتمالی جدی و دائمی که سگ می تواند داشته باشد ، بگیرید. واقعیت این است که در چنین شرایطی رفاه انسان باید بر سگ اولویت داشته باشد در حالی که گزینه دیگری وجود ندارد.

همچنین ممکن است دوست داشته باشید یکی دیگر از مقالات من را با عنوان نامه ای از آنی بخوانید.

بهترین آرزوها،

و در این واقعیت که از یک مصدومیت غم انگیز احتمالی که مطمئناً اتفاق افتاده است جلوگیری کردید ، آرام باشید.

دکتر دان