همه به فضای خود نیاز دارند

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

حداقل روزی یک بار در محل کار خود با بیماری روبرو می شوم که نیاز به آن دارد ، اما نمی تواند در مجاورت صاحب خود باشد. گاهی اوقات ، سگها باید محصور شوند زیرا آنها نسبت به افراد ناآشنا پرخاشگر هستند و نمی توانند با آنها تعامل کنند. دیگران وقتی تنها می مانند خانه مالک را خراب می کنند. برخی از سگها به نوزاد جدید عادت ندارند و هنوز آماده تعامل با کودک کوچک نیستند. بعضی از این سگها هرگز به عنوان توله سگ آموزش ندیده اند که زندانی بودن را بپذیرند و وقت تنها را بدانند. دیگران نتوانستند به عنوان توله سگ محصور شوند زیرا آنها چنان واکنشی نشان دادند که صاحبخانه فقط منصرف شد. هنوز دیگران ارتباط منفی با جعبه برقرار کرده اند.

آموزش حبس مهارت لازم برای هر توله سگ است. آموزش حبس به سگ شما می آموزد که می تواند از شما دور باشد و لازم نیست استرس زا باشد - حتی می تواند سرگرم کننده باشد. این یک درس ارزشمند برای توله سگ شما است. ما همه وقت این نوع درس ها را به بچه هایمان می آموزیم ، مگر نه؟ (شرمنده ام که اعتراف می کنم ، اما پذیرفتن دور بودن از مدرسه برای دخترم آسانتر از پذیرفتن من بود!)

بسیاری از اوقات ممکن است بخواهید توله سگ خود را حبس کنید. ممکن است او را برای ایمن نگه داشتن او محدود کنید تا بدانید که وقتی تنهاست ، به خودش آسیب نمی رساند. او را برای اقامت در دفتر دامپزشک آماده کنیم. برای خانه داری او برای جلوگیری از فرار او در حالی که کسی در خانه شما کار می کند. و با ایمنی و راحتی با هواپیما ، قطار و اتومبیل سفر کنیم. مناطق حبس شده ، چه جعبه های مسافرتی ، کیسه های مسافرتی یا خودکار ورزشی ، از سگ خود مکانی دنج را برای لذت بردن از جویدن استخوان ها و سایر چیزهای خوب خود بدون اینکه کسی او را آزار دهد ، در اختیار او قرار دهید. آیا همه ما نباید اینقدر خوش شانس باشیم که مکانی به معنای آرامش و سکوت داشته باشیم؟

منطقه ای که برای محدود کردن سگ خود انتخاب می کنید به اندازه کاری که برای کمک به سگ خود از بودن در آنجا انجام می دهید مهم نیست. با تغذیه توله سگ خود از وعده های غذایی خود در فضای حبس خود شروع کنید تا او بفهمد اتفاقات خوبی در آنجا می افتد. پراکندگی هر روز در آن منطقه معالجه می کند تا وقتی که در آن فضا گشت و گذار می کند ، یک سورپرایز فوق العاده داشته باشد. همچنین در آن فضا هرگونه اسباب بازی ، استخوان یا جویدنی جدید به او بدهید. این کار را بکنید تا همه چیز خوب از جایگاه ویژه او ناشی شود.

یک بار در روز ، سگ خود را برای مدت چند دقیقه در منطقه مخصوص خود محدود کنید با چیزی عالی مانند یک اسباب بازی غذایی پر از مواد غذایی کنسرو شده هنگامی که در خانه هستید. این به او کمک می کند تا درک کند که منطقه حبس همیشه با عزیمت شما ارتباط ندارد. اگر او برای مدت کوتاهی پارس می کند ، کاملاً او را نادیده بگیرید. او را صدا نکنید تا او را دلجویی کنید یا برای تنبیه او سر او فریاد بزنید. فقط او را نادیده بگیرید. اگر او بیش از ده دقیقه پارس کند و چیز خارق العاده ای برای جویدن به او بسپارید ، ممکن است "اضطراب حبس" داشته باشد.

بعضی از توله سگ ها را نمی توان جعبه بندی کرد و یا حتی محدود کرد. این مشکل اضطراب حصر یا سرخوردگی سد نام دارد. گاهی اوقات تشخیص توله هایی که یاد گرفته اند جعبه جای بدی است دشوار است زیرا با یک رویداد آسیب زا مانند عزیمت مالک یا رعد و برق از توله هایی که دارای اضطراب حبس هستند همراه است. سگهایی که دچار اضطراب حبس هستند از زمان توله سگ حبس می شوند. آنها فقط بخاطر توجه پارس نمی كنند ، آنها ساعتها گریه می كنند ، در جعبه پنجه می گذارند و آب دهان خود را ترشح می كنند. برای این سگها ، محوطه بزرگتری که به جای درب بسته با دروازه کودک بسته می شود ، مکان خوبی برای شروع است. این توله سگها برای پذیرش حبس بدون صاحب برای افزایش آرام مدت زمان به پاداش زیادی نیاز دارند. سپس ، وقتی توله سگ شرطی می شود تا در جای خود بماند ، می توان فضا را کوچکتر و کوچکتر کرد. واقع بینانه است که اکثر این سگها هرگز قادر به ترخیص نخواهند بود ، اما می توان آنها را با خوشحالی محصور کرد.

حبس بی رحمانه نیست ؛ این یک هدیه به سگ شما است. این هدیه استقلال و امنیت است ، این درک است که او حتی اگر با شما نباشد خوب خواهد بود.

دکتر لیزا رادوستا