گیجی با بیماری کوشینگ

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

هفته گذشته ، MiamiAngel خواستار نظر من در مورد بیماری کوشینگ ، یا به اصطلاح hyperadrenocorticism بود. خوشحالم که موظف شدم

همانطور که متاسفانه MiamiAngel فهمیده است ، تشخیص بیماری کوشینگ همیشه آسان نیست. اول از همه ، علائم ممکن است تا حدی سحابی باشد و در بیماری های دیگر نیز مشاهده شود. علائم کلاسیک بیماری کوشینگ عبارتند از:

• افزایش اشتها
• افزایش تشنگی و دفع ادرار
• کیفیت پایین کت
• مشکلات پوستی
• عفونت های مکرر
• تنبلی
• ضعف عضلانی
• ظاهری شکم گلدان
• تغییرات نورولوژیک در هیپرآدرنوسورتیک وابسته به هیپوفیز پیشرفته

به خاطر داشته باشید که هر سگ کوشینگوئید لزوماً همه این علائم را ندارد.

علت اصلی Cushing’s تولید بیش از حد هورمون کورتیزول یا استفاده بیش از حد از داروهای کورتون مانند پردنیزون است. بیشتر کورتیزول در بدن توسط غدد فوق کلیوی ساخته می شود. اگر تومور آدرنال وجود داشته باشد ، می تواند بیش از حد هورمون ترشح کند. تومورهای آدرنال مسئول حدود 20 درصد موارد کوشینگ در سگها ، معمولاً در نژادهای بزرگتر هستند.

تومور در غده هیپوفیز ، واقع در مغز ، همچنین می تواند غدد فوق کلیه را تحریک کرده و بیش از حد طبیعی کورتیزول تولید کند. تومورهای هیپوفیز مسئول حدود 80 درصد موارد طبیعی بیماری کوشینگ هستند.

من وقتی بیماری دارم که علائم مشکوک از این قبیل را نشان می دهد ، بیماری کوشینگ را تشخیص می دهم:

1. یک پانل شیمی خون ، شمارش کامل سلول های خونی ، آنالیز ادرار و هر آزمایشگاهی دیگر (به عنوان مثال ، آزمایش کرم قلب یا آزمایش مدفوع) که ممکن است براساس معاینه و شرح حال جسمی سگ درخواست شود ، اجرا کنید. نتایج باید به سمت (به عنوان مثال ، افزایش سطح آلکالن فسفاتاز و یک لکوگرام استرس) یا به دور از کوشینگ باشد.

2. من یک نمونه ادرار را برای آزمایش کورتیزول ذخیره می کنم: آزمایش نسبت کراتینین. اگر نتایج طبیعی باشد ، بیماری کوشینگ بسیار بعید است. در صورت بالا آمدن ، بیماری کوشینگ ممکن است ، اما به طور قطعی تشخیص داده نمی شود ، زیرا سایر بیماری ها می توانند همان نتیجه را ایجاد کنند.

3. شناسایی بیشتر موارد (اما نه همه) بیماری کوشینگ و تعیین وجود بیماری هیپوفیز یا غده فوق کلیوی (که برای انتخاب روش صحیح درمان مهم است) با ترکیبی از آزمایش تحریک ACTH ، کم دوز آزمون سرکوب دگزامتازون ، تست سرکوب دگزامتازون با دوز بالا و / یا سونوگرافی شکم. چه آزمایشی را من به ترتیب ترتیب انجام می دهم ، بر اساس ارائه یک سگ است و اینکه آیا صاحب آن می خواهد یک تشخیص سریع و کامل داشته باشد یا ترجیح می دهد یک رویکرد مرحله ای داشته باشد و به طور بالقوه از هزینه یک آزمایش غیرضروری جلوگیری می کند.

ما در مورد درمان بیماری کوشینگ گزینه هایی داریم. اگر علائم سگ خیلی جدی نباشد ، (به عنوان مثال او بیشتر نفس نفس می زند اما در غیر این صورت طبیعی است) ، ممکن است درمان توجیه نشود مگر اینکه مشکلات با گذشت زمان بدتر شوند. شکل هیپوفیز این بیماری معمولاً با میتوتان یا تریلوستان درمان می شود که هر دو تولید کورتیزول را سرکوب می کنند. داروی سلژلین همچنین می تواند برای کنترل علائم مرتبط با کوشینگ استفاده شود اما به اندازه میوتان یا تریلوستان موثر نیست. تومورهای غیر تهاجمی غده فوق کلیه بهتر است با جراحی کنار بیایند. اگر جراحی گزینه ای نباشد ، داروهای فوق الذکر برای فرم فوق کلیوی این بیماری مفید هستند.

نظارت دقیق بر سگهایی که تحت درمان Cushing قرار دارند ضروری است. هدف ما سرکوب تولید کورتیزول به اندازه کافی برای سالم نگه داشتن حیوانات خانگی است ، اما نه آنقدر که مشکل معکوس ایجاد کنیم - hypoadrenocorticism یا بیماری آدیسون.

انتظار می رود سگ های مبتلا به بیماری کوشینگ پس از تشخیص با درمان مناسب و کمی شانس ، سه سال یا حتی بیشتر عمر کنند ، اما باید به خاطر داشت که گرچه این یک بیماری است که اغلب می تواند با موفقیت کنترل شود ، اما بندرت درمان شده

دکتر جنیفر کوتس