بیماری لایم: تأثیرات ناگوار بر حیوانات خانگی و ما

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

من که در دامپزشکی در دو سواحل شرقی و غربی عمل کرده ام ، شاهد تأثیر باکتری ها ، ارگانیسم های قارچی ، انگلی و ویروسی بر سلامتی بیمارانم بوده ام. با این حال ، تعداد کمی به اندازه بیماری لایم ، یکی از شایع ترین بیماری های کنه در جهان ، وحشت دارند.

من چندین بار هنگام زندگی در واشنگتن دی سی ، بیماری لایم را - یک بیماری باکتریایی ناشی از بورلیا بورگدورفری - درمان کردم ، اما هرگز در لس آنجلس نبودم. از آنجا که آب و هوای گرم و خشک جنوب کالیفرنیا از چرخه زندگی کنه و همچنین از آب و هوای فصلی گرم و مرطوب کت شرقی پشتیبانی نمی کند ، اکثر بیماران من به ندرت توسط کنه گزیده می شوند یا به بیماری های منتقله از طریق کنه مبتلا می شوند. با این وجود من هنوز هم استفاده از محصولات ضد اکتوپارازیت و انتخاب شیوه زندگی برای جلوگیری از ورود اشکالات شیوع بیماری به حیوانات خانگی ما را توصیه می کنم. آنچه ممکن است شما ندانید این است که ما همچنین باید در هنگام مقابله با این بیماری بالقوه تهدیدکننده زندگی و اغلب مزمن ، اقدامات احتیاطی خاصی را انجام دهیم.

من از بچگی در East Lyme، CT زندگی می کردم اما خوش شانس بودم که در طول مدت حضورم در آنجا یا در سایر مناطق آندمیک کنه هرگز به این بیماری نرسیدم. برادرم آنقدر خوش شانس نبود. وی از کودکی یک مورد خفیف از بیماری لایم داشت ، اما کاملاً بهبود یافت. نیکی موستاکی ، دوست خوب و همکار رسانه حیوانات خانگی ، نیز چندان خوش شانس نبود. او هنوز مبارزات روزمره برای مدیریت بیماری مزمن بیماری لایم را تحمل می کند.

در موارد بسیاری ، من علائم بالینی تب ، بی حالی ، درد عضلانی و مفصلی ، کاهش اشتها و موارد دیگر را در سگ ها دیده ام ، اما من هرگز فردی را تشخیص و درمان نکرده ام. بنابراین با توجه به اینکه ماه مه ماه آگاهی از بیماری لایم است ، من با استادکی تماس گرفتم تا از تجربه اول شخص او در تحمل سختی های مرتبط با بیماری لایم مطلع شوم.

1. اولین علائم بالینی بیماری لایم که تجربه کرده اید چه بوده و هنوز هم وجود دارد؟

حدود سه روز پس از گزش کنه (که به هیچ وجه فکر نمی کردم ، زیرا بارها توسط کنه های سگ گزیده شده باشد ، و متوجه نشدم که کنه آهو است) ، به بیماری گندم مبتلا شدم. بعد از هفت روز کمی بهتر شدم اما دوباره بدتر شدم. من اکنون می دانم که این علامت به دلیل بیماری لایم نبوده است ، بلکه به دلیل یکی از عفونت های مشترکی است که همراه با لایم گرفتار شدم: تب کلورادو تیک ، یک ویروس که خود حل می شود. بعد از حدود دو هفته حالم بهتر شد. سپس ، یک روز صبح احساس وحشتناکی از خواب بیدار شدم. سعی کردم بلند شوم و فهمیدم که از سمت چپ فلج شده ام ، نابینا هستم و نمی توانم صحبت کنم. می توانستم فکر کنم ، اما بدنم کار نمی کرد. این علائم چشمگیرترین علائمی بودند که با گذشت روز برطرف شدند. خودم را کشیدم پیش یک متخصص مغز و اعصاب ، که گفت مشکلی ندارم.

پس از آن ، علائم من شامل خستگی عمیق ، میگرن (به مدت 10 ماه) ، اختلالات بینایی ، ضعف در سمت چپ ، مه مغز ، عدم دسترسی به زبان ، عدم توانایی در تایپ (کلمات به هم ریخته بیرون آمدند) ، صدای زنگ بسیار زیاد در گوش ، تعادل و راه رفتن ، لرزش ، تشنج ، گردن منقطع ، حالت خواب آلودگی ، بی خوابی ، از دست دادن حافظه ، عدم توانایی در تمرکز ، توهم ، لکنت / مشکل در صحبت کردن ، بی حسی در دست چپ / عدم استفاده از دست چپ ، فراموش کردن نحوه انجام کارهای روزمره ، گم شدن در مناطقی که با آنها آشنا بودم ، درجه حرارت پایین بدن و تپش قلب و سایر موارد. مورد من همه عصبی است ، بنابراین آنها آن را Neuroborreliosis می نامند ، زیرا باکتریهای Lyme ، که یک اسپیروشیت است (مانند مارپیچ) ، بورلیا نامیده می شود.

بعد از 18 ماه درمان ، روزهای طلایی دارم ، گاهی هفته ها ، جایی که احساس می کنم طبیعی است. کامل نیست ، اما به طرز وحشتناکی بیمار نیست. در بیشتر موارد من هنوز با علائم دست و پنجه نرم می کنم ، اما اکنون این علائم به جای سی و شش علائم شش تا هشت است. من همچنین با تب خال خال کوهی ، تب بازگشتی ، تب خراش گربه ، تب تیروئید و تب کلرادو تشخیص داده شدم. اینها تنها چند مورد از "بیماری های پاداش" ، عفونت های مشترک است که بسیاری از بیماران مبتلا به بیماری لایم از همان گزش اولیه کنه به آن مبتلا می شوند. من هنوز علائم تب خراش گربه (بارتونلا) را دارم - این عفونت دیگری است که درمان و از بین بردن آن دشوار است.

2. درمان های بیماری لایم که دریافت کردید چه بود و آیا موفقیت آمیز بود؟

نه ماه طول کشید و 17 پزشک (از جمله سه ارزیابی اورژانس) برای دستیابی به تشخیص بیماری لایم (بیماری لایم) ، بیماری ای که باید به طور گسترده تری در میان پزشکان درک شود ، طول کشید. دامپزشکان اطلاعات بیشتری در مورد این بیماری دارند. سرانجام پزشکی با سواد لایم پیدا کردم که به راحتی لایم را تشخیص داد. قبل از آن ، من داروهای مختلفی را برای بیماری های تشخیص داده نشده مصرف می کردم.

من با پنج ماه داکسی سایکلین شروع کردم و پیشرفت زیادی کردم ، اما بدون رنج فراوان. با لایم ، شما فقط "بهتر نمی شوید". شما قبل از بهتر شدن بدتر می شوید ، پدیده ای به نام واکنش هرگزهایمر (یا هرکس) که به آن بحران بهبودی نیز می گویند.

چند ماه آنتی بیوتیک داخل وریدی و تزریق ویتامین انجام دادم. سپس من ترکیبی از آزیترومایسین و سفتین را شروع کردم و نزدیک به یک سال است که در آن استفاده می کنم. وقتی می خواهم از آنها دور شوم ، ظرف سه روز دوباره در رختخوابم و قادر به فعالیت نیستم. بدیهی است که پزشکان برخی از فعالیتهای باکتریایی را از بین می برند ، اما در واقع به طور کامل اشکالات را از بین نمی برند. من همچنین این آنتی بیوتیک ها را با مترونیدازول (Flagyl) پالس کرده ام ، که قرار است کیست هایی را که باکتریهای بورلیا برای محافظت از خود ایجاد می کنند ، از بین ببرد. وقتی این کار را می کردم کمی بهتر شدم و ممکن است دوباره این کار را انجام دهم.

3. آیا تا به حال حیوان خانگی به بیماری لایم آلوده شده اید؟

همه سگهای من هر ساله آزمایش لیم می کنند و همه منفی بوده اند ، اما من گمان می کنم عزیزم پپر ، که از آن زمان درگذشته است ، به بابزیا (باکتری دیگری منتقل شده توسط کنه) مبتلا شده است و هرگز تحت درمان قرار نگرفته است.

من برای سگهای لایم بسیار متاسفم زیرا آنها نمی توانند به صاحبان خود بگویند که چقدر احساس بدی دارند. فقط می توانم امیدوارم که بیشتر دامپزشکان در مورد علائم این بیماری در حیوانات خانگی به روز باشند.

4- توصیه شما برای افرادی که به بیماری لایم آلوده شده اند چیست؟

تنها چیزی که بیماران لایم باید بیش از حد داشته باشند صبر است. این یک عفونت بسیار دشوار است که به محض ورود به مغز و مفاصل شما بهبود می یابد. همچنین ، اگر موفق به یافتن پزشکی برای درمان به روش مناسب خود شوید خوش شانس هستید - اگر می توانید این بیماری را درک کنید ، بسیاری از پزشکان حتی به وجود این بیماری اعتقاد ندارند. این بیماری در تمام 48 ایالت پایین و در بسیاری از نقاط دیگر جهان وجود دارد.

دکتر پاتریک ماهانی