چگونه حوزه دامپزشکی طی 150 سال به طور چشمگیری تغییر کرده است

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

امسال 150 سالگی AVMA (انجمن پزشکی دامپزشکی آمریکا) ، سازمان اصلی حرفه ای دامپزشکی در ایالات متحده است. اکثر دامپزشکان در این کشور عضو هستند و با پرداخت حق عضویت سالانه ، دو بار ماهانه مجله Journal of انجمن پزشکی دامپزشکی آمریکا (معروف به JAVMA) و همچنین دسترسی به بسیاری از موضوعات در وب سایت AVMA و قیمت تخفیف شده برای کنفرانس سالانه AVMA.

AVMA برای مطالعه و گزارش روند حرفه دامپزشکی ، از اعضای خود نظرسنجی های دوره ای انجام می دهد. JAVMA اخیراً نتایج منتخبی از برخی نظرسنجی های انجام شده در قرن گذشته را منتشر کرده است و من مایلم برخی از این داده ها را با شما در میان بگذارم تا به شما کمک کند تا تغییر در دامپزشکی در 150 سال گذشته را نشان دهد.

بسیاری از دارندگان حیوانات خانگی از این موضوع آگاه هستند که تعداد زنان در دامپزشکی طی چند دهه گذشته منفجر شده است. به طور رسمی ، در سال 2011 ، تعداد اعضای زن AVMA دو برابر اعضای مرد بود. این تغییر یک شبه اتفاق نیفتاده است. با تعداد اعضای AVMA زن در سال 1965 به کمتر از 300 ، تعداد آنها بین 1975 و 1985 به سرعت افزایش یافت ، جایی که یک نقطه عطف وجود داشت: در طول سال تحصیلی 1985 تا 1986 ، برای اولین بار ، تعداد زنان در کالج های دامپزشکی در ایالات متحده بیش از مردان بود. اگر این اطلاعات را به صورت یک نمودار خطی تصور کنید ، پس از سال 1985 تعداد مردان در دانشکده های دامپزشکی به آرامی اما به طور پیوسته کاهش یافته است در حالی که تعداد زنان به سرعت افزایش می یابد.

بسیاری از دارندگان دام ممکن است از تغییر دیگری که به تدریج در حرفه دامپزشکی در این کشور صورت گرفته اطلاع داشته باشند. تعداد پزشکان حیوانات کوچک همچنان رو به افزایش است در حالی که دامپزشکان بزرگ حیوانات نسبتاً کاهش می یابند. این یک مفهوم جالب برای من است و من فکر می کنم این صحبت از موارد مختلفی است که هم از لحاظ اقتصادی اقتصادی و کشاورزی در ایالات متحده اتفاق می افتد.

اولاً ، با توجه به توجه به رفاه حیوانات و پیوند حیوانات انسانی با تغییر در نحوه مشاهده عموم مردم حیوانات خانگی ، من فکر می کنم فرهنگی ایجاد کرده است که تمایل بیشتری به پرداخت هزینه خدمات دامپزشکی حیوانات کوچک نسبت به قبل دارد. این امر ، در کنار افزایش متوسط درآمد قابل استفاده ، صاحبان حیوانات خانگی را بر آن داشته است تا بهترین مراقبت های دامپزشکی را از حیوانات کوچک خود ارائه دهند.

ثانیاً ، بسیاری از مزارع طی سالیان متمادی کنگره هایی تشکیل داده اند. شرکت های بزرگ لبنی با 5،000 رئیس دارای یک یا دو دامپزشک هستند که فقط در مزرعه خود کار می کنند ، جایی که در دهه های گذشته این تعداد در بیش از صدها مایل در مزارع کوچک کوچک پخش شده است و به پرسنل دامپزشکی بیشتری احتیاج دارند. همین امر برای تولیدکنندگان بزرگ خوک ، شرکت های طیور و صنایع گاو خوراک دام پیش می رود. چه با "کشاورزی بزرگ" موافق باشید و چه نباشید ، این امر کاملاً در ایالات متحده جا افتاده و بر فرسایش و خروج نیروی کار دامپزشکی تأثیر می گذارد.

AVMA گزارش می دهد که در سال 1931 ، گاو 38 درصد از وقت دامپزشک ، اسبها 19 درصد و حیوانات کوچک 24 درصد از وقت مصرف کردند. این را با اعداد مربوط به سال 1990 مقایسه کنید و گاوها اکنون به "حیوان بزرگ" تبدیل می شوند که فقط 17 درصد ، اسب ها 4 درصد و حیوانات کوچک 53 درصد سهم شیر را دارند. به خاطر داشته باشید که حتی این داده ها بیش از 20 سال قدمت دارند.

مطمئناً ، مجموعه ای از عوامل در این تغییرات تأثیرگذار است و من حتی شروع به لمس نوک کوه یخ در مورد چرایی ، چگونه ، کجا و چه کسی نکرده ام. اگرچه چنین نظرسنجی هایی پاسخ های ساده ای ارائه می دهند ، اما به نظر من که س theyالات پیچیده تری نیز ایجاد می کنند. آیا تأمل در مورد اینکه 150 سال دیگر شماره AVMA چگونه خواهد بود فکر جالبی نیست؟

dr. anna o’brien