آکرومگالی در گربه ها - نادر اما احتمالاً کمتر تشخیص داده می شود

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

آکرومگالی بیماری بسیار شایع در گربه ها نیست ، اما تحت شرایط خاص دامپزشکان و صاحبان آن باید بیش از آنچه در حال حاضر هستیم از آن آگاهی داشته باشند.

این بیماری در اثر تومور خوش خیم در غده هیپوفیز ایجاد می شود که مقادیر بیش از حد هورمون رشد را ترشح می کند. سطح غیر عادی بالای هورمون رشد در بدن تأثیر دارد. از نظر جسمی ، گربه ها صورت پهن ، پاهای بزرگ ، افزایش توده بدن پیدا می کنند و اغلب فک پایین آنها از کنار فک بالا بیرون می زند ، که باعث می شود دندان های پایین آنها در مقابل دندان های بالایی قرار بگیرند. بخاطر داشته باشید که اینها تغییراتی است که در گربه بالغ اتفاق می افتد ، نه خصوصیاتی است که با بلوغ یک بچه گربه مشخص می شود. آکرومگالی معمولاً گربه های نر در سنین میانسال و مسن تر را تحت تأثیر قرار می دهد.

مهم تر از ظاهر ظاهری ، تغییراتی است که در داخل در جریان است. اندازه بافت های پشت دهان گربه می تواند افزایش یابد و نفس کشیدن را برای آنها سخت کند. هورمون رشد بر عضله قلب تأثیر دارد ، که می تواند منجر به کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک و نارسایی قلبی شود. در مواردی که تومور هیپوفیز به ویژه بزرگ می شود ، می تواند به بافت مغز اطراف فشار وارد کند و منجر به ناهنجاری های عصبی شود.

یکی از بارزترین خصوصیات آکرومگالی این است که تقریباً به طور انحصاری در گربه های مبتلا به دیابت تشخیص داده می شود. این به این دلیل است که هورمون رشد اثر انسولین را تضاد می کند و منجر به افزایش سطح قند خون می شود. واضح است که ، گربه های دیابتی مبتلا به آکرومگالی نیستند. آکرومگالی یک علت نسبتاً نادر دیابت است … و دیابتی که ایجاد می شود نسبت به درمان با دوزهای طبیعی انسولین واکنش نشان نمی دهد.

آکرومگالی معمولاً به صورت عقب به عقب تشخیص داده می شود. یک دامپزشک درمان یک دیابت تازه تشخیص داده شده را شروع می کند و تا زمانی که دوز انسولین گربه به سطح بسیار تکان دهنده ای برسد و بیماری هنوز به خوبی تنظیم نشده باشد ، مکث می کنیم و فکر می کنیم ، "هوم ، اینجا چه خبر است؟"

در دنیای کاملی ، ما باید گربه ها را از نظر آکرومگالی در زمان تشخیص دیابت ارزیابی کنیم. یک راه سریع و کثیف برای انجام این کار توجه ساده بیشتر به وضعیت کلی گربه است. اگر او مرد بزرگی است که کم کاری می کند ، شاخص سو susp ظن ما باید بالا برود. در غیر این صورت ، آکرومگالی به اندازه کافی نادر است که ما احتمالاً می توانیم این احتمال را نادیده بگیریم تا زمانی که به ما برسد و به ما سیلی بزند.

تأیید تشخیص آزمایشی آکرومگالی ساده نیست. از آزمایش خون به نام IGF-1 بیشتر استفاده می شود. سطح IGF-1 با مقادیر مزمن مزمن هورمون رشد افزایش می یابد ، اما درمان انسولین می تواند همین کار را انجام دهد (که از آنجا که گربه های مبتلا به آکرومگالی اغلب در حال درمان دیابت هستند مشکل ساز است) و دیابتی های درمان نشده می توانند به طور کاذب سطح IGF-1 پایین را داشته باشند. MRI یا سی تی اسکن می تواند توده هیپوفیز را شناسایی کند ، اما نشان دهنده ترشح یا عدم ترشح هورمون رشد نیست. (بیماری کوشینگ همچنین می تواند باعث تنظیم ضعیف دیابت و توده هیپوفیز شود.)

درمان نیز آسان نیست. اکثر گربه ها به صورت علامت دار کنترل می شوند. آنها دوزهای زیادی انسولین برای کنترل دیابت دریافت می کنند (هر چند کاهش قند خون نگران کننده است) و در صورت لزوم ، درمان بیماری قلبی و سایر بیماری های ثانویه ای که ممکن است داشته باشند. جراحی و پرتودرمانی برای از بین بردن یا کوچک کردن تومورهای هیپوفیز گزینه هایی است که قابل تأمل برای صاحبان توان مالی است ، اما این روش های درمانی پیشرفته نسبتاً جدید هستند و فقط در مراکز تخصصی دامپزشکی در دسترس هستند.

دکتر جنیفر کوتس