فهرست مطالب:

نقش تغذیه در درمان بیماری کلیه کلیه سگ
نقش تغذیه در درمان بیماری کلیه کلیه سگ

تصویری: نقش تغذیه در درمان بیماری کلیه کلیه سگ

تصویری: نقش تغذیه در درمان بیماری کلیه کلیه سگ
تصویری: در عرض چند ثانیه روده های تان را پاکسازی کنید 2024, نوامبر
Anonim

بیماری مزمن کلیه (همچنین به عنوان بیماری کلیوی شناخته می شود) از دست دادن برگشت ناپذیر و تدریجی عملکرد کلیه است که در نهایت منجر به بیماری و مرگ می شود. این بیماری در حیوانات خانگی مسن بیشتر دیده می شود اما در هر سنی ممکن است بروز کند. حتی اگر بیماری پیش رونده است ، اما درمان مناسب به بسیاری از سگها کمک می کند تا چندین ماه تا سال در زندگی راحتی داشته باشند.

در گذشته ، حتی با معالجه پزشکی که شامل کنترل فشار خون بالا ، از دست دادن پروتئین از طریق ادرار و هایپراپاراتیروئیدیسم (در نتیجه عدم تعادل کلسیم و فسفر) بود ، سگ ها اندکی پس از تشخیص می مردند. با این حال ، مطالعات بی شماری اکنون نشان می دهد که تغذیه این بیماران با رژیم غذایی کلیوی موفق ترین ابزار در مدیریت بیماری مزمن کلیه در سگ ها است. رژیم های کلیوی به کاهش پیشرفت بیماری و طولانی شدن زمان بقا کمک می کنند.

چندین ماده مغذی در مدیریت رژیم غذایی بیماری مزمن کلیه مهم هستند:

1) فسفر - ماده معدنی که در رژیم غذایی مصرف می شود و برای تمام سلولهای زنده بدن مورد نیاز است. این ماده بیشتر در استخوانها و دندانها وجود دارد و کمتر در بافتهای نرم و مایعات خارج سلول وجود دارد. از طریق ادرار از بدن دفع می شود. مطالعات نشان می دهد که محدودیت فسفر در سگ های مبتلا به بیماری کلیوی مرحله 3 (از هر 4) زمان بقا را افزایش می دهد.

2) پروتئین - دو مکتب فکری با توجه به این ماده مغذی آن را فریب داده اند.

رژیم های غذایی پروتئینی کاهش یافته است در نتیجه زباله های نیتروژن دار کمتری ایجاد می شود که باید از طریق کلیه دفع شود و میزان فسفر کمتری وجود دارد (زیرا پروتئین در افزایش سطح فسفر نقش دارد).

افزایش یا سطح طبیعی پروتئین با کیفیت خوب به حفظ توده بدن بدون چربی (و حفظ قدرت ، هماهنگی و ایمنی مناسب) کمک می کند و تا زمانی که مصرف فسفر محدود شود ، هیچ تأثیر سوverse بر امید به زندگی ندارد. توصیه های فعلی تهیه پروتئین مناسب و با کیفیت خوب و کاهش میزان فسفر است.

3) اسیدهای چرب اشباع نشده امگا 3 - اسیدهای چرب ضروری که در بدن ساخته نمی شوند و لازم است در رژیم غذایی وجود داشته باشند. به طور خاص ، اسید ایکوزاپنتانوئیک (EPA) و اسید دوکوزا هگزانوئیک (DHA) اسیدهای چرب امگا 3 هستند که به کاهش التهاب و کاهش فشار خون گلومرولی کمک می کنند (گلومرول ها بخشی از کلیه ها هستند) و در نتیجه باعث بهبود عملکرد کلیه می شوند. اسیدهای چرب اشباع نشده امگا 3 بیشترین فراوانی را در روغن ماهی دارند.

4) آنتی اکسیدان ها - موادی که به خنثی سازی رادیکال های آزاد کمک می کنند. در صورت عدم برخورد با آن ، رادیکال های آزاد می توانند باعث آسیب قابل توجه سلولی شده و رادیکال های آزاد بیشتری تولید کنند. رژیم های غذایی کلیوی که هم اسیدهای چرب امگا 3 و هم آنتی اکسیدان داشته باشند در کاهش سرعت پیشرفت بیماری مزمن کلیه بهتر از هر یک از این رژیم ها هستند.

5) فیبر قابل تخمیر - افزودن این نوع فیبر به رژیم غذایی باعث دفع نیتروژن در مدفوع می شود و به سگها اجازه می دهد مقدار کافی پروتئین مصرف کنند. رژیم های غذایی کلیوی که با فیبر حاصل از تفاله چغندر ، فروکتولیگوساکارید و صمغ عربی همراه هستند به افزایش تعداد باکتری های روده کمک می کنند که اوره (ماده زائد حاوی نیتروژن) را به مدفوع می کشد.

مطالعات متعدد نشان می دهد که در سگ های مبتلا به بیماری کلیوی مرحله 3 ، رژیم های کلیوی نسبت به رژیم های نگهدارنده منظم در کاهش سرعت پیشرفت بیماری مزمن کلیه و طولانی شدن زمان بقا ، برتر هستند. در یک مطالعه 70 درصد سگهایی که رژیم کلیوی داشتند سه برابر بیشتر از سگهایی که رژیم نگهدارنده داشتند زنده ماندند.

سگها باید فقط به رژیم غذایی کلیه منتقل شوند در صورت رفع کم آبی ، تهوع و استفراغ. اگر سگی هنگام ارائه غذای جدید احساس بیماری کند ، ممکن است غذای جدید را با بیماری مرتبط کند و نسبت به آن بیزاری پیدا کند. دامپزشکی که با جزئیات پرونده یک سگ آشنا است در بهترین حالت برای توصیه یک ماده غذایی خاص و نحوه انتقال به آن بهترین حالت را دارد.

تصویر
تصویر

دکتر جنیفر کوتس

منابع:

  1. Sanderson، S. L. مدیریت تغذیه ای بیماری کلیوی: رویکردی مبتنی بر شواهد. تمرین دامپزشکی امروز 2014 ، ژانویه / فوریه
  2. Vaden، S. L. آیا می توانیم پیشرفت بیماری کلیوی را متوقف کنیم؟ ارائه شده در کنگره دامپزشکی حیوانات کوچک انگلیس ، رالی ، N. C. 2007.

توصیه شده: