فهرست مطالب:

عفونت های بعد از جراحی فوایدی برای سگ های سرطانی دارد
عفونت های بعد از جراحی فوایدی برای سگ های سرطانی دارد

تصویری: عفونت های بعد از جراحی فوایدی برای سگ های سرطانی دارد

تصویری: عفونت های بعد از جراحی فوایدی برای سگ های سرطانی دارد
تصویری: کیسه های مقعدی در سگ ها 2024, ممکن است
Anonim

"عفونت ها بد هستند."

حال گزاره ای وجود دارد که بدیهی به نظر می رسد ، درست است؟ اما مانند همیشه در دامپزشکی ، موارد استثنایی نیز وجود دارد. من حداقل یک نمونه از مواردی را می شناسم که می توان عفونت محل جراحی را دید ، اگر دقیقاً چیز خوبی نیست ، حداقل ابری است که ممکن است دارای پوشش نقره ای باشد.

استئوساركوما شايع ترين نوع سرطان استخوان در سگ ها است و معمولاً يك پا را درگير مي كند ، اگرچه محل هاي ديگر نيز ممكن است. این بیماری معمولاً در نژادهای بزرگ و غول پیکر سگ میانسال یا مسن تر تشخیص داده می شود. اولین علامتی که ایجاد می شود معمولاً لنگ است. مالکان اغلب فکر می کنند چیزی نسبتاً خوش خیم مانند آرتروز مقصر است و بیمارستان دلپزشکی را دل شکسته ترک می کنند زیرا سگ آنها به تازگی بیماری مهلکی تشخیص داده است.

با این حال درمان استئوسارکوم اغلب ارزشمند است. مطالعات نشان می دهد سگهایی که پای قطع شده را قطع می کنند و هیچ نوع روش درمانی دیگری ندارند ، به طور متوسط 5 ماه دیگر زندگی می کنند. وقتی قطع عضو امکان پذیر نباشد (به عنوان مثال ، برای حیوانات خانگی که سایر اندام های آنها توسط آرتروز یا بیماری عصبی به خطر بیفتد) ، جراحی اندام صرفه جویی می شود ، البته گزینه گران ، گران است. شیمی درمانی بعد از عمل ، زمان بقای متوسط پس از جراحی را به حدود یک سال افزایش می دهد. پرتودرمانی همچنین می تواند در درمان نقش داشته باشد ، یا برای از بین بردن بافت سرطانی که از طریق جراحی برداشته نمی شود یا به سادگی برای کاهش درد.

من به مالکان می گویم با توجه به داشتن یک سال بقای متوسط ، تصمیم را در مورد یا درمقابل جراحی و شیمی درمانی بگیرند. البته ، تعریف دقیق "متوسط" بدین معناست که بعضی از سگها بدتر عمل می کنند و دیگران بهتر. آیا سگهایی که بیش از یک سال پس از تشخیص زندگی می کنند مشترک هستند؟ این سوالی است که اخیراً گروهی از دانشمندان سعی کردند به آن پاسخ دهند.

آنها از طریق سوابق پزشکی 90 سگ با استئوسارکوم آپاندیس (که اندامها را تحت تأثیر قرار می دهد) و پارامترهای مختلف را بررسی کردند. هشتاد و نه سگ (99٪) تحت عمل جراحی قرار گرفتند و 78 (87٪) شیمی درمانی شدند. متوسط زمان زنده ماندن بیش از یک سال برای این سگها تقریباً 8 ماه بود (دامنه 1 تا 1 ، 899 روز). نوزده سگ (21٪) بیش از 3 سال و 5 سگ (6٪) پس از تشخیص بیش از 3 سال زندگی کردند.

از بین تمام پارامترهایی که دانشمندان ارزیابی کردند و به طور بالقوه می توانند بر زمان زنده ماندن سگ تأثیر بگذارند ، یکی از موارد برجسته عفونت محل جراحی پس از جراحی اندام است. 20 سگی که به این عارضه مبتلا بودند پس از 1 سال 180 روز (در دامنه 25 تا 1 ، 899 روز) در مقایسه با سایر سگهایی که مدت زمان بقای متوسط آنها پس از 1 سال 28 روز بود (دامنه 8 تا 282 روز) زمان بقا داشتند.

دو مطالعه قبل از این یک نتیجه مشابه داشت که باعث می شود کسی فکر کند این یک اثر واقعی است و نه یک یافته دلخواه. دامپزشکان در حال حاضر فرض می کنند که نوعی "اثر تماشاگر" در این موارد کار می کند. پاسخ سیستم ایمنی بدن به عفونت به طور ناخواسته توانایی آن را در شناخت سلولهای سرطانی به عنوان یک تهدید افزایش می دهد ، در نتیجه بقا را طولانی می کند.

البته عفونت های بعد از عمل همه خبر خوبی نیستند. آنها هزینه های درمان را افزایش می دهند ، بیمار را ناراحت می کنند و حتی اگر به آنتی بیوتیک ها پاسخ ندهند حتی می توانند زمان زنده ماندن را کوتاه کنند. بنابراین در حالی که هیچ کس توصیه نمی کند که ما به طور عمدی ناحیه جراحی سگی را که تحت عمل جراحی اندام برای استئوسارکوم قرار گرفته است ، آلوده کنیم ، اما اگر عفونت ایجاد شود ، یک لبخند کوچک پاسخی غیر منطقی نیست.

تصویر
تصویر

دکتر جنیفر کوتس

ارجاع

ارزیابی نتیجه و عوامل پیش آگهی برای سگهایی که بیش از یک سال پس از تشخیص استئوسارکوما زندگی می کنند: 90 مورد (1997-2008) Culp WT ، Olea-Popelka F ، Sefton J ، Aldridge CF ، Withrow SJ ، Lafferty MH ، Rebhun RB ، Kent MS ، Ehhhart N. J Am Vet Med Assoc. 2014 نوامبر 15 ؛ 245 (10): 1141-6

توصیه شده: