"چرا پزشکان مختلف با سرطان حیوانات خانگی متفاوت رفتار می کنند؟" و س Quesالات دیگر پاسخ داده شده است

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

در مورد حیوانات خانگی و سرطان ، سوالات خاصی وجود دارد که من بیشتر از دیگران با آنها روبرو می شوم. علی رغم بی شماری از تشخیص ها و گزینه های درمانی مرتبط با آنها ، وظیفه توضیح آنها را دارم ، صاحبان مشكل نگرانی های معمولی تری دارند: حیوان خانگی من چگونه به سرطان مبتلا شد؟ آیا او از معالجه بیمار خواهد شد؟ پیش آگهی حیوان خانگی من چیست؟

س questionsالات کمتر متداول بوجود می آیند و به همان اندازه برای رسیدگی مهم هستند ، عمدتا به این دلیل که مالکین قبلاً متعهد به یک طرح درمانی شده اند ، ظاهر می شوند. اطمینان از نگرانی های صاحبخانه هنگامی که حیوان خانگی شروع به شیمی درمانی می کند ، در بهترین حالت ممکن دشوار است و در بدترین حالت تقریباً غیرممکن است.

در اینجا چند نمونه از سوالات روتین وجود دارد که با آنها روبرو هستم:

1. "چرا انکولوژیست های مختلف پروتکل های مختلفی دارند / شمارش خون برای درمان ها را قطع می کنند یا روش های درمانی متفاوت را انجام می دهند؟"

مالکان از شنیدن توصیه های مختلف از متخصصان انکولوژی مختلف تعجب می کنند. من این مسئله را هنگامی مشاهده کرده ام که صاحبان من پس از شروع درمان حیوان خانگی خود در جاهای دیگر و ادامه مراقبت از من ، یا پس از انجام تحقیقات و کشف پروتکل های آنلاین یا از طریق پزشکان دیگر ، مرا می بینند. انتظار این است که یک روش "دقیق" برای درمان یک سرطان خاص وجود داشته باشد. با این حال ، این ساده سازی بزرگ برای بیشتر بیماران من است.

حتی در مورد سرطان هایی که "استاندارد طلا" مراقبت واقعی دارند ، اغلب تفاوت های ظریف پروتکل ها برای هر پزشک معالج کمی متفاوت است. به طور معمول این امر با آموزش ، تجربه شخصی و آشنایی آنها با بیماری مورد نظر متفاوت است.

من از قیاس پخت کلوچه های شکلات استفاده می کنم. هر کس دستورالعمل مورد علاقه خود را برای انجام این کار دارد ، اما نتیجه آن به طور معمول یکسان است به شرطی که مواد اصلی به طور یکسان حفظ شوند.

2. "آیا سگ / گربه من مبتلا به سرطان هنوز می تواند واکسن و داروی کک و مک / کرم قلب دریافت کند؟"

من این موضوع را یک موضوع "داغ داغ" در انکولوژی دامپزشکی می دانم ، به این معنی که موضوعی است که احتمالاً احساسات و عقاید قابل توجهی را برانگیخته است اما فاقد اطلاعات واقعی برای پشتیبانی از پاسخ "درست" واقعی است.

به جز سارکومای محل تزریق در گربه ها ، هیچ اطلاعاتی برای تأیید این مفهوم که واکسیناسیون منجر به سرطان در حیوانات خانگی می شود ، وجود ندارد. با این حال ، برخی از آنکولوژیست ها از واکسیناسیون بیماران خود طرفداری نمی کنند ، در حالی که دیگران با انجام این کار خوب هستند.

ما می دانیم که سگ هایی که تحت شیمی درمانی هستند می توانند پاسخ های ایمنی کافی نسبت به واکسیناسیون داشته باشند ، که این ایده را که عملکرد سیستم ایمنی بدن آنها در مقابل درمان ضد سرطان به اندازه کافی است ، پشتیبانی می کند.

چیزی که ما نمی دانیم این است که آیا عمل فیزیکی واکسیناسیون می تواند منجر به نوعی تحریک سیستم ایمنی بدن شود که می تواند به پیشرفت سرطان یا عود بیماری کمک کند یا یک بیمار مقاوم به درمان قبلی موفق شود.

به افرادی که سابقه سرطان دارند دستور داده می شود که واکسن آنفلوانزا را دریافت کنند ، نه به این دلیل که در معرض ابتلا به آنفولانزا هستند ، بلکه به احتمال زیاد در معرض عوارض ناشی از عفونت هستند. به غیر از این ، متخصصان انکولوژی دامپزشکی با کمال تعجب اطلاعات کمی از همتایان انسانی ما برای کمک به پایه توصیه های ما دارند.

من این سوال را به صورت مورد به مورد با صاحبان آن پاسخ می دهم و درباره جوانب مثبت و منفی واکسیناسیون در مقابل عدم واکسیناسیون بحث می کنم. این تصمیمی است که ما واقعاً جامع با هم به دست می آوریم ، جایی که نگرانی های مربوط به ایمنی حیوان خانگی و ایمنی اعضای خانواده با هم در نظر گرفته شود.

3. "آیا درمانی برای سرطان حیوان خانگی من وجود ندارد كه به صورت قرص باشد؟ من شنیده ام كه شیمی درمانی دهان كم سمیت دارد و كمتر باعث ایجاد عوارض جانبی در گربه / سگ من می شود."

اکثر قریب به اتفاق شیمی درمانی سیتوتوکسیک تجویز شده در بیماران دامپزشکی به صورت داخل وریدی انجام می شود (IV). چند درمان سیتوتوکسیک خوراکی در دسترس است ، اما این اشکال کمتر از نمونه های IV نیستند. در حقیقت ، داروی شیمی درمانی که به احتمال زیاد باعث کاهش تعداد گلبول های سفید خون در سگ ها می شود ، دارویی خوراکی به نام CCNU (معروف به لوموستین) است.

این عقیده که شیمی درمانی خوراکی برای حیوان خانگی کمتر مضر است ، نادرست است. هر شیمی درمانی پتانسیل عوارض جانبی را دارد. خبر خوب این است که ، اگر به درستی تجویز شود ، خطر کاملاً ناچیز است.

4- "سگ / گربه من به تازگی مبتلا به سرطان شده است ، اما او بیمار نیست. آیا بهتر نیست که برای شروع درمان صبر کنید تا زمانی که علائم بیماری خود را نشان دهند؟"

من این س mostال را بیشتر از صاحبان سگهایی که به لنفوم مبتلا هستند می شنوم ، زیرا بسیاری از این بیماران به طور تصادفی تشخیص داده می شوند. متأسفانه انتظار برای معالجه هر حیوان خانگی مبتلا به سرطان تا زمان بروز علائم ظاهری معمولاً به معنای نتیجه ضعیف تری است.

حیوانات خانگی که خودکفا هستند ، به این معنی که خوب غذا می خورند و استفراغ ، اسهال ، کاهش وزن ، مشکلات تنفسی یا سایر علائم بالینی نامطلوب ندارند ، معمولاً پاسخ بهتری نسبت به درمان دارند و همچنین کمتر عوارض جانبی را تجربه می کنند. بنابراین ، ایده آل ترین زمان برای شروع درمان ، بلافاصله به دنبال تشخیص است.

5. "چرا از وریدهای گردن نمونه خون می گیرید؟"

برای اکثر حیوانات خانگی مبتلا به سرطان و تقریباً همه حیوانات خانگی که تحت شیمی درمانی هستند ، نمونه خون معمول از ورید ژوگولار گرفته می شود. این یک ورید بزرگ است که در دو طرف گردن قرار دارد و خون را از ناحیه سر تخلیه می کند.

اگرچه تا حدی وحشیانه به نظر می رسد ، اما به دست آوردن نمونه خون از ورید ژوگولار یک روش معمول در بیماران دامپزشکی است. انکولوژیست ها ترجیح می دهند رگ های کوچکتر و در مکان های اطراف آن را برای تجویز شیمی درمانی تزریقی ذخیره کنند. بنابراین ، تلاش می شود که یکپارچگی این وریدها برای تجویز درمان ها حفظ شود و از ایجاد زخم زیاد جلوگیری شود.

*

امیدوارم این اطلاعات مفید برای هر کسی باشد که در مورد تشخیص حیوان خانگی خود تحقیق می کند و سعی در تصمیم گیری درباره مراقبت از خود دارد. مثل همیشه ، من از شما می خواهم برای به دست آوردن به روزترین اطلاعات و همچنین ایجاد مناسب ترین برنامه درمانی برای حیوان خانگی خود ، با یک متخصص آنکولوژی دامپزشکی معتبر مشاوره کنید.

برای یافتن یک سرطان شناس دامپزشکی در نزدیکی خود به این سایتها مراجعه کنید:

انجمن سرطان دامپزشکی

کالج پزشکی داخلی دامپزشکی آمریکا

دکتر جوآن اینتیل

مربوط

سارکوم ناامیدکننده واکسن

تومور مربوط به واکسیناسیون در گربه ها

تومور مربوط به واکسیناسیون در سگ ها

سارکومای مرتبط با واکسن و گربه شما

ویروس های تازه شناسایی شده ممکن است با سرطان در گربه ها ارتباط داشته باشند