قوانین فعلی برای حیوانات خانگی دارای حمایت عاطفی و حیوانات خانگی خدماتی

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

توسط دیوید اف کرامر

حیوان کارگر ذکر این اصطلاح تصویری از اسبها را که در حال حمل ارابه یا سگ های پلیس مجرمان را پایین می کشند به ذهن متبادر می کند ، اما نقش های موجود در حیوانات کار از هر نوع در سال های اخیر گسترش یافته است.

حیوانات می توانند به افرادی که فعالیت های آنها به دلیل ناتوانی های جسمی ، ذهنی و عاطفی محدود است ، کمک کنند. آنها به طور کلی در سه دسته مجزا تقسیم می شوند: حیوانات خدماتی ، حیوانات درمانی ، و حیوانات حمایت عاطفی - و هر یک از این حیوانات خانگی که کار می کنند طبق قوانین ایالتی و فدرال حقوق و مسئولیت های مختلفی دارند. این مقاله خصوصیات قانونی حیوانات خدمات و حمایت عاطفی را بررسی می کند.

حیوان خدماتی چیست؟

طبق قانون آمریکایی های دارای معلولیت (ADA) ، حیوان خدماتی به عنوان یک حیوان (اغلب سگ) تعریف می شود که به طور جداگانه برای کار یا انجام یک یا چند کار برای یک فرد معلول آموزش دیده است. این وظیفه باید مربوط به ناتوانی خاص شخص باشد.

در حالی که ما بیشتر اوقات سگهای خدماتی را با نژادهای بزرگتر مانند ژرمن شپرد یا آزمایشگاههای آلمان مرتبط می کنیم ، اما هیچ محدودیتی در اندازه و نژاد یک حیوان خدماتی وجود ندارد ، به شرط آنکه بتواند وظیفه خود را با مهارت انجام دهد.

"انجام کار" یا "انجام وظایف" به حیوانی گفته می شود که در صورت لزوم برای کمک به شخص دارای معلولیت جسمی یا روانی اقدام خاصی انجام دهد. به عنوان مثال ، نه تنها سگهای راهنما و شنوا به نابینایان و ناشنوایان كمك می كنند ، بلكه سایر حیوانات خدماتی ممكن است هنگام رسیدن قند خون به افراد خطرناک ، به بیماران دیابتی اطلاع دهند ، زمانی كه صاحبانشان در معرض تشنج قرار دارند را تشخیص دهند یا به آنها یادآوری كنند كه از داروهای تجویز شده خود استفاده كنند. داروها

در حالی که سگها و سایر حیوانات خدماتی باید آموزش ببینند تا مشروع شناخته شوند ، هیچ استاندارد آموزشی برای دولت وضع نشده است. صاحبان حیوانات خدماتی آزاد هستند که خودشان آنها را آموزش دهند. بر اساس ADA ، حیوان خدماتی تا زمانی که آموزش خود را به پایان نرساند مجوز دریافت نمی کند ، اگرچه تعداد انگشت شماری از کشورها نیز سگ ها را به عنوان حیوانات خدماتی تأیید می کنند زیرا آنها هنوز تحت آموزش هستند.

قوانینی که بر حیوانات خدماتی حاکم است

حیوانات خدماتی باید توسط کنترل کنندگان آنها همیشه تحت کنترل قرار بگیرند ، باید خانگی شکسته باشند و مطابق با مقررات محلی و محلی به واکسن نیاز دارند.

قوانین حاکم بر مجاز بودن حیوانات خدماتی توسط سه نهاد دولتی اداره می شود: قانون آمریكاییان با معلولیت (ADA) در مورد تعریف و هدف ؛ مسکن و شهرسازی (HUD) در مورد شرایط زندگی و وقتی اداره هواپیمایی فدرال (FAA) صحبت از مسافرت هواپیمایی می شود.

در حالی که تعریف و استفاده از حیوانات خدماتی تحت قوانین فدرال تحت پوشش قرار گرفته است ، قوانین خاص مربوط به آنها از ایالتی به ایالت دیگر متفاوت است و به 10 دسته تقسیم می شوند:

• کاربرد: بیشتر ایالات شامل قوانینی هستند که مربوط به راهنمایی ، شنوایی و سرویس دهی به حیوانات است ، اما تعداد کمی فقط برای راهنمایی و شنوایی حیوانات اعمال می شود.
• دسترسی: تعریف مکانهای عمومی و خصوصی که در آن حیوانات خدماتی مجاز هستند و همچنین مکانهایی که به دلیل بهداشت ، مذهبی یا دلایل دیگر نیستند.
• دخالت: تشریح اقدامات حقوقی که می تواند علیه افرادی که با حیوان خدماتی تداخل می کنند انجام شود (این موارد به طور کلی تخلف است).
• مسکن: حقوق معلولان برای زندگی با حیوانات خدماتی (این موارد معمولاً مربوط به عدم پرداخت هزینه اضافی به صاحبخانه یا گروه است).
• مجوز و هزینه ها: برخلاف حیوانات خانگی ، بسیاری از ایالات از مجوز و هزینه های مربوط به حیوانات خدماتی چشم پوشی می کنند.
• شناسایی: آیا حیوان خدماتی نیاز به شناسایی جلیقه یا علامت مخصوص دارد.
• ارائه اطلاعات نادرست: مجازات های کسی که سعی می کند به دروغ خود را معلول معرفی کند.
• مربیان: کلیه امتیازاتی که به صاحب یک حیوان خدماتی تعلق می گیرد از مربیان نیز برخوردار است.
• "قوانین عصای سفید": اینها قوانین مربوط به وسایل نقلیه موتوری است که بسیاری از ایالت ها تصویب کرده اند و در مورد نابینایان و معلولان مراقبت و احتیاط ویژه ای ارائه می دهند.
• آسیب به سگ / مجازات ها مجازات های کیفری ، جریمه های نقدی و مجازات های احتمالی زندان برای افرادی که یک حیوان خدماتی را زخمی یا می کشند. همانطور که در بالا ذکر شد ، مداخله جرمی مجرمانه است ، اما بر اساس قوانین برخی از ایالت ها ، جراحت یا مرگ یک حیوان می تواند به یک بزهکار افزایش یابد.

وقتی صحبت از اعلام حیوان شما به عنوان یک سگ خدمت کننده است ، ADA نسبتاً لیبرال است. در واقع ، طبق این قانون ثبت نام اجباری لازم نیست. از بسیاری جهات ، مانند سیستم عدالت کیفری است. یک حیوان فرض می شود که حیوان خدماتی باشد تا خلاف آن ثابت شود. حیوانات خدماتی به طور كلی مجاز هستند كه هر كجا كه رفتند ، نظیر رستوران ها (از جمله محل های آماده سازی غذا برای غذاخوری ها ، پناهگاه ها و غذاخوری های دارای خط سلف سرویس) ، هتل ها و مشاغل و مراكز دولتی یا خصوصی ، همراه خود باشند.

آیا برخی از نژادها از حیوانات خدماتی مستثنی هستند؟

جالب توجه است ، ADA حتی مشخصات حیوانات خدماتی را برای نژادهای سگ که مردم ممکن است خطرناک تلقی کنند ، از جمله گونه هایی که در برخی مناطق ممنوع شده است ، گسترش می دهد. اگر شهرداری پیت بول را ممنوع کرده باشد ، به عنوان مثال پیت بول که به عنوان حیوان خدماتی اعلام می شود ، از نظر فنی هنوز مجاز است ، اما یک چالش قانونی می تواند به ممنوعیت چنین حیوانی به نام امنیت عمومی ختم شود. تحت ADA هیچ گونه نژادی وجود ندارد که یک سگ به عنوان یک حیوان خدماتی در نظر گرفته شود.

بعد: حیوان حمایت عاطفی چیست؟

حیوان حمایت عاطفی چیست؟

به گفته دکتر جنیفر کوتس ، مشاور دامپزشکی با petMD ، "حیوانات حمایت عاطفی حیواناتی هستند که توسط متخصصان بهداشت روان به عنوان بخشی از درمان معلولیت ذهنی یا روانی تشخیص داده می شوند."

حیوانات حمایت عاطفی (ESA) مزایای درمانی را برای صاحبانشان فراهم می کنند و آنها به هیچ وجه به آموزش خاصی احتیاج ندارند زیرا برای انجام کارهای خاص به آنها نیازی نیست. مزایای آنها بیشتر عاطفی است ، به عنوان مثال کاهش علائم PTSD ، اوتیسم ، اختلالات دو قطبی ، افسردگی ، حملات هراس ، ترس های اجتماعی ، استرس و غیره. علیرغم این واقعیت که ESA ها اغلب به اشتباه در همان گروه حیوانات خدماتی قرار می گیرند ، قانون فدرال از آنها حمایت کمتری می کند.

یک حیوان حمایتی عاطفی باید توسط یک متخصص بهداشت روان با طی یک فرآیند نسبتاً سخت تجویز شود. یک درمانگر مجاز همچنین می تواند نامه ای را شرح دهد که شرایط مشتری را تعریف می کند ، همانطور که توسط راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) و نیاز حاصل از آن به ESA تعریف شده است. نامه یا نسخه ای برای ESA کمی اعتبار ارائه می دهد ، اما مانند حیوانات خدماتی ، مستندات رسمی مورد نیاز نیست.

قوانینی که بر حیوانات حمایت عاطفی حاکم است

ESA در سطح فدرال توسط قانون دسترسی حامل هوایی (ACCA) و قانون مسکن عادلانه (FHA) پشتیبانی می شود ، اما قانون قابل اجرا برای اجرای مجدد شرایط دیگر بسیار کم است. بنابراین ، مگر اینکه بخواهید ESA را در خانه خود نگه دارید یا آن را با هواپیما به جایی ببرید ، ممکن است خوش شانس باشید. به حیوانات حمایت عاطفی اجازه دسترسی به مکان های اقامت عمومی (در صورت مجاز بودن حیوانات خدماتی) داده نمی شود و اگر تقریباً در هر جایی که مجازات حیوانات باشد ، ممکن است با چالش روبرو شوند.

قانون مسکن عادلانه این حق را دارد که بتوانید با ESA زندگی کنید. از نظر فنی ، فقط دو شرط لازم است که برآورده شود: آیا شخصی که قصد زندگی با این حیوان را دارد ، دارای ناتوانی (جسمی یا روحی) است و آیا ESA یک یا چند مورد از علائم ناتوانی آن فرد را کاهش می دهد؟

این نوع درخواست ها بهتر است قبل از امضای قرارداد اجاره داده شوند و باید کتبی باشند.

یادداشت پزشک یک شخص تمام مواردی است که باید در اکثر موارد ارائه شود. موجر می تواند مستندات بیشتری در مورد معلولیت خاص و همچنین نیاز به کمک ESA برای معلولیت گفته شده را درخواست کند ، اما جزئیات وضعیت فردی فرد لازم نیست ارائه شود. در واقع ، مطبوعات مخالف قانون هستند که یک متقاضی را در مورد ماهیت معلولیت خود تحت فشار قرار دهد.

ممکن است موجر در تأیید درخواست ESA "بی دلیل" موکول نکند ، اما دادگاه ها مهلت زمانی را که باید به آنها اعطا شود ، تعیین نکرده اند ، بنابراین سختی به طور کلی به عهده مستاجر است. هرگونه هزینه و محدودیتی که معمولاً صاحبخانه برای صاحب حیوان خانگی اعمال می کند ، برای ESA قابل اجرا نیست و به طور کلی حیوان مجاز است در هر مکانی از ملک اجاره ای که افراد اجازه آن را دارند ، دسترسی داشته باشد. با این حال ، ممکن است مستاجرانی که دارای ESA هستند از نظر مالی مسئول خسارت وارده توسط حیواناتشان باشند ، خواه خسارت در املاک اجاره ای آنها باشد یا در مناطق مشترک.