نژاد سگ گلن از نژاد Imaal Terrier ضد آلرژی ، بهداشت و زندگی

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

Glen of Imaal بیشتر از یک سگ نمایشی شیک یک تریر کار است. این دستگاه مجهز به انبوهی عضلانی ، پاهای خمیده و کوتاه جلویی ، عقب قوی و خط بالا است. یکی از کارهای اصلی آن حفاری در سوراخ ها ، استفاده از وزن ، استحکام و دم قدرتمند آن برای ریشه کن کردن گورکن های مزاحم بود. بر خلاف انواع دیگر تریرها ، گلن ایمال یک پارس بیش از حد نیست.

مشخصه های فیزیکی

گلن ایمال قد کوتاهی دارد ، اما اندازه قابل توجهی دارد. بدن گلن بلندتر از قد بلند است ، با قد استاندارد از پژمردگی از 12 ½ تا 14 اینچ ، و وزن آن از 30 تا 40 پوند است. این کت دو لایه و با طول متوسط است ، دارای زیرپوش نرم و کت بیرونی خشن تری است که به طور کلی دارای رنگ گندمی ، آبی یا مایل به زرد است.

به خصوص برای این نژاد متمایز است که پای جلو ، که خارج از چرخش است. در همین حال ، دم آن را می توان لنگر انداخت یا لمس کرد ، اما باید به اندازه کافی طولانی باشد تا بتواند یک دست خوب (برای بیرون کشیدن سگ از وام) را فراهم کند.

شخصیت و خوی

مطبوع تر از اکثر نژادهای تریر ، گلن موضع رواقی دارد. ساکت و کشنده وقتی برای تعقیب به او داده می شود. در حقیقت ، موفقیت آن به عنوان یک شکارچی تا حد زیادی ناشی از سرعت خاموش آن است. با این حال ، این نژاد جنبه ماجراجویانه ای دارد و باید در خارج از یک منطقه محصور به دلیل تمایل برای شکار غریزی طعمه نگهداری شود. گفته می شود که حتی یک حصار برقی نامرئی نیز نمی تواند بر غرایز تعقیب یک گلن ایما غلبه کند.

گلن خوش اخلاق است و رفتار خوبی با اعضای خانواده ، سایر حیوانات خانگی و کودکان دارد. همچنین برای خانه های بزرگ روستایی یا خانه های کوچک شهری مناسب است. اگرچه به چالش کشیدن سگهای بزرگتر مشهور نیست ، اما از یک مبارزه نیز عقب نشینی نمی کند. به خاطر داشته باشید که این نژاد برای مبارزه با گورها و روباه ها پرورش داده شده است. این یک سگ بزرگ روی پاهای کوچک است و همیشه برنامه های بزرگی برای انجام دارد.

مراقبت

مراقبت از یک گلن از ایمال تریر کاملاً ساده است. این نژاد دلپذیر است ، مشکلات سلامتی بسیار کمی در ارتباط با نژاد دارد ، اما گوش ها باید مرتباً مرتب شوند ، موهای زائد آنها برداشته شود تا از تجمع منجر به عفونت شود. زیرپوش نرم تر به سرعت تشک نمی خورد و گره نمی خورد. با این حال ، یک مسواک زدن گاه به گاه باعث تمیز و سالم نگه داشتن کت می شود و از بی نظمی کت جلوگیری می کند. استفاده از شامپو برای کت ممکن است باعث لمس آن شود ، اما بسیاری از علاقه مندان به این نژاد درشتی طبیعی کت Glen را ترجیح می دهند.

گرچه گلن به خوبی می تواند از پس شرایط بد آب و هوایی برآید ، اما باید در مناطق گرم و گرم در خانه نگهداری شود. علاوه بر این ، درجه حرارت تابستان برای راحت نگه داشتن گلن همراه با کوتاه شدن کت به آب رسانی زیادی نیاز دارد. گرچه شنا ممکن است یک انحراف خوب و راهی برای خنک شدن باشد ، اما گلن باید از آبهای عمیق محافظت شود ، زیرا کوتاه قد و بدن سنگین آن به اندازه کافی برای شنا برای مدت زمان طولانی هماهنگی ندارند. یک استخر کوچک بچه باید لذت شنا کردن را برای گلن شما فراهم کند ، بدون این که خطری برای آن به وجود بیاید.

علاوه بر این ، از آنجا که Glen of Imaal Terriers حفار و تعقیب کننده طبیعی هستند ، بسیاری از آنها از یک حیاط حصاری راه پیدا می کنند. برای جلوگیری از این مسئله ، سگ را در فضاهای بسته و محصور نگه دارید و در پیاده روی های طولانی او را به طور معمول بیرون بیاورید.

سلامتی

Glen of Imaal Terrier ، که به طور متوسط 10 تا 14 سال طول عمر دارد ، ممکن است از یک مشکل جزئی جسمی مانند دیسپلازی مفصل ران (CHD) و یک مشکل بزرگ مانند آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA) رنج ببرد. آزمایشات مربوط به چشم و ران برای سگ مفید است.

تاریخچه و پیشینه

Glen of Imaal Terrier از مناظر کوهستانی ویکلو در ایرلند در آن زمان متروک و صخره ای شکل گرفت. در این شرایط سخت ، گلن در نقش خود به عنوان یک همراه مفید اهداف متفاوتی را دنبال می کرد. در طول روز ، این تریرهای روحیه ، گورکن ها و روباه ها را ردیابی می کردند ، به راحتی با آنها می جنگیدند و استادان خود را از دست دادن دست با این حیوانات موذی نجات می دادند. شب هنگام ، هنگام خواب خانواده ، گلن در سکوت موشها را شکار می کرد و از خانه مراقبت می کرد.

گلن از ایمال تریر همچنین دارای یک شخصیت درخشان بود ، بنابراین یک استقبال خوب برای خانواده بود. در خانه ، گلنس به عنوان سگهای چرخشی کار می کرد و با استفاده از پاهای قدرتمند خود چرخی را که تف را روی آتش می چرخاند برای پختن وعده ها حرکت می داد. این سگهای شجاع می توانند برای مقابله با یک گورکن در خانه خود ، در زمین حفر کنند و سپس کیلومترها از مسیر آشپزخانه داغ بدوند.

این نژاد اولین بار در سال 1870 پس از شناسایی در نمایشگاه سگهای لیسبورن در انگلیس توصیف شد. در آن زمان ، تریرها از ایرلند به سادگی به عنوان تریرهای ایرلندی شناخته می شدند ، مهم نیست که چه نوع تریری بوده اند. مدتی طول می کشد تا گلن نام خود را می گذارد.

در سال 1933 ، باشگاه Glen of Imaal Terrier Club ایرلند آغاز به کار کرد ، و در سال 1934 ، Glen برای ثبت نام توسط باشگاه Kennel Club ایرلند پذیرفته شد. مانند بسیاری از نژادها ، گلن نیز در نتیجه جنگ رنج برد و تعداد نژاد به طور قابل توجهی کاهش یافت. تعداد کمی از نژادهای دور از دسترس موفق به زنده ماندن شدند ، زیرا تصور نمی شد که آنها به اندازه کافی جالب باشند و بتوانند از طریق نمایش های محبوب سگ توسعه پیدا کنند ، اما با محبت چند علاقه مند مشتاق ، گلن ایمال را به نمایش سگ ها آوردند ، جایی که مورد توجه قرار گرفت از متصدیان

این نژاد در سال 1975 توسط Kennel Club انگلستان به رسمیت شناخته شد و در سال 1986 ، علاقه مندان آمریکایی باشگاه Glen of Imaal Terrier Club را آغاز کردند. چندین سال طول می کشد تا گلن برای ثبت نام توسط Kennel Club Club آمریکا پذیرفته شود و سرانجام در سال 2004 این مقام را کسب کند.

رشد نژاد کند و دقیق بوده است ، و گلن همچنان یک نژاد نسبتاً نادر است ، اما این گیاه از مزایای حفظ ویژگی های اصلی خود برخوردار است که اغلب از آن به عنوان صفات "عتیقه" یاد می شود.