مطالعه جدید می گوید ، پرهای پرندگان بیش از 120 سال آلودگی نشان می دهند

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

واشنگتن - محققان آمریكایی روز دوشنبه گفتند ، پرهای جمع آوری شده از مرغ دریایی نادر اقیانوس آرام طی 120 سال گذشته افزایش نوعی جیوه سمی را نشان می دهد كه احتمالاً از آلودگی انسان ناشی می شود.

دانشمندان دانشگاه هاروارد از پرهای متعلق به آلباتروس پای سیاه در معرض خطر انقراض از دو مجموعه موزه ایالات متحده نمونه برداری کردند ، گفت: این مطالعه در مجموعه مقالات آکادمی علوم ملی آمریکا انجام شد.

این پرها که از 1880 تا 2002 قدمت دارند ، "افزایش سطوح متیل جیوه را نشان می دهد که به طور کلی با افزایش تاریخی جهانی و اخیر منطقه در انتشار جیوه انسانی سازگار است."

متیل جیوه یک نوروتوکسین است که می تواند باعث آسیب به سیستم عصبی مرکزی شود و از سوزاندن سوخت های فسیلی ناشی می شود.

اعتقاد بر این است که افزایش سطح جیوه در ماهی و غذاهای دریایی سلامتی انسان را به خطر می اندازد و به خصوص از زنان باردار و کودکان خردسال اصرار می شود که مقدار برخی از انواع ماهی ها را در رژیم های غذایی خود محدود کنند.

مایکل بانک ، همکار تحقیق در گروه بهداشت محیط در دانشکده بهداشت عمومی هاروارد ، گفت: "استفاده از این پرهای تاریخی پرندگان ، به نوعی نشان دهنده حافظه اقیانوس است."

بانک گفت: "یافته های ما دریچه ای برای شرایط تاریخی و فعلی اقیانوس آرام است ، ماهیگیری حیاتی برای جمعیت انسانی."

در این مطالعه بیشترین غلظت در پرها مربوط به قرار گرفتن در معرض پرندگان در بازه زمانی پس از 1990 بود ، که همزمان با اوج گیری اخیر آلودگی ناشی از انتشار کربن آسیا در منطقه اقیانوس آرام است.

در این مطالعه آمده است كه آلودگی جیوه از آسیا در سال 1990 از حدود 700 تن در سال به 1 ، 290 تن در سال 2005 رسیده است و خاطرنشان كرد كه چین با 635 تن به بزرگترین عامل انتشار این آلاینده ها در سال 2005 تبدیل شده است.

میزان جیوه در پرهای پرندگان قبل از 1940 در این مطالعه کمترین بود.

اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت ، که حدود 129000 نفر از آنها در شمال اقیانوس آرام ، عمدتا در نزدیکی هاوایی و ژاپن زندگی می کنند ، در معرض خطر قرار گرفته است.

این پرندگان در درجه اول از ماهی ، تخم مرغ ماهی ، ماهی مرکب و سخت پوستان تغذیه می کنند.

در این مطالعه آمده است که میزان بالای جیوه در پرهای آنها می تواند ارتباط بین رژیم های غذایی پر جیوه و تعداد آنها را نشان دهد.

نویسنده ارشد نویسنده Anh-Thu Vo گفت: "با توجه به مقادیر بالای متیل جیوه ای که ما در نمونه های اخیر خود اندازه گیری کردیم و همچنین میزان انتشار آلاینده های منطقه ای ، تجمع زیستی و سمیت جیوه ممکن است تلاش تولید مثل در این گونه و سایر پرندگان دریایی با عمر طولانی و در معرض خطر را تضعیف کند." ، دانشجوی تحصیلات تکمیلی دانشگاه کالیفرنیا ، برکلی.

بانک ها افزودند: "آلودگی جیوه و واکنش های شیمیایی متعاقب آن در محیط ممکن است از عوامل مهم در کاهش جمعیت گونه ها باشد."