ناهنجاری شاخه مجرای ادرار در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

حالب خارج رحمی در سگ ها

حالب خارج رحمی (جابجا شده) یک ناهنجاری مادرزادی است که در آن یک یا هر دو حالب به مجرای ادرار یا واژن باز می شوند. خارج رحمی دو طرفه هم حالب را تحت تأثیر قرار می دهد و هم رحم یک طرفه یک حالب را تحت تأثیر قرار می دهد. سگهایی که به حالب خارج رحمی مبتلا شده اند ، شافت لوله ای کف مثانه (تریگون) را دور زده و از دیواره مثانه وارد می شوند. به دفعات کمتر ، حالب به کف مثانه باز می شود و به عنوان مجاری داخل مجرای ادرار ادامه می یابد.

نژادهای سگ زیر ممکن است مستعد ابتلا به حالب آواره باشند: Labrador Retriever ، Golden retriever ، Siberian husky ، Newfoundland ، Bulldog ، West Highland White Terrier ، Fox Terrier و Poodles مینیاتوری و اسباب بازی.

علائم

این وضعیت به خصوص در سگهای نر نادر است. گاهی اوقات ، سگی با این ناهنجاری ممکن است بدون علامت باشد و از نظر ادرار مشکلی نداشته باشد. با این حال ، برخی از علائم رایج که باید مورد توجه قرار گیرند شامل بی اختیاری گاه به گاه یا مداوم ، و التهاب واژن (واژینیت) ناشی از سوزاندن ادرار در بافت واژن است.

علل

حالب خارج رحمی حالت وراثتی ناشناخته ای دارد ، اما به نظر می رسد که یک جزter از استعداد نژاد باشد.

تشخیص

دامپزشک شما از یک روش تشخیصی به نام urethrocystoscopy استفاده می کند ، که از یک لوله قابل قرار دادن با دوربین متصل استفاده می کند. به این ترتیب دامپزشک قادر خواهد بود مثانه سگ را در داخل معاینه کند و دهانه مجرای ادرار یا واژن را تجسم کند. دامپزشک شما همچنین به دنبال شناسایی حفره ها (سوراخ شدن) در ساختار مجرای ادرار (جشن های مجاری ادرار) ، فرورفتگی ها ، راه راه (یا خط زدن) و خیمه زدن در مثانه است.

وقتی این روش تشخیصی به طرز ماهرانه ای انجام شود ، می توان تشخیص دقیق تری نسبت به روش های تصویربرداری خارجی ، مانند اشعه ایکس ، داد. تکنیک دیگر ، پروفیلومتری فشار مجرای ادرار ، تغییرات سطح را برای تشخیص بی کفایتی عضله مجرای ادرار (اسفنکتر) اندازه گیری می کند. این احتمال وجود دارد که حالب جابجا شده نتایج این آزمایش را سردرگم کند.

رفتار

درمان ترمیم حالب خارج رحمی شامل جراحی ایجاد مجرای حالب جدید در مثانه ، یا برداشتن کلیه مسدود شده یا به شدت آلوده است. در صورت امکان بخشی از حالب جابجا شده باید برداشته شود و دهانه حالب (حالب) در مثانه سپس ترمیم شود.

اگر سگ شما از ناتوانی عضلات مجرای ادرار نیز برخوردار باشد ، بی اختیاری ممکن است ادامه داشته باشد و در طی بهبودی از جراحی تا حدی ضعیف شود. برخی از توله سگها با ناتوانی عضلات مجرای ادرار پس از اولین چرخه گرما قادر به کنترل ادرار هستند. علاوه بر این ، سگهای بی اختیار نباید قبل از اولین گرما آنها عقیم شوند.

زندگی و مدیریت

دامپزشک شما باید در یک ویزیت پیگیری اثربخشی جراحی را ارزیابی کند. تصویربرداری داخلی از اندام های ادراری و مثانه سگ با استفاده از تزریق رنگ از طریق کانال واژن (برای خانم ها) مسیر مایع را دنبال می کند و امکان بازرسی بصری از بهبودی محل جراحی را فراهم می کند. با جراحی بالا بردن واژن برای حمایت از گردن مثانه (جایی که مجرای ادرار و مثانه به هم می پیوندند) با استفاده از روش کولپوسوسپانسیون ممکن است بی اختیاری را اصلاح کند.

در صورت ادامه بی اختیاری ، ممکن است فنیل پروپانول آمین ، آلفا بلاکر ، برای افزایش جریان ادرار یا تسکین تنش و درد تجویز شود ، یک داروی ضد افسردگی سه حلقه ای مانند ایمی پرامین تجویز می شود. هورمون درمانی شیمیایی باروری ممکن است حساسیت طبیعی گیرنده های پاسخ استرس مجرای ادرار را افزایش دهد. در عین حال ، استروژن غیر استروئیدی Diethylstilbestrol به صورت خوراکی در سگهای عقیم شده برای کنترل عضله مجرای ادرار تجویز می شود. در برخی از زنان ، ترکیبی از استروژن درمانی و فنیل پروپانولامین برای کنترل بی اختیاری ، ممکن است مثرتر باشد.

در سگهای نر بی اختلال ، ممکن است استروئید درمانی تجویز شود. تستوسترون پروپیونات در ابتدا تجویز می شود تا ببیند آیا درمان جایگزینی مثر است. برای اقدامات طولانی تر ، تستوسترون سیپیونات استفاده می شود.

هورمون درمانی باروری در حیوانات نابالغ توصیه نمی شود.