فهرست مطالب:

توده زیر پوست در خرگوش ها
توده زیر پوست در خرگوش ها

تصویری: توده زیر پوست در خرگوش ها

تصویری: توده زیر پوست در خرگوش ها
تصویری: جاسپر چوپان خرگوش ها | داستان های فارسی| Jesper and Hare Story | Persian Fairy Tales 2024, نوامبر
Anonim

آبسه در خرگوش ها

آبسه مجموعه موضعی چرک است که درون یک توده کپسول مانند در زیر پوست قرار دارد. بر خلاف گربه ها و سگ ها ، آبسه در خرگوش ها معمولاً نمی ترکد و مایعات را تخلیه نمی کند. این آبسه ها می توانند خیلی سریع رشد کنند و اغلب در بافت نرم و استخوان گسترش می یابند.

آبسه در خرگوشهای خانگی بسیار شایع است و شایعترین علت تورم در زیر پوست است. هیچ سن یا جنس خاصی مستعد ابتلا به آبسه نیست ، اگرچه اعتقاد بر این است که خرگوش های کوتوله و گوش پاک کن مستعد ابتلا به آبسه و بیماری های دندانی هستند.

علائم و انواع

آبسه معمولاً علامت ثانویه یک مشکل سلامتی دیگر است ، بنابراین علائم بسته به علت اصلی متفاوت خواهد بود. به عنوان مثال ، اگر آبسه در نتیجه بیماری دندان باشد ، علائم اضافی ممکن است شامل ترشحات از بینی یا چشم ، بی اشتهایی و افسردگی باشد. معاینه فیزیکی توسط دامپزشک برای تشخیص علائم اضافی و تشخیص علت دقیق لازم است.

علل

دلایل زیادی وجود دارد که می تواند منجر به وجود آبسه شود. یکی از دلایل اصلی آن بیماری دندانی است که از غذا در دندانها یا لثه قرار می گیرد. علت دیگر عفونت باکتریایی مانند fusobacterium nucleatum است. این موارد اغلب مربوط به بیماری های دندانی یا آبسه های دهان است. انواع مختلفی از باکتری ها وجود دارد که منجر به آبسه می شوند ، از جمله پاستورلا مولتوسیدا ، استافیلوکوکوس اورئوس و استرپتوکوک اس پی. گزش و اجسام خارجی که باعث سوراخ شدن پوست می شوند نیز منجر به آبسه می شوند.

برخی از عوامل خطر می توانند احتمال ایجاد آبسه را افزایش دهند. به عنوان مثال ، دندان های کشیده گونه (معروف به فک پایین) ممکن است از یک رژیم غذایی فاقد غذای خشن ایجاد شده و منجر به تشکیل آبسه شود.

تشخیص

اقدامات تشخیصی دقیق انجام شده به محل آبسه و سایر علائم بستگی دارد. برای خرگوشهایی که دارای آبسه صورت هستند ، معاینه کامل دهانی برای تشخیص بسیار مهم است. روش تشخیصی معمول دیگر ، برداشتن نمونه بافت از منطقه آسیب دیده و آزمایش عفونت باکتریایی است. آزمایشات بیشتر ممکن است شامل تجزیه و تحلیل ادرار ، اشعه ایکس و سونوگرافی برای بررسی تأثیر سایر اعضای بدن باشد.

رفتار

درمان به محل آبسه و علت اصلی آن بستگی خواهد داشت. در صورت مقصر بودن عفونت باکتریایی یا در موارد خفیف ، ممکن است خرگوش در خانه با آنتی بیوتیک معالجه شود. برای موارد جدی تر ، برداشتن آبسه با جراحی و مراقبت از بیمارستان ممکن است لازم باشد.

زندگی و مدیریت

فعالیت باید بهبود یابد تا زمانی که همه بافت ها به درستی بهبود یابند. بیمار باید پس از درمان تحت نظر قرار گیرد و پیگیری ویزیت از دامپزشک - خصوصاً اگر جراحی انجام شده باشد - یک ضرورت است. هر داروی تجویز شده ای باید به طور منظم تجویز شود.

جلوگیری

در بعضی موارد می توان از آبسه در خرگوش جلوگیری کرد. تهیه غذاهای حاوی فیبر بالا و یونجه با کیفیت خوب و اصلاح مرتب تاج های رشد کرده در دهان می تواند از بیماری های دندانی جلوگیری کند. با تهیه سطوح تمیز و تمیز در محل زندگی حیوان می توان از آبسه مفصل و پا جلوگیری کرد. رژیم غذایی و سبک زندگی به طور کلی سالم نیز توصیه می شود.

توصیه شده: