التهاب چشم در خرگوش ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

ووئیت قدامی در خرگوش ها

قسمت جلوی چشم را uvea می نامند - بافت تیره ای که حاوی رگ های خونی است. هنگامی که uvea ملتهب می شود ، از این بیماری به عنوان uveitis قدامی یاد می شود (به معنای واقعی کلمه ، التهاب جلوی چشم). این یک بیماری شایع در خرگوشهای سنین مختلف است.

علائم و انواع

شایع ترین علامت تغییر شکل در چشم (های) آسیب دیده است. معاینه فیزیکی خرگوش می تواند علائم دیگری از جمله تورم عنبیه ، گره های سفید یا صورتی روی عنبیه ، ناراحتی مربوط به چشم (مانند حساسیت به نور) و قرمزی چشم را نشان دهد. علائم دیگر کمتر شایع ممکن است شامل تجمع مایع در قرنیه (ادم قرنیه) و مردمک چشم های منقبض شده غیرمعمول (میوز ظریف) باشد.

علل

یکی از مهمترین دلایل التهاب عنبیه ، عفونت باکتریایی است که به طور کلی به دلیل میکروارگانیسم E. cuniculi است. این باکتری حتی می تواند جنین را در حالی که هنوز در رحم است آلوده کند. دلایل دیگر زخم قرنیه (کراتیت اولسراتیو) است که ممکن است به دلیل آسیب دیدگی ناشی از ضربه ، التهاب ملتحمه (چشم صورتی) یا تحریک کننده های محیط ایجاد شود.

اختلالات سرکوب کننده سیستم ایمنی ، که باعث می شود سیستم ایمنی بدن به طور طبیعی کار نکند ، عامل خطر دیگری است که ممکن است احتمال بروز این بیماری در خرگوش را افزایش دهد. این می تواند ناشی از بیماری های دیگر یا حتی استرس باشد.

یووئیت قدامی همچنین می تواند در اثر عفونت های قارچی یا ویروسی ایجاد شود.

تشخیص

برای تشخیص اووئیت قدامی ممکن است از روش های مختلف تشخیصی استفاده شود. معاینه چشم از جمله روش تونومتری و لکه فلورسئین توصیه می شود. تونومتری میزان فشار در چشم را اندازه گیری می کند. رنگ آمیزی فلورسئین روشی است که در آن از رنگ نارنجی و نور آبی برای تشخیص اجسام خارجی و همچنین آسیب در قرنیه استفاده می شود (این می تواند زخم قرنیه را منتفی کند).

روش های تشخیصی اضافی ممکن است شامل سی تی اسکن برای شناسایی علل مانند بیماری دندان ، سونوگرافی برای قربانیان ضربه و آزمایش آزمایشگاهی برای حضور باکتری E. cuniculi باشد. آزمایشات بیشتر ممکن است به علائم اضافی و علت اصلی ووئیت قدامی بستگی داشته باشد.

رفتار

در بیشتر موارد خفیف تا متوسط ، خرگوش در خانه قابل درمان است. با این حال ، برخی از موارد شدید ممکن است نیاز به مراقبت بیمارستان از حیوان داشته باشد.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ممکن است برای کاهش تورم و تسکین درد تجویز شود. سایر داروها ممکن است شامل داروهای موضعی برای استفاده مستقیم روی چشم و آنتی بیوتیک برای مقابله با عفونت باکتریایی باشد.

اگر E. cuniculi مقصر باشد ، ممکن است داروهای خاصی تجویز شود. یا در موارد شدید ، برداشتن لنز ممکن است لازم باشد. توجه داشته باشید که بازسازی خود به خودی لنز در خرگوش ها امکان پذیر است.

زندگی و مدیریت

معاینه کامل چشم باید پنج تا هفت روز پس از درمان انجام شود. دامپزشک ممکن است فشار داخل چشم را در آن زمان کنترل کند ، زیرا گلوکوم ثانویه یک خطر در موارد ووئیت قدامی است.

پس از دو تا سه هفته خرگوش دوباره ارزیابی می شود. در طول این زمان ارزیابی ، علائم کنترل می شود ، دارو به طور منظم تجویز می شود و خرگوش به خوردن ترغیب می شود. و صرف نظر از پاسخ اولیه خرگوش به درمان ، باید حداقل برای دو ماه ادامه یابد.

جلوگیری

هیچ راهی شناخته شده برای جلوگیری از ووئیت قدامی وجود ندارد. با این حال ، با دور نگه داشتن حیوانات خانگی از موقعیت های خطرناک ، ممکن است از برخی از دلایل این بیماری مانند ضربه جلوگیری شود.