فهرست مطالب:

اختلالات آبشش محیطی در ماهی
اختلالات آبشش محیطی در ماهی

تصویری: اختلالات آبشش محیطی در ماهی

تصویری: اختلالات آبشش محیطی در ماهی
تصویری: پختن قورباغه زنده در آب جوش و راز سازگاری قورباغه با محیط 2024, نوامبر
Anonim

اختلالات آبشش محیطی در ماهی

آبشش ها اندام های خاصی هستند که به ماهی ها اجازه می دهند در زیر آب تنفس کنند. با این حال ، اگر محیط ماهی به خوبی حفظ نشود ، می تواند به اختلالات آبشش مبتلا شود. از این میان ، سه اختلال اصلی بیماری حباب گاز ، سمیت دی اکسید کربن و سمیت سولفید هیدروژن است.

1. بیماری حباب گاز معمولاً در سیستم های آب سرد رخ می دهد. هنگامی که آب موجود در مخزن ، آکواریوم یا استخر ماهی دارای مقدار غیرطبیعی گازهای محلول باشد (به عنوان مثال ، نیتروژن ، آرگون ، دی اکسید کربن) ، ماهی ها می توانند به بیماری حباب گاز تبدیل شوند. این اتفاق می افتد هنگامی که آب خیلی سریع گرم می شود یا به دلیل خرابی پمپ - هوا را به داخل آب می کشد - در آکواریوم یا مخازن در صورت وجود رشد زیاد جلبک در استخرها ، می تواند ایجاد شود.

ماهیانی که به این بیماری مبتلا هستند ، در چشم ها ، باله ها و آبشش ها حباب های ریز گاز ایجاد می کنند. سپس می توان با دمیدن گازهای اضافی از آب از طریق هوادهی شدید - هم زدن آب - و با تعمیر هرگونه تجهیزات معیوب ، آن را درمان کرد.

2. سمیت دی اکسید کربن زمانی اتفاق می افتد که غلظت دی اکسید کربن در آب بیش از 20 میلی گرم در لیتر باشد. PH آب اسیدی می شود و بنابراین برای ماهی ها سمی می شود.

ماهی های دارای سمیت دی اکسید کربن به محرک و بی حالی پاسخ نمی دهند. این درمان شامل هوادهی شدید - هم زدن آب - برای منفجر شدن دی اکسید کربن اضافی در جو و افزایش سطح pH آب است.

3. سمیت سولفید هیدروژن می تواند برای ماهی ها کشنده باشد. سولفید هیدروژن (H2S) گازی است که در آکواریوم یا حوضچه ها شکل می گیرد ، وقتی باکتری های خاصی از بقایای آلی در نواحی آبی که اکسیژن کم یا تهی دارند ، تغذیه می کنند. در مقادیر زیاد ، H2S سمی است و بوسیله بوی گوگردی قوی از آب مشخص می شود.

ماهی هایی که در معرض طولانی مدت قرار بگیرند لاغر و مریض می شوند و آسیب زیادی به آبشش می بینند. درمان این سمیت خاص شامل تمیز نگه داشتن آب از تمام بقایا و هوادهی آب است.

جلوگیری

برای جلوگیری از اختلالات آبشش در محیط ، مرتباً آب را از نظر میزان pH و گاز آزمایش کنید. با حرارت دادن آب ، به تدریج از تمیز نگه داشتن مقدار زیاد گازها در آب جلوگیری می شود ، همچنین تمیز نگه داشتن آب به خوبی حفظ می شود.

توصیه شده: