عفونت قارچی (بلاستومایکوزیس) در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:08

بلاستومایکوزیس در سگ ها

بلاستومایکوزیس یک عفونت قارچی سیستماتیک مخمر است که توسط ارگانیسم Blastomyces dermatitidis ایجاد می شود ، که معمولاً در چوب و خاک در حال پوسیدگی یافت می شود. بلاستومایكوز بیشتر در سگهای نر اتفاق می افتد ، اما سگهای ماده نیز حساس هستند.

سگهایی که به طور مکرر در معرض محیط هایی قرار می گیرند که Blastomyces dermatitidis وجود دارد در معرض خطر بیشتری هستند.

این امر بخصوص در مورد سگهای نژاد بزرگ با وزن حداقل 55 پوند (25 کیلوگرم) و به ویژه نژادهای ورزشی بسیار زیاد است. قارچ Blastomyces در محیط های مرطوب مانند حاشیه رودخانه ها ، دریاچه ها و باتلاق ها رشد می کند ، جایی که خاک مرطوب و فاقد نور مستقیم خورشید باعث رشد قارچ می شود. همچنین در مناطقی که از نظر مواد پوسیدگی غنی هستند مانند مناطق جنگلی ، جنگل ها و مزارع وجود دارد. این یک قارچ طبیعی در آمریکای شمالی است ، و بیشترین شیوع عفونت در مناطق جغرافیایی واقع در نزدیکی آب - مانند حوضه های می سی سی پی ، اوهایو ، میسوری و رود تنسی وجود دارد. مطالعات به این نتیجه رسیده اند که اکثر سگهای مبتلا حداقل در 400 متری از یک توده آب زندگی می کنند.

وضعیت یا بیماری توصیف شده در این مقاله پزشکی می تواند سگها و گربه ها را تحت تأثیر قرار دهد. اگر می خواهید در مورد چگونگی تأثیر این بیماری بر گربه ها بیشتر بدانید ، لطفاً به این صفحه در کتابخانه بهداشت PetMD مراجعه کنید.

علائم و انواع

• تب
• از دست دادن اشتها (بی اشتهایی)
• کاهش وزن
• ترشحات چشم
• التهاب چشم ، به ویژه عنبیه
• دشواری در تنفس (به عنوان مثال سرفه ، خس خس سینه و سایر صداهای تنفسی غیرمعمول)
• ضایعات پوستی ، که غالباً با چرک پر می شوند

علل

بلاستومایكوز معمولاً هنگامی اتفاق می افتد كه سگ اسپورهای قارچی موجود در هوا از جنس Blastomyces dermatitidis را استشمام كند پس از آنكه خاک آلوده به هم ریخت. این می تواند از فعالیتی مانند حفر در خاک یا دنباله روی از یک عطر خوش بو باشد. هاگ همچنین می تواند از طریق پوست وارد شود. قرار گرفتن در معرض مناطقی که دارای آب ، مواد در حال پوسیدگی یا مناطقی است که اخیراً استخراج شده است ، خطر قرار گرفتن در معرض قارچ و در نتیجه ایجاد بیماری را افزایش می دهد.

تشخیص

باید دقت شود تا این بیماری به درستی آزمایش شود ، زیرا معمولاً به درستی تشخیص داده نمی شود و این می تواند منجر به آسیب دائمی یا کشنده شود. ممکن است این اشتباه به عنوان سرطان و بدرفتاری باشد ، یا ممکن است به عنوان یک عفونت ریوی با منشأ باکتریایی اشتباه گرفته شود و با آنتی بیوتیک درمان شود ، که حیوان خانگی شما را در معرض خطر بیشتری قرار می دهد. اگر حیوان خانگی شما در محیطی بوده است که ممکن است قارچ بلاستومیس در آن وجود داشته باشد ، در هر زمان از شش هفته قبل از شروع علائم ، می خواهید از دامپزشک خود بخواهید که عفونت قارچی را آزمایش کند.

بهترین روش برای تشخیص بلاستومیكوز ، بررسی سلولهای غدد لنفاوی ، تجزیه و تحلیل مایعات تخلیه شده از ضایعات پوستی ، شستشوی نای برای جمع آوری مایعات نای (لوله تنفس) و بررسی بافت های ریه است. همچنین ممکن است از نمونه های بافتی برای بررسی وجود ارگانیسم های قارچی استفاده شود ، به خصوص اگر سرفه مولد وجود نداشته باشد (مولد ، به معنی تولید مایعات). آزمایشات دیگری که ممکن است به تشخیص بلاستومیکوزیس کمک کند شامل تجزیه و تحلیل ادرار ، و اشعه ایکس از ریه های سگ است.

رفتار

درمان به طور کلی در خانه و با استفاده از دوزهای خوراکی داروی ضد قارچ انجام می شود. دارو نسبتاً گران است و باید حداقل 60 روز یا یک ماه پس از ناپدید شدن علائم بلاستومیکوز تجویز شود. سگ هایی که دچار تنفس شدید هستند (وضعیتی که به تنگی نفس معروف است) ممکن است به اکسیژن اضافی نیاز داشته باشند تا زمانی که وضعیت ریه بهبود یابد.

در عفونت های شدید طولانی مدت ، یا هنگامی که دارو عفونت را درمان نکرده است ، ممکن است جراحی برای برداشتن بخشی از لوب آبسه در ریه های آسیب دیده لازم باشد.

زندگی و مدیریت

به طور منظم داروهای ضد قارچی لازم را ادامه دهید و فعالیت های جسمی سگ را محدود کنید - این به او کمک می کند تا ریه های خود را خسته نکند. یک رژیم غذایی با کیفیت بالا برای تحریک اشتهای سگ نیز تشویق می شود. اشعه ایکس قفسه سینه می تواند به تعیین مدت زمان درمان و پاسخ به آن کمک کند و هرگونه تغییر دائمی در ریه ها را که ممکن است در نتیجه این درمان حاصل شده باشد ، نشان دهد.

اگرچه این بیماری فقط از طریق زخم گزش از حیوانات به افراد منتقل می شود ، اما انسان ممکن است همزمان با حیوانات خانگی در معرض ارگانیسم بلاستومیس قرار داشته باشد و در صورت داشتن مشکلات تنفسی یا ضایعات پوستی باید پزشک خود را مطلع سازد ، که هر دو شاخص خوبی برای بلاستومیکوز هستند.

جلوگیری

این شرایط اغلب در محیط هایی که چوب در حال پوسیدگی وجود دارد به دست می آید: مزارع ، جنگل ها ، مناطق جنگلی ، اردوگاه ها ، مناطق شکار. پوسیدگی مواد آلی دیگر نیز منجر به رشد آن در خاک می شود ، به ویژه هنگامی که خاک در معرض نور خورشید نباشد و همیشه مرطوب بماند.

برعکس ، اسپورها ممکن است در هوای خشک ، هنگامی که گرد و غبار آلوده تر است ، در هوا منتقل شوند. پیش بینی دقیقاً جایی که ارگانیسم بلاستومیس ممکن است در حال رشد باشد کار آسانی نیست و بنابراین اجتناب از آن کاملاً دشوار است.

تنها توصیه مفیدی که می توان ارائه داد ، جلوگیری از دریاچه ها و نهرهایی است که خطر مواجهه بیشتر است. مسلماً این پیشنهاد برای اکثر افراد غیر عملی است. اگر زندگی می کنید یا در این نوع مناطق جغرافیایی وقت می گذرانید ، عملاً می توانید از مناطق تاریک و متراکم که قارچ در آنها رشد می کند ، اجتناب کنید و خطر قرار گرفتن در معرض حیوان خانگی خود را کاهش دهید. همچنین ، اگر سیستم ایمنی سگ شما قبلاً به خطر افتاده باشد ، نمی خواهید آن را در سفر به مناطق پر خطر وارد کنید.

این شرایط فقط به ندرت از حیوان به حیوان دیگر یا از حیوان به انسان دیگر قابل انتقال است. در صورت بروز انتقال ، این زمانی است که حیوان دارای زخم باز و تخلیه کننده است و با زخم باز روی انسان تماس می گیرد یا ترشحات از زخم حیوان به چشم انسان وارد می شود. مراقبت از مراقبت از سگ برای جلوگیری از این شرایط پیشگیری کافی خواهد بود.