عفونت قارچی مجاری ادراری تحتانی در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

عفونت قارچی مثانه و / یا مجرای ادرار در سگ ها

عفونت های قارچی در سگ ها غیر معمول است. در واقع ، به دلیل وجود قارچ های گسترده در محیط ، این ارگانیسم ها بیشتر اوقات بی ضرر هستند ، یا بدن در مبارزه با هرگونه اثرات مضر ناشی از قارچ مهارت دارد. در بعضی موارد ، نه همه ، برخی از انواع قارچ ها می توانند علائم عفونت را در بدن ایجاد کنند. به عنوان مثال ، قارچ ها ممکن است در قسمت پایین دستگاه ادراری ساکن شده و آلوده شوند و همچنین ممکن است پس از آزاد شدن از کلیه ها در ادرار ظاهر شوند.

سگها از هر سن ، نژاد یا جنسیتی ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند.

علائم و انواع

حتی وقتی عفونت قارچی به خوبی در دستگاه ادراری تحتانی ثابت شده باشد ، سگ های زیادی وجود دارند که هیچ علائم بالینی از خود نشان نمی دهند. با این حال ، در دیگران علائم زیر ممکن است دیده شود:

• مشکل در دفع ادرار
• افزایش دفعات مقدار کمی ادرار
• خون در ادرار (هماچوری)

علل

در زیر فاکتورهایی وجود دارد که ممکن است سگ شما را مستعد ابتلا به عفونت قارچی مجاری ادراری کند:

• دیابت شیرین
• عمل جراحی
• قرار دادن کاتترهای ادراری
• عفونت های باکتریایی دستگاه ادراری تحتانی همزمان
• استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها

تشخیص

شما باید یک شرح کامل از سلامت سگ خود را به دامپزشک خود ارائه دهید ، از جمله شرح علائم و حوادثی که ممکن است در حوالی زمان شروع اتفاق بیفتد ، مانند گردش در مزرعه ، بازدید از مناطق جنگلی ، دریاچه ها و … پس از مصرف یک تاریخچه دقیق ، دامپزشک شما یک معاینه کامل سگ را انجام می دهد. آزمایشات آزمایشگاهی شامل شمارش کامل خون (CBC) ، مشخصات بیوشیمی و تجزیه و تحلیل ادرار خواهد بود. نتایج شمارش کامل خون و مشخصات بیوشیمی اغلب طبیعی است. با این حال ، اگر عفونت قارچی به سایر اندام های بدن گسترش یافته باشد ، ناهنجاری در این آزمایشات به این بستگی دارد که کدام یک از اندام ها تحت تأثیر قرار گرفته است.

تجزیه و تحلیل ادرار در تشخیص این بیماری مهم است زیرا قارچ اغلب به ادرار منتقل می شود و آزمایشات آزمایشگاهی ممکن است وجود قارچ در ادرار را تأیید کند. دامپزشک شما همچنین آزمایش کشت ادرار را پیشنهاد می کند که به شما امکان رشد و شناسایی قارچ عامل را می دهد. گونه های مختلف قارچ را می توان بر اساس الگوهای مختلف رشد و ویژگی های آنها در فرهنگ شناسایی کرد. برای شناسایی رایج ترین گونه های قارچ که باعث عفونت در حیوانات می شوند ، آزمایشات ویژه تری نیز در دسترس است. اگر قارچی که درگیر عفونت است با آزمایش کشت مشخص نشود دامپزشک این آزمایشات را انجام می دهد.

رفتار

عفونت های قارچی در سگ ها نسبتاً غیر معمول است و معمولاً در حضور برخی دیگر از عوامل خطرزا که مستعد ابتلا به سگ به عفونت های قارچی است ، رخ می دهد. شناسایی و اصلاح این عوامل خطرزا برای درمان کلی این عفونت ها مهم است.

داروهای ضد قارچ برای از بین بردن عفونت تجویز می شود ، در حالی که مدت زمان درمان با توجه به حیوانات مختلف متفاوت است. ممکن است از کاتتر ادراری برای تزریق مستقیم داروها به دستگاه ادراری تحتانی استفاده شود. برای بهبودی کامل ممکن است تزریق های مکرر لازم باشد.

زندگی و مدیریت

در بعضی از سگها ممکن است برای رفع کامل علائم بالینی به درمان طولانی مدت نیاز باشد. در طول درمان ، نمونه های ادرار دوباره جمع آوری می شوند و برای آزمایش کشت به آزمایشگاه ارسال می شوند. معمولاً دو کشت ادرار در فاصله 10-14 روز انجام می شود تا ببینید آیا عفونت قارچی برطرف شده است یا خیر. کشت قارچ دو ماه پس از قطع درمان تکرار می شود.

شما باید از رژیم غذایی سگ خود مراقبت کنید و همچنین به توصیه های دامپزشک در مورد درمان پایبند باشید. ظاهر ادرار سگ خود را برای تغییر در رنگ مایع کنترل کنید ، یا اگر سگ در ادرار کردن مشکل دارد ، توجه داشته باشید. اگر موردی غیر عادی به نظر می رسد ، با دامپزشک مشورت کنید تا تنظیماتی در مورد درمان ایجاد شود.