فهرست مطالب:

ذات الریه در خرگوش ها
ذات الریه در خرگوش ها

تصویری: ذات الریه در خرگوش ها

تصویری: ذات الریه در خرگوش ها
تصویری: حقایقی که در مورد خرگوش ها نمی دانید 2024, نوامبر
Anonim

ذات الریه در خرگوش ها

ذات الریه زمانی اتفاق می افتد که التهاب شدیدی در ریه ها ایجاد شود و منجر به اختلال در عملکرد کلیه دستگاه تنفسی شود. این التهاب ممکن است به دلیل عفونت باکتریایی ، قارچی ، ویروسی یا انگلی باشد یا اینکه خرگوش یک جسم خارجی را در ریه خود استنشاق کرده باشد.

عوامل محیطی مانند دود یا مواد شیمیایی ، عدم توانایی در بلع ، کما و بیماری های دندانی نیز ممکن است منجر به ذات الریه شود.

علائم و انواع

برخی علائم رایج که در هر چهار نوع اصلی ذات الریه دیده می شود عبارتند از:

  • بی اشتهایی
  • کاهش وزن
  • بی حالی
  • تب
  • عطسه کردن
  • ترشح بزاق زیاد
  • عدم تحمل ورزش
  • ترشحات بینی
  • ترشحات چشم
  • آبسه های صورت
  • مشکل تنفس
  • سرفه معمولاً علامتی نیست که در خرگوش مشاهده شود

شکل باکتریایی پنومونی هنگامی رخ می دهد که ارگانیسم مسئول به دستگاه تنفسی تحتانی وارد می شود ، در درجه اول از طریق استنشاق یا خفگی ، اما یک ارگانیسم می تواند از طریق جریان خون نیز وارد بدن شود. بدن به شدت با برونشیت ، تورم ، کمبود خونرسانی ، مرگ بافتی ، تشکیل آبسه و حتی سقوط ریه پاسخ می دهد. اگر حیوان دارای سیستم ایمنی ضعیفی باشد ، در این صورت حتی باکتری هایی که به طور طبیعی در دهان ، گلو و ریه ها وجود دارند ، می توانند عفونی شوند. با توجه به همه اینها ، ممکن است سطح بسیار کمی اکسیژن در خون وجود داشته باشد.

عفونت های قارچی معمولاً هنگام استنشاق هاگ ، وارد ریه (و گاهی جریان خون) اتفاق می افتند. این سیستم ایمنی خرگوش را برای ارسال گلبول های سفید خون برای مبارزه با ارگانیسم مهاجم تحریک می کند. سپس این سلول ها توسط ارگانیسم ها رهگیری و فرو خورده و یک ماده شیمیایی (سیتوکین) آزاد می کنند که توزیع اکسیژن را در ریه ها مختل می کند.

عفونت های ویروسی تقریباً به همان طریق رخ می دهند ، با این تفاوت که ویروسی است که وارد ریه می شود و سیتوکین را آزاد می کند. با این حال ، ویروس ها همچنین خرگوش ها را مستعد ابتلا به عفونت باکتریایی می کنند. به همین دلیل ، ذات الریه باکتریایی می تواند یک عارضه مرتبط با ذات الریه ویروسی باشد.

از طرف دیگر ، پنومونی پاریسیتی هنگامی رخ می دهد که انگلی به پوست وارد می شود یا استنشاق می شود و باعث آسیب سلولی در ریه ها و اکسیژن خرگوش می شود.

تشخیص

  • سایر اختلالات تنفسی و قلبی را منتفی کنید
  • آنالیز ادرار
  • تجزیه و تحلیل سرم خون با آزمایش های خاص برای شناسایی ارگانیسم عفونی (به عنوان مثال ، باکتری ها ، قارچ ها ، ویروس ها)
  • اشعه ایکس منطقه قفسه سینه برای شناسایی آبسه و ضایعات
  • آنالیز سلولی ترشحات از بینی و گلو

رفتار

اگر مشکوک به ذات الریه در خرگوش خود هستید ، باید فوراً آن را نزد دامپزشک ببرید ، زیرا موارد درمان نشده می تواند کشنده باشد.

اگر خرگوش از بی اشتهایی ، تب ، کاهش وزن یا بی حالی رنج می برد ، ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان باشد. الکترولیت و مایع درمانی نیز برای حفظ و آبرسانی خرگوش مفید است. دامپزشک بسته به ارگانیسم خاصی که برای از بین بردن عفونت مورد نیاز مواد شیمیایی تجویز شده است ، میکروبی ، ضد ویروسی ، ضد قارچی یا آنتی بیوتیک تجویز می کند. در صورت گرفتگی قفسه سینه یا ریه ها ، ممکن است از اکسیژن درمانی (نبولایزاسیون) برای پاکسازی مجاری تنفسی خرگوش استفاده شود.

زندگی و مدیریت

فعالیت خرگوش ، خواه نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد یا نه ، باید محدود شود. همچنین ، ضروری است که خرگوش خود را به خوردن غذا در حین درمان و بعد از درمان تشویق کنید. علاوه بر رژیم گلوله ای آن ، انتخاب زیادی از سبزیجات تازه و مرطوب مانند گشنیز ، کاهو رومین ، جعفری و هویج را ارائه دهید. اگر خرگوش از خوردن غذا امتناع ورزد ، ممکن است یک سرنگ آبکشی لازم باشد. دامپزشک به شما در مورد بهترین راه تغذیه خرگوش خود و اینکه در شرایط خاص کدام یک از غذاها بهترین هستند ، به شما مشاوره می دهد.

توصیه شده: