تورم بیضه در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

اپیدیدیمیت / ارکیت در سگ ها

اپیدیدیمیت التهاب لوله بیضه است که در آن اسپرم ذخیره می شود ، در حالی که ارکیت التهاب خود بیضه ها است. در حالی که این بیماری می تواند مزمن باشد ، اشکال حاد ناشی از ضربه مستقیم به کیسه بیضه بیشتر دیده می شود. اپیدیدیمیت معمولاً در سگها تشخیص داده می شود ، به طور کلی در سالهای بزرگسال قابل توجه است. متوسط سن سگهای مبتلا به این بیماری چهار سال است. نژاد احتمال ابتلای یک سگ را نشان نمی دهد.

وضعیت یا بیماری توصیف شده در این مقاله پزشکی می تواند سگها و گربه ها را تحت تأثیر قرار دهد. اگر می خواهید در مورد چگونگی تأثیر این بیماری بر گربه ها بیشتر بدانید ، لطفاً به این صفحه در کتابخانه بهداشت PetMD مراجعه کنید.

علائم و انواع

علائم اپیدیدیمیت و ارکیت را می توان در ناحیه کیسه بیضه ترجمه کرد. این شامل:

• بیضه های متورم
• لیسیدن بیضه بیضه و تحریک پوست بیضه (درماتیت)
• علائم غیر موضعی شامل درد و تب است
• عدم تمایل به راه رفتن و بی حالی عمومی
• ممکن است زخم باز پیدا شود
• امتناع از غذا خوردن امری غیرمعمول است
• ناباروری معمولاً در سگهایی با این بیماری دیده می شود

علل

اشکال حاد این بیماری اغلب در اثر ضربه به کیسه بیضه ایجاد می شود. اپیدیدیمیت و ارکیت همچنین می تواند توسط ارگانیسم های عفونی ، و همچنین توسط سایر شرایط ، از جمله علل ویروسی (به عنوان مثال ، پریشانی) ، عفونت های مرتبط با التهاب پروستات (پروستاتیت) و التهاب مثانه (التهاب مثانه) ایجاد شود. زخم گزش در هر ناحیه از بدن نیز می تواند منجر به ایجاد اپیدیدیمیت یا ارکیت شود.

تشخیص

دامپزشک با در نظر گرفتن سابقه سابقه علائم و هرگونه حوادث احتمالی که ممکن است در بروز آن نقش داشته باشد ، یک معاینه بدنی کامل روی سگ شما انجام می دهد. سایر علل احتمالی علائم ذکر شده شامل فتق بیضه ، درماتیت اسکروتوم ، پیچ خوردن طناب اسپرماتیک ، توده پر از اسپرم از بافت ملتهب (گرانولوم) ، گونی های پر از مایع روی طناب اسپرماتیک (هیدروسل) ، پروستاتیت ، ورم مثانه ، و رشد غیرطبیعی سلول (نئوپلازی). قبل از شروع درمان ، ابتدا باید همه این چربی ها رد شود.

تعداد گلبول های سفید خون ممکن است در موارد ارکیت عفونی زیاد باشد. اگر علت اصلی آن پروستاتیت یا ورم مثانه باشد ، با تجزیه ادرار خون ، چرک یا پروتئین های اضافی ادرار مشخص می شود. آزمایش آنتی بادی باید تعیین کند که آیا ارگانیسم عفونی ریشه این مشکل است یا خیر. سونوگرافی پروستات ، بیضه ها و اپیدیدیم نیز ممکن است برای رد سایر دلایل انجام شود.

در صورت وجود زخم باز ، باید از نظر عفونت باکتریایی بررسی شود. همچنین ممکن است از پروستات و همچنین مایعات موجود در بیضه ها کشت باکتری گرفته شود. منی نیز باید جمع آوری و آزمایش شود.

درمان و مراقبت

درمان بستگی به استفاده یا عدم استفاده از سگ شما برای تولید مثل دارد. اگر اینگونه باشد و مشکل فقط در یک طرف بیضه (یکطرفه) باشد ، اخته جزئی ممکن است یک گزینه باشد. با این حال ، اگر این شرایط هر دو طرف را تحت تأثیر قرار دهد ، یا اگر سگ شما برای پرورش نیست ، به طور کلی اخته کامل توصیه می شود.

علاوه بر این ، سگ شما باید حداقل سه هفته با آنتی بیوتیک درمان شود. با این حال ، درمان آنتی بیوتیکی به تنهایی همیشه منجر به بهبود نمی شود.

زندگی و مدیریت

خود این وضعیت یا اخته (حتی اگر یک طرفه باشد) می تواند منجر به ناباروری دائمی شود. سه ماه پس از درمان ، مایع منی سگ شما باید بررسی شود.

جلوگیری

درمان به موقع زخم ها و جلوگیری از عفونت بهترین سلاح در برابر اپیدیدیمیت و ارکیت است. ضمن اینکه برای بررسی پیشرفت به طور منظم به دامپزشک مراجعه می کنید ، بهتر است سگ خود را در سلامت نگه دارید.